ONMONDIG IN CHARLEROI, ONMACHTIG TEGEN ZULTE-WAREGEM.
Het leek wel alsof de Freethiel zaterdagavond verlamd was door de
onwaarschijnlijke gebeurtenis in Rio waar een ex-speler van SK Beveren
wielergeschiedenis schreef door de gouden medaille te pakken in de
Olympische wegrit. Greg Van Avermaet en niemand anders heeft daarom de eer
deze voetbalnabeschouwing te mogen openen en ik zou hem de volgende goeie
raad willen meegeven : Greg, je hebt nu de grootste onderscheiding in het
wielrennen behaald waarvoor een dikke proficiat, maar het wordt nu de
hoogste tijd om weer de draad op te nemen met je oude liefde, het voetbal.
Er zijn 4 manieren om een voetbalwedstrijd na 90 minuten te beoordelen : men
speelt prima en wint de wedstrijd. Er wordt niet goed gespeeld, maar pakt
toch de punten. Of men speelt slecht, maar pakt toch de overwinning. En tot
slot : men speelt slecht en pakt ook geen punten en dat laatste was helaas
zaterdag het geval met Waasland-Beveren tegen Zulte-Waregem en dan blijft de
entourage zitten met een flinke kater.
Vorig weekend werd W-B, ondanks het verlies, nog overladen met
schouderklopjes voor zijn fris en monter voetbal in Charleroi, maar daar
bleef gisteren maar weinig meer van over. Nochtans begon Waasland-Beveren
niet onaardig aan de partij met een afstandstrap van Marquet en een kans
voor Gano nog voor de derde minuut was verstreken, maar daarmee had de
thuisploeg meteen zijn beste pijlen verschoten. De bezoekers uit Waregem
reageerden met het betere controlevoetbal en wachtten geduldig op dat ene
foutje waaraan elke ploeg zich per wedstrijd wel eens bezondigd. Dat moment
situeerde zich op het half uur toen Camacho en Jans zich kinderlijk lieten
verschalken door routinier Lepoint die Goblet met een kopbal kansloos liet.
Met de rust in zicht roerde W-B zich enkele keren en claimde het iets te
gemakkelijk tweemaal kort na mekaar een strafschop, maar scheids Erik
Lambrechts was te goed wakker om daar in te trappen.
Ook na rust slaagden de mannen van Vreven er nauwelijks in om voor
doelgevaar te zorgen. Het middenveld was nergens en dat verbeterde er niet
op na het uitvallen van Franççois Marquet. Het was daarentegen Zulte-Waregem
dat geduldig op de counter bleef loeren waardoor Goblet een keertje zijn
klasse moest tonen op een schot van Leye. Tien minuten voor tijd moest de na
rust ingevallen Ampomah alweer inpakken met zijn tweede (domme) gele kaart
en anderhalve minuut voor tijd tekenden de Waregemse invallers (en dat zegt
voldoende over de kwaliteit van de troepen van Dury) voor de schitterende
0-2. Knappe actie van de Brugse huurling Sander Coopman en fraai binnen
gekopt door Kaya waarbij Goblet er ditmaal niet zo goed uitzag. Wedstrijd
gespeeld merkte de verslaggever in Stadion op, maar het Waasland-Beveren van
zaterdag mocht gerust nog een helft langer gespeeld hebben, een doelpunt
(het eerste van het seizoen) zat er gewoon niet in.
Voor de neutrale toeschouwer was dit geen goeie wedstrijd, maar daar zullen
die van ZW lak aan hebben. Over de 2 tot nu toe gespeelde wedstrijden gaf
W-B al bij al weinig kansen weg, maar voorin maakt het te weinig klaar en
dat is niet in het minst een vingerwijzing naar het Wase middenveld waar het
voorlopig aan diepgang en creativiteit ontbreekt. Laten we echter het
positieve van Charleroi niet vergeten en zoals gezegd werden er ook gisteren
amper kansen toegestaan aan een (en dat mag zeker eens vermeld worden)
uitstekende tegenstander die zich de luxe kon veroorloven om klasbakken als
Coopman, Kaya en Oulare op de bank te houden.