* Onderschat vooral Dury niet.
Zaterdag leed Waasland-Beveren al meteen zijn eerste thuisnederlaag van het
seizoen en dat was even knarsetanden omdat die eerste psychologische zo
belangrijke match in Charleroi ook al op een sisser afliep. Het is misschien
een rare manier van rekenen, maar vorig seizoen haalde W-B in dezelfde
wedstrijden een 6 op 6 en die punten moet men op een of andere wijze toch
maar zien goed te maken. Nu ja, we hebben vorig seizoen voldoende met punten
gemorst (zeker op de Freethiel) zodat er ruim voldoende mogelijkheden
resteren om beter te doen, maar het is een publiek geheim dat hoe langer die
eerste overwinning uitblijft, des te meer daarop de focus zal worden gelegd
en het is zeer de vraag hoe die jonge spelersgroep daarmee zal omgaan.
Dat Waasland-Beveren zaterdag slechts een schim was van het elftal dat
aangenaam verbaasde in Charleroi moet W-B zichzelf in belangrijke mate
aanrekenen, maar onderschat vooral niet de tegenzet van ZW-coach Franky
Dury. Reken maar dat hij perfect werd gebriefd over onze match in het Stade
du Pays de Charleroi en deze zoals het er in dat wereldje aan toegaat
meermaals heeft bekeken. Ik ben er van overtuigd na de analyse van Dury in
de media meermaals te hebben gehoord dat hij volledig heeft ingezet op het
resultaat en die zo kostbare 6 op 6 en dat de manier waarop hem kon gestolen
worden. Franky had het over een evenwichtig begin, daarna meer controle van
zijn ploeg waarna zijn mannen in het slotkwartier van de eerste helft en de
0-1 voorsprong dreigden mee te doen aan het wat zenuwachtige spel van de
thuisploeg. In de tweede helft had hij opgedragen meer uit het duel te
spelen omdat de druk bij W-B lag en de tijd in het voordeel van zijn team
speelde. Ik kan mij dus niet van de indruk ontdoen dat Dury meer energie
heeft gestoken in het ontregelen van het spel van Waasland-Beveren dan zelf
in hun gekende stijl op een voetballende manier naar een grotere voorsprong
op zoek te gaan en dat is uiteraard hun volste recht.
De Waregem coach liet trouwens met o.a. Kaya, Coopman en Oulare een
kwaliteitsbom op de bank die onze Stijn Vreven heeft doen duizelen toen hij
die in de mot kreeg en wat er volgens mij eens te meer op wees dat winnen
een veel hogere prioriteit genoot dan de manier waarop dat moest gebeuren.
En alhoewel er op de winst van Zulte-Waregem niks viel af te dingen, blijf
ik het lastig hebben met het feit dat het op basis van een drietal kansen zo
rijkelijk werd beloond. Noem het volwassen, professioneel of uitgekookt,
feit is dat over een paar weken niemand meer praat over de wijze waarop en
de Waregemse supporters hebben heus wel genoten hoor ! Anderzijds hoorde ik
zaterdag na de wedstrijd iemand opmerken dat W-B niet over de
spelers/kwaliteit beschikt om dat wat onaantrekkelijke controlewapen indien
nodig te hanteren en ook daar schuilt een grote grond van waarheid in
natuurlijk. Ik blijf mij ondertussen vastklampen aan die genietbare eerste
45 minuten van het seizoen in Charleroi, want er is immers een wijsheid die
zegt dat toeval niet bestaat.