Het was nogal gewaagd op de website van Waasland-Beveren te lezen dat onze
jongens zaterdagavond in Genk op zoek zouden gaan naar de 3 punten en op
zijn wekelijkse persbabbel donderdag leek ook Stijn Vreven zich helemaal niks
meer te herinneren van de 6-1 afslachting vorig seizoen. Het gevoel vooraf
zat dus goed en dat was een prettige vaststelling na de afknapper van vorig
weekend tegen Zulte-Waregem, maar ook wel een beetje begrijpelijk na de
knappe match in Charleroi die spijtig genoeg een dertigtal seconden te lang
duurde.
Een zo goed als perfecte eerste helft, zo zag de samenvatting van
Charleroi-WB in het openingsweekend er uit en zaterdagavond klonk de lofzang
van Filip Joos op Play Sports na pakweg een kleine 30 minuten nauwelijks
anders. Waasland-Beveren pakte in Genk wederom uit met een verbluffende
eerste helft die enkel in minuut 37 werd onderbroken met een prachtige
aansluitngstreffer van de Griek Karelis, maar daarvoor was het al W-B wat de
klok sloeg. De bezoekers werden voor hun gedurfde aanpak buitenshuis al na 7
minuten beloond met een schitterend doelpunt. Gano met een prima aflegger en
Ibrahima Seck met een zondagsknal op zaterdagavond. Een geweldig doelpunt
van een voetballer van wie we nog niet het laatste hebben gezien en gelukkig
maar. En de mannen van Stijn Vreven kregen er maar niet genoeg van, want
Vanzo met een vlam net naast en Schrijvers in het zijnet waren dichtbij de
0-2, maar het was slechts uitgesteld. Een onterecht toegekende corner werd
door Jonathan Buatu krachtig in doel gekopt. Deze ongekende luxe zou een
klein kwartier duren alvorens Karelis weer spanning in de wedstrijd bracht
en het moet gezegd, de daaropvolgende minuten bleef Genk het gaspedaal nog
even indrukken, maar met de 1-2 ruststand mocht vooral de thuisploeg dik
tevreden zijn.
De tweede helft viel er een stuk minder te beleven en dat was enigzins
verrassend afgaande op de Genkse slotminuten in de eerste helft. W-B zette
een prima blok neer waarmee een wat vermoeide thuisploeg geen raad wist en
misschien had Waasland-Beveren in die fase een tikkeltje meer durf aan de
dag moeten leggen om op zoek te gaan naar de beslissende 1-3. Het is
veelzeggend dat Rc Genk pas in de 73ste minuut aan zijn eerste deftige
aanval van de tweede helft geraakte, maar die was meteen goed voor een
gelijkmaker in de categoerie carambolegoals van Laurent Jans die het leder
in eigen doel verwerkte. Het scenario Charleroi dreigde, want Myny kwam een
keer goed weg op een fase waar scheids Wim Smet penalty had kunnen fluiten,
maar meer dan 4 minuten extra tijd volstonden voor het Europese Genk niet om
het dik verdiende puntje aan Waasland-Beveren te ontfutselen.
Een prestatie en resultaat om fier op te zijn en dat vooral perspectief
biedt met het oog op de wedstrijden die volgen. Een puntje pakken in Genk
met in de basis Cerigioni, Cools, De Schutter en Vanzo (en dat zeg ik met
alle respect) wijst er op dat W-B in de breedte er op vooruit gegaan is.
Fijn dat ook Maxim Nijs weer mocht invallen. Als straks Erdin Demir
terugkomt, Aleksandar Boljevic zijn opwachting maakt en hopelijk nog een
spits met mogelijkheden richting Stadionplein komt afgezakt, is
Waasland-Beveren voldoende gewapend om zijn supporters een leuk seizoen aan
te bieden.