Vrijdagavond speelde Waasland-Beveren zijn 150ste match in de Jupiler Pro League en dat jubileum hebben Vreven en zijn troepen opgeluisterd met een bijzonder deugddoende en broodnodige overwinning. En om nog met wat andere cijfers te goochelen : het was 27 jaar geleden dat Club Brugge op de Freethiel tegen een nederlaag aanliep en ondertussen ook al 13 wedstrijden geleden (play-off II meegerekend) dat W-B nog een driepunter liet optekenen. Kortom, een zuinige overwinning zonder glans, maar eentje die op basis van onterecht verspeelde punten de voorbije 5 wedstrijden dik verdiend is.
Het zou ongepast zijn van 2 ploegen die hun competitiestart hebben gemist te verwachten dat zij boordevol vertrouwen nr6 aanvatten en dat was er in de eerste helft aan te zien. Te veel slordigheden waardoor er nauwelijks iets te beleven viel in de zone van de waarheid. Brugge was in die eerste helft net iets dreigender met enkele schuchtere pogingen van Diabi, maar Làszlo Köteles stond met een présence tussen de palen alsof hij nooit ergens anders had gespeeld dan op de Freehtiel. Bij W-B werd gerekend op stilstaande fases om Butel op de proef te stellen, maar de eerste drie vrijschoppen waren van een bedroevend zwak niveau. Enkel nummer 4 getrapt door Siebe Schrijvers was het vermelden waard zodat de rust werd gehaald met een billijke brilscore.
Na de pauze zat er meer pit en de partij en het tempo ging plots een stuk de hoogte in. In de 58ste minuut viel het enige doelpunt uit de match en het was een beauty. Schrijvers stond aan het einde van een schitterende combinatie en knalde keihard rechtdoor voorbij een kansloze Brugse portier. De wedstrijd was nu definitief gelanceerd en Köteles moest een keer al zijn klasse bovenhalen om een prachtige kopbal van Vossen te pareren, maar ook tussendoor stuurde Làszlo zijn defensie meesterlijk waardoor het vertrouwen van Jans en co zienderogen toenam. Klap op de vuurpijl kwam er omstreeks de 90ste minuut toen Delferiere aangaf dat er 5 minuten extra moesten worden gespeeld. Maar waar tegen KV nog onder druk lullig 2 punten te grabbelen werden gegooid, bleef de ploeg nu, gecoacht door een onophoudelijk bijsturende sluitpost, bijzonder rustig en ging het zelfs op zoek naar de bevrijdende 2-0. Die kwam er niet meer, maar ook de gelijkmaker bleef uit waardoor de meest hatelijke nul (die van het aantal overwinningen) werd uitgewist.
Stijn Vreven hoopte na de wedstrijd in Oostende zo snel als mogelijk op een mindere wedstrijd van zijn ploeg, maar wel eentje die 3 punten zou opleveren. Hij kreeg zijn zin, want op basis van een sterke tweede helft kon de winst best gewettigd worden, maar het was toch vooral een overwinning van het collectief. Geen jongens die er in positieve zin bovenuit staken, maar ook niemand die uit de toon viel. Toch een opmerkelijk knap debuut van Köteles en reken maar dat hij de oplossing in petto heeft voor het raadsel van onze defensie waarvan iedereen vond dat het individueel stuk voor stuk zeer bruikbare spelers waren voor het niveau Waasland-Beveren, maar als geheel pakte de mayonaise niet. Het zou mij niet verbazen dat Köteles het gezochte bindmiddel is om de soms kabbelende mayo tot een gesmaakt sausje te kloppen en dan hebben we het laatste nog niet gezien van Camacho en maats. En zo wordt een licht woelige week afgesloten met een passende cocktail bij het geciteerde jubileum. Mag ik de overwinning opdragen aan de na Preud’homme meest getergde aanwezige op de Freethiel, want het was me het weekje van Stijn Vreven wel. In volle voorbereiding op de topper met Blauw-Zwart en met een door internationale wedstrijden gereduceerde spelersgroep, dook zijn naam plots op bij KV Mechelen en dan op deze manier antwoorden, héél knap !
JUBILEUMWEDSTRIJD MET PASSEND SLOT.