* Tussenbalans.
Vrijdag begint met Club Brugge - KV Mechelen de terugronde en dus past het
even stil te staan bij het verloop van de Jupiler Pro League na 15
speeldagen. Wat geweldig en daar hoort een dikke proficiat bij voor de
fantastische leider Zulte-Waregem. Met wat die club doet zou heel
voetbalminnend België (van Brugge tot Luik en van het Waasland tot Limburg)
super blij moeten zijn. Een prestatie die kan tellen van Dury en co en
alhoewel een herfsttitel louter symbolisch is, men moet het maar doen met
een ten opzichte van zij die zich een grote club durven noemen, beperkt
budget. Dit is een ontegensprekelijk bewijs van stabiliteit en het gevolg
van de langdurige samenwerking tussen club en coach en het wederzijds
vertrouwen in de te volgen visie. Waregem en Beveren hebben vele jaren veel
gelijkenissen en sympathie geoogst als bescheiden provinciale clubs, maar op
dat vlak hebben de West-Vlamingen zich al meerdere jaren losgerukt van de
Waaslanders en reken maar dat de drijvede kracht van het Waregemse succes
naar de naam Dury luistert.
En dat we niet te snel spelers mogen veroordelen bewijst de Waregemse keeper
Kenny Steppe. Op de Freethiel een paar jaar geleden niet echt ernstig
genomen, ook al omdat Coosemans het uitstekend deed, maar toch knap van
Kenny dat hij zich bij de huidige koploper staande houdt en hiermee de
twijfelaars de mond snoert. En het klassement halverwege lijkt wel een feest
van de underdogs, want 5 punten achter Zulte-Waregem volgt KV Oostende en
dat hebben de kustboys gerealiseerd, net als Waregem, met "afdankertjes" van
elders. Hoe groot mijn respect voor Oostende en in het bijzonder Yves
Vanderhaege ook is, zonder Marc Coucke zou KVO momenteel niet dezelfde rol
vervullen in de JPl als het thans wel doet. Hier speelt geld een minstens
even grote rol dan visie, maar wees gerust, die heeft Coucke ook wel.
Op een gedeelde derde plaats vinden we Gent, Club Brugge en Charleroi op
toch al 6 punten afstand van de fiere Gaverbeekbewoners en hoe zou het komen
dat we van dit trio veruit het meeste sympathie hebben voor Sporting
Charleroi. Ook bij de Zebra's is er een meester-architect aan het werk
genaamd Mazzu met als grootste verschil dat Felice elk seizoen van nul moet
beginnen en zijn arbeid zo mogelijk nog meer aanzien verdient dan die van
Dury. En stabiliteit, daar lachen ze eens goed mee in Charleroi, want de
boel af en toe eens op zijn kop zetten houdt de entourage ook scherp denken
ze daar. En wat Club Brugge en Gent betreft, maar laat ons er ook gerust
Anderlecht bij betrekken op de zesde plaats, zij zouden zich op meerdere
vlakken moeten schamen ten opzichte van ploegen als Zulte-Waregem, Oostende
en Charleroi. Hun voebal is soms niet om aan te zien, hun transferbeleid
bedenkelijk en het gedrag van sommige van hun sportief verantwoordelijken
laagbijdegronds.
Genk en Kortrijk bezetten met 24 punten de plaatsen 7 en 8 en ook hier kan
ik niet onder stoelen of banken steken dat mijn voorkeur qua respect naar de
West-Vlamingen gaat. Louter voetbalistisch gezien ben ik echter van mening
dat Genk bij momenten het beste voetbal brengt na Zulte-Waregem. Knap werk
van Peter Maes dus, maar voorlopig slaagt Peter er niet in gedurende langere
periodes het dominante voetbal te brengen van bij Lokeren. Geldig excuus is
dat hij een jonge groep heeft en met de vele Europese wedstrijden is dat
niet te onderschatten.
Standard is en blijft Standard en dat betekent regelmatig in zijn
onregelmatigheid. De strijd voor een play-off I-ticket wordt gezien de
concurrentie ver van eenvoudig. Stiekem is KV Mechelen naast de Luikenaars
geslopen, maar echt meedingen naar een plaatsje bij de top6 lijkt mij
bijzonder lastig voor de Maneblussers.
En wat een kloof gaapt er tussen Mechelen op plaats 10 en Eupen op plaats 11
! Liefst 7 punten bedraagt het verschil tussen beide clubs waardoor een jump
van Eupen en co naar de uitgebreide kopgroep zo goed als uitgesloten is. De
Oostkantonners mogen wel fier zijn als promovendus het peletonnetje van
kandidaat-degradanten aan te voeren en dat met vaak zeer aantrekkelijk
voetbal. Ook aan de Kehrweg worden wetten van stabiliteit met de voeten
getreden, maar ook dat is een kwestie van gebrek aan eigen Belgische
middelen.
Waasland-Beveren staat op een niet eens zo dramatisch slechte twaalfde
plaats met ondertussen toc al 5 punten bonus op rode lantaarn Westerlo. Die
twaalfde plaats zal de clubleiding wel toejuichen, maar wat diezelfde
bestuurslui ongetwijfeld kopzorgen baart is het grote gat naar Mechelen en
Standard, want stilletjes leefde zeker de hoop om de afstand naar de
linkerkolom speelbaar te houden al was het maar om de progressie van de
gevoerde politiek bevestigd te zien. Het besef dat die afstand, ondanks de
vele inspanningen en goeie bedoelingen, alleen maar groter wordt stemt tot
nadenken en heeft de clubverantwoordelijken aangezet om andere
opportuniteiten te overwegen waarover de komende dagen meer.
W-B is in ieder geval al enkele weken "ploeg van het Waasland", want Lokeren
zag zijn achterstand dit weekend van 1 naar 2 punten oplopen. Te
verwaarlozen natuurlijk, maar het is duidelijk dat de vette jaren op Daknam
dit seizoen al zullen terugkeren.
Moeskroen met 11, STVV met 10 en Westerlo met 9 punten maken dit overzichtje
compleet waarbij Sint-Truiden wat mij betreft op basis van het gebrachte
voetbal enkele puntjes meer had verdiend. In Moeskroen is het bijna
onmogleijk werken en daarom zal het duo De Boeck-Staelens alles wat beter is
dan degradatie als het hoogst haalbare beschouwen. En ondanks mijn grote
waardering voor de vereniging Westerlo en hetgeen zij in het verleden met
weinig middelen, maar veel voetbalverstand heeft gerealiseerd, denk ik dat
Westel zonder noemenswaardige versterkingen tijdens de winterstop het
bijzonder lastig krijgt om plaats 16 van de hand te doen. Het heeft tegen
Anderlecht en W-B een kortstondige opleving gekend (dat kan geen toeval
zijn) en gezien de kleine verschillen met de 5 ploegen die Westerlo
voorafgaan in de rangschikking, blijft natuurlijk alles mogelijk in het
besef dat een overwinning (verdiend of onverdiend) een wereld van verschil
kan uitmaken.
Kortom, de Jupiler Pro League lijkt halverwege op een onofficiële en
ongewilde groep A en groep B, maar het positieve is dat de spanning in beide
groepen verzekerd lijkt.