StatisticsCounter Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

Top 40 Fichebak oud-spelers SK Beveren

logoWB PAUL HEEFT HIERBOVEN ZEKER EEN PLAATSJE GERESERVEERD VOOR MARC.

Zijn overlijden kwam vroeger dan verwacht, maar na het verlies van zijn vrouw Marianne begin vorig jaar was Marc Baecke zijn houvast kwijt en die zware tegenslag is hij nooit meer te boven gekomen. De KSK Beverenfamilie heeft zaterdag afscheid genomen van een man die tot 288 selecties voor SK Beveren kwam en als linksachter 10 keer in competitieverband voor Geel-Blauw de weg naar de netten vond. Marc was in zijn glorieperiode die tegelijkertijd viel met de vele triomfen die SKB nationaal en internationaal op de voetbalkaart zette, één van de beste linksbacks van het land en verzamelde in die periode een vijftiental A-caps voor de Rode Duivels. Niet evident, want in die tijd moest men als speler van een kleine provinciale club "minstens" een derde been hebben om het tot international te schoppen. Het ging misschien zelfs allemaal iets te snel en te gemakkelijk voor Marc Baecke en dat kwam zijn leven als sportman niet ten goede. Het pintje, de sigaret en zijn allesbehalve voorbeeldige levensstijl hebben een grote internationale carrière in de weg gestaan. Marc Baecke was een eenvoudig, maar complex iemand. Lak aan regels, vaak wat eigenzinnig en niet gemakkelijk in de omgang, maar o zoveel voetbalklasse. Hij werd ook niet gespaard van tegenslagen in het begin van zijn loopbaan. Zo herinner ik mij dat de bouwheer van zijn woning failliet ging en dat was een zware financiële klap als jonge talentvolle voetballer en in een periode dat er nog geen sprake was van de waanzinnige bedragen waarmee vandaag wordt gegoocheld.

Was het een voor- of een stukje schuldgevoel, maar vorige week dinsdag na afloop van de nieuwjaarsreceptie/sportavond zat ik met mijn gezelschap waaronder Walter Engels aan een tafeltje nog na te kaarten over de avond en kwam Marc ter sprake. Ik zou hem een paar maanden geleden samen met Walter en Heinz Schönberger een bezoekje brengen in het revalidatiecentrum verbonden aan de universiteit Antwerpen waar Baecke vertoefde na zijn beenamputatie. Het moest allemaal snel gaan waardoor ik moest afhaken en mij voornam daarna zeker nog eens te gaan. Ik belde Marc om hem te laten weten dat ik niet mee zou komen met Walter en Heinz en beloofde dat het een kwestie was van uitstel, geen afstel. Ik had het met hem toen aan de telefoon over de aangrijpende uitzending van het programma De Kleedkamer, maar natuurlijk ook over zijn moeizame revalidatie en toen ik hem moed insprak door te stellen dat ik een beetje in een vergelijkbare situatie met hem zat, want beiden afhankelijk van derden, maar desondanks die tegenslag toch in staat een normaal leven te leiden, werd het plots heel stil aan de andere kant van de telefoon. Het werd hem even te machtig en de laatste woorden die ik van hem hoorde waren : "je moet zeker eens afkomen". De ruwe ziel Marc Baecke zo emotioneel te horen, het is een moment dat ik nooit meer zal vergeten en het was de bevestiging van een regel waarvan ik het bestaan maar al te goed kende, maar spijtig genoeg toch tegen zondigde : stel geen dingen uit die men zich heeft voorgenomen te doen.

Marc Baecke zou op 24 juli van dit jaar 61 jaar worden, maar de strijdlust om die en wie weet verdere stappen op de leefdtijdsladder te zetten was helemaal verdwenen. Het contrast met de klasrijke voetballer van weleer en de manier waarop hij de laatste jaren van zijn leven doorbracht was schrikwekkend. En over contrast gesproken : wie de uitzending zag van het programma De Kleedkamer van de hand van Ruben Van Gucht en zich de reportages kan herinneren over Marc Baecke en Gustavo Lisazo zal mij begrijpen. Gustavo was een gematigd getalenteerd voetballer die het daarna maakte als filmster in een wereld van glimmer en glatter, terwijl een rasvoetballer als Marc wat oneerbiedig uitgedrukt zijn leven in de goot zag eindigen. Slagen in welke carrière ook, men kan het zelf wat sturen, maar een beetje meeval op het juiste moment kan wonderen doen.
Straks wordt Marc hierboven weer herenigd met zijn gewezen ploegmakker Paul van Genechten van die zo vaak geroemde Beverse defensie met o.a. Eddy Jaspers en Freddy Buyl. Ik ben er zeker van Marc dat de Pol er eentje heeft koud gezet voor U ! Bedankt makker voor zoveel mooie voetbalmomenten en als eerbetoon volgt hierna nog eens je fiche uit onze fichebak samengesteld door Geert De Vreese. (fiche Marc Baecke)

Patrick Van Wesemael.