W-B en Standard kwamen met de intentie op het veld om te proberen er een
goeie match van te maken, maar dat was zonder scheidsrechter Alexandre
Boucaut gerekend. Die eiste van minuut 1 tot minuut 90 de hoofdrol op, maar
het was helaas een bijzonder negatieve. Nu zal het altijd een raadsel
blijven of deze wedstrijd een andere winnaar had gekend mits een degelijke
ref, maar wat de spelleider zondagavond bezielde werkte op de zenuwen van
vriend en vijand, maar het was toch vooral de thuisploeg die zich (en
volkomen terecht) bekocht voelde en dat was allerminst omdat Conte in de
35ste minuut met 2x geel werd uitgesloten. Reglementair viel daar
waarschijnlijk iets voor te zeggen, maar als scheids is het een kwestie van
de wedstrijd aanvoelen en op dat vlak faalde Boucaut glansrijk door voor de
ene ploeg alles tegen te fluiten en voor de andere alles door de vingers te
zien.
Waasland-Beveren begon met Goblet in doel omdat de vader van Köteles
zaterdag totaal onverwachts was overleden en verder namen Langil en Conte
ten opzichte van de wedstrijd tegen Genk de plaatsen in van Cools en
Boljevic. De geschorste Camacho werd vervangen door Moren. Al in het
openingskwartier ontsnapte Goreux tot tweemaal toe aan geel, maar dat
belette W-B niet om via Myny en Seck de neus aan het venster te steken.
Tussen beide Beverse pogingen in was het Belfodil die Goblet even testte,
maar Merveille tekende present. Omstreeks het half uur vond Boucaut zijn
moment gekomen om zich in de kijker te fluiten. Het eerste geel karton voor
Conte (weg trappen van de bal) was dom van Ibrahima) en amper een tweetal
minuten later zat zijn wedstrijd er op toen hij voor de bank van Standard
zijn voet zette op een speler van de Luikenaars (Cissé) en Jankovic en co
een tweede gele kaart vroegen en kregen. En alhoewel licht was misschien ook
daar wel iets voor te zeggen, maar dan had Goreux al na 10 minuten onder de
douche moeten staan en had de wedstrijd op dat moment al een andere wending
kunnen nemen. De resterende tien minuten van de eerste helft hield W-B
probleemloos stand zodat de rust na 45 minuten die bol stonden van
discutabele beslissingen met 0-0 werd gehaald.
Het leek wel alsof bij de spelers van Waasland-Beveren na rust de moed
ontbrak om zich af te zetten tegen het drama Boucaut, maar de numerieke
minderheid zal uiteraard ook wel zijn tol hebben geëist. Het waren de
bezoekers die het meest initiatief namen en daarvoor vrij vlug werden
beloond met een knappe goal van Orlando Sa. In de minuten die daarop volgden
voetbalden de Rouches een handvol kansen bijeen waarvan de grootste op het
doelkader plofte. Tot overmaat van ramp pakte Seck nog zijn vijfde gele
kaart waardoor ook hij zaterdag het levensbelangrijke duel in Moeskroen
samen met Conte vanop de tribune moet bekijken. Langil en Marquet werden nog
opgeofferd voor Boljevic en Cerigioni en plots nam het geloof in een late
gelijkmaker van Waasland-Beveren weer toe. Myny zag zijn vlam prima gestopt
door Gillet en in de blessuretijd ontsnapte Standard miraculeus toen een
schot van Gano door keeper Gillet werd gekeerd en via de beenbeschermer van
Scholz tegen de binnenkant paal vloog om te eindigen in de handen van de
Standard-doelman. Meteen het laatste wapenfeit van een wedstrijd waarin de
22 acteurs er wel zin in hadden, maar elk initiatief om er iets van te maken
(en dan vooral langs Beverse zijde) in de kiem zagen gesmoord door een kluns
van een scheidsrechter. Misschien hebben de Beverse spelers de fout gemaakt
in de val te trappen, maar dat het partijdig fluiten van Boucaut op den duur
een verlammende werking had op onze spelers valt best te begrijpen.
BOUCAUT BAART EEN DRAAK VAN EEN WEDSTRIJD.