* Hoe regelmaat toch zeer genietbaar kan zijn.
We zijn 9 speelronden ver in de Jupiler Pro League en omdat er een
interlandbreak voor de deur staat, deze korte tussenbalans. Bij
Waasland-Beveren kan die moeilijk evenwichtiger zijn, want er werd 3 keer
gewonnen, even zoveel keer gelijk gespeeld en ook driemaal verloren. Met
zulke cijfers is men geneigd het woord regelmatig te gebruiken en in het
voetbal heeft dat vaak iets negatiefs waardoor er wel eens over een grijze
muis wordt gesproken. Waasland-Beveren vormt daar dit seizoen een grote
uitzondering op, want deze muis is springlevend en laat zich niet door de
eerste de beste poes vangen. Het team van Philippe Clement zit zeker bij de
top 3 als het gaat over spektakelwaarde en alhoewel het vroeg in het seizoen
dreigde onthoofd te worden door het vertrek van topschutter Zinho Gano,
heeft het na 9 speeldagen op leider Club Brugge na, de meeste goals gemaakt.
Blauw-Zwart was al 22 keer productief, W-B vond 21 maal de weg naar de
netten en Zulte-Waregem staat met 20 gescoorde goals op plaats 3. Met Ryota
Morioka heeft W-B misschien wel de meest veelzijdige speler van de Jupiler
Pro League in zijn rangen, want of het nu op scoren of assists aankomt, het
maakt voor de Japanner geen verschil. Zo was het meest positieve aan de
overwinning zaterdag tegen Antwerp nog het feit dat Ryota zeker niet zijn
beste wedstrijd speelde, maar de ploeg desondanks vlot weg liep van de
bezoekers in een sterke tweede helft. Winnen en goed spelen met een gewone
Morioka, het zegt ook iets over de rest van het team. Zoals Ibrahima Seck
momenteel speelt moet hij tot de betere spelers van de JPL op zijn positie
worden gerekend en ik ben hoopvol dat Victorien Anbang diezelfde eer zal
toekomen of nu al benadert. Wat een duo op dat middenveld en zoals ik iemand
hoorde opmerken, Seck heeft zijn buik van rode kaarten vol, want vorig
seizoen rond deze tijd had hij er al een tweetal te pakken. Wat zonde voor
Jens Cools die zonder aanwijsbare oorzaken naar de bank verhuisde en van
daar lijdzaam moet toezien hoe Anbang zich week na week nadrukkelijker
manifesteert als rijzende ster. In dit beknopt overzichtje pik ik er graag
nog een speler uit die het aan het maken is, weliswaar veel minder
opvallend, maar uiterst efficiënt. Twee jaar kommer en kwel waren voldoende
voor Valtteri Moren die de bank en de lappenmand kotsbeu was en thans zijn
basisplaats dubbel en dik verdient. Veel minder risico in zijn spel dan Rudy
Camacho waardoor ik hem een beetje vergelijk (daarom niet qua stijl) met
destijds Ramy Gershon van wie het mij altijd opviel dat na het integraal
herbeluisteren van een wedstrijd van W-B op televisie, de Israeliër er
altijd wel met een of ander lichaamsdeel tussen zat. Dat gevoel heb ik ook
met Valtteri die, net als Gershon, regelmatig mee naar voor trekt en tegen
Anderlecht bijna succesvol was met een kopbal. Buatu zit zoals Cools
wellicht met gemengde gevoelens op de bank, maar misschien wordt dat de
sterkte van onze ploeg. Een seizoen duurt lang, vergt veel krachten met
gekwetsten en schorsingen als gevolg en dan is het zeer interessant voor een
trainer om naar een frisse en gemotiveerde bank te kunnen kijken. Dierickx,
Mmaee, Cools en Buatu houden zichzelf, maar ook het hele elftal scherp en
staan ongetwijfeld een keer als we het niet verwachten, plots aan de aftrap.
Een prettige achtste plaats is het resultaat van negen speeldagen genieten
en even zoveel degelijke tot uitstekende wedstrijden. De score zaterdag
tegen Antwerp is misschien wat ruim uitgevallen, maar op de overwinnng zelf
valt niks af te dingen. Onze provinciegenoten uit Lokeren kunnen dit seizoen
op voetbalgebied een en ander opsteken van W-B, maar omgekeerd hebben we ook
een werkpunt ten opzichte van de buren : zij slagen er in en waren er nog
enkele keren dichtbij om een wedstrijd waarin ze bij momenten worden
overlopen zoals gisteren in Waregem, met een overwinning te besluiten en dan
denk ik met revanchegevoelens terug aan de partij van een week geleden tegen
Anderlecht.
En om dit artikel te besluiten kan ik er uiteraard niet omheen vast te
stellen dat deze gunstige mix zijn impact op de publieke belangstelling niet
heeft gemist. Op een week tijd was de Freethiel tweemaal zo goed als
uitverkocht en alle goeie intenties van onze voorzitter ten spijt die
hiervan al langer droomt, had ik persoonlijk dit scenario niet meteen voor
mogelijk gehouden. Het kan dus en laat ons hopen dat de clubleiders deze
positieve trend op meerdere vlakken, gebruiken om de lang verhoopte en
beloofde weg naar boven tastbaar te maken.
FREETHIELSPROKKELS.