Het is een raar gevoel, maar we spelen een goeie match in Genk, zaten op een zucht van de halve finale en wie weet twee zuchten van de finale en toch merk ik her en der een lichte vorm van pessimisme. De uitschakeling woensdag in Genk heeft uiteraard pijn gedaan omdat het een dubbeltje op zijn kant was, maar nu is er bijkomend de vrees dat het moddergevecht/waterballet van de tweede helft veel krachten en wie weet enkele blessures heeft gekost waardoor de "wedstrijd van het jaar" in Lokeren wel eens een ongelijke strijd zou kunnen worden. Maar er is meer : de steeds toenemende geruchtenstroom over een mogelijk vertrek van Philippe Clement naar Genk begint zijn tol te eisen. Als die geruchten meer zijn dan "gewoon wat informatie inwinnen, bv. met het oog op een overstap volgend seizoen", is het in het belang van alle partijen dat er snel klare wijn wordt geschonken, want het is een toestand die begint te knagen aan het vertrouwen in Philippe Clement die in Extra Time van maandag op zijn Gano's het hoorde donderen in Keulen toen hem naar de Genkse interesse werd gevraagd, maar voor een aantal mensen die de uitzending zagen is die interesse voor Philippe geen donderslag bij heldere hemel. Indien er echt niks aan de hand is moet dit een vervelende situatie zijn voor Clement, want bij sommigen blijft daar altijd wel iets van hangen.
Sporting Lokeren zit in een vergelijkbare situatie als W-B de voorbije jaren. Het is niet allemaal kommer en kwel, maar het kan toch veel beter en vooral, het klassement baart zorgen. Maar het meest van al zullen de Lokerse supporters bezorgd zijn over het feit dat dit seizoen de bevestiging is van het voorgaande en dat daarvoor. Sinds het vertrek van Peter Maes en een aantal sterkhouders die stilaan deel begonnen uit te maken van het Lokerse meubilair, is de drive in het elftal wat zoek en daar kan zelfs de terugkeer van Peter Maes niet meteen verandering in Brengen. Er was een mooie maar niet al te lange opleving toen hij met het tweede hoofdstuk Daknam startte, maar (en dat zeg ik met alle respect voor de Lokerse spelers die er thans zijn) de Lokerse kern bulkt de laatste jaren minder uit van kwaliteit dan pakweg een jaar of 5 geleden en dat laat zich voelen.
Lokeren heeft net een 0 op 6 achter de rug, maar we mogen niet vergeten dat de tegenstanders Anderlecht en Club Brugge waren. Op Daknam lukt het dit seizoen moeizaam overwinningen te realiseren, maar tegen Anderlecht 2 weken geleden zat er meer in dan de logische 1-2 eindstand laat uitschijnen, ook al omdat het een bizar tegendoelpunt van Onyekuru incasseerde. Maar goed of slecht draaien, een Wase derby maakt ongekende krachten los en die kunnen er voor zorgen dat een team boven zijn gemiddelde niveau uitstijgt, maar dat geldt natuurlijk voor de beide kampen.
Waasland-Beveren heeft het de laatste tijd in competitieverband lastig op verplaatsing, maar de bekermatch in Genk van afgelopen woensdag was weer hoopvol. De kwalificatie ontbrak, maar er waren heel wat zaken die Philippe Clement ongetwijfeld plezier hebben gedaan. Tot tweemaal toe kwam zijn ploeg op achterstand, maar de kloof die in het begin van de wedstrijd zelfs 2 goals bedroeg, werd telkens met succes gedicht. In de verlengingen moest W-B na de uitsluiting van Camacho met een man minder verder, maar dat was er niet aan te zien, integendeel. En er was de bijzonder goeie invalsbeurt van Olivier Myny die hiervoor wel eens beloond zou kunnen worden in Lokeren, maar de ontdekking van de voorbije weken is zeker Maximiliano Caufriez die zich heeft ontwikkeld tot meer dan "maar" een invaller. Kortom, drie keer scoren tegen Standard en in Genk, het lijkt alsof W-B de frisheid die het even kwijt was, heeft teruggevonden. Het enige wat beter kan en moet is het verhinderen van domme tegengoals zoals Victorien Anbang op korte tijd tweemaal overkwam. En nu maar hopen dat onze jongens de verlengingen in Genk fysiek goed hebben verteerd en de mentale tik van de uitschakeling na strafschoopen uit de hoofden hebben verjaagd.
WONDEN LIKKEN EN SCHADE OPMETEN.