03-04-1962
Noor.
Speelde in september 1986 met zijn Noorse club Valerengen tegen KSK Beveren
twee sterke wedstrijden in het kader van de 1/32 finales van de UEFA-beker.
Kwam 15 maanden later (januari 1988) op huurbasis bij geel-blauw terecht om
het Beverse middenveld te versterken. De Freethielclub verkeerde toen trouwens
in zware puntennood en stond amper drie punten boven de degradatieplaatsen.
Kwam in de thuispartij tegen RWDM (31-1-1988 , onder trainer Wilfried Van Moer,
voor het eerst aan de aftrap in de Belgische competitie. Gaf toen net na de rust
de assist bij het tweede Beverse doelpunt, gescoord door Franz-Jozef Schmedding.
Beveren behaalde tenslotte een vlotte 3-0 zege en kon zo wat verder uitlopen op
de concurrentie.
Scoorde twee weken later (13-2-1988) het enige Beverse doelpunt (1-1) in de vriendschappelijke
wedstrijd thuis tegen het Westduitse FC Schweinfurt, de toenmalige club van
Freethiellegende Erwin Albert.
Gaf één week later (20-2-1988) uit tegen Beerschot opnieuw een assist en ditmaal
was Marc Van Britsom de auteur van het doelpunt. Het was het enige doelpunt uit de
partij (0-1) en zo zette Sportkring een belangrijke stap naar het behoud.
Egil beleefde een fantastische zondagnamiddag (28-2-1988) tijdens de thuismatch
tegen het vierde geklasseerde SV Waregem (3-0). Hij scoorde toen in de tweede helft,
in nauwelijks 20 minuten tijd, driemaal (waaronder twee kopbalgoals) en zette zo
de Freethiel in vuur en vlam. De applausvervanging die hij een paar minuten voor tijd
kreeg, zal ongetwijfeld één van de mooiste momenten uit zijn carrière zijn.
Speelde ook de twee partijen in de kwartfinales van de Belgische beker (maart 1988),
waarin geel-blauw werd uitgeschakeld door bekerhouder KV Mechelen (1-1 thuis en 0-0 uit).
De thuiswedstrijd tegen de toenmalige middenmoter Standard Luik (9-4-1988) was het
laatste optreden van Egil in het Beveren-shirt. Door een goal van Patrick Stalmans boekte
Sportkring nog maar eens een belangrijke overwinning (1-0).
Na die partij verliet Egil de Freethiel en ging terug naar zijn vaderland om er de nieuwe
competitie aan te vatten.
Is de enige Noorse voetballer die in dienst speelde van SK Beveren.
Voetballer met lange wapperende haren. Had niet alleen het uitzicht van een Viking maar
hij speelde ook als een echte Viking, nl. enorm strijdlustig en veel arbeid verrichtend op
het terrein. Beschikte tevens over een stevig kopspel en had een uitstekende trap in zijn
linkervoet.
Keerde na ruim drie maanden Belgisch profvoetbal terug naar Noorwegen om er het voetbal
opnieuw te combineren met zijn beroep als bankbediende.
Had voor zijn komst naar de Freethiel reeds twaalf interlands met het Noorse nationale elftal
achter zijn naam staan en hij scoorde daarin zowel tegen IJsland als tegen Egypte eenmaal.
Was in zijn jeugd naast het voetbal ook actief in het ijshockey als doelman.
In 2022 werd bij Egil de spierziekte ALS vastgesteld.
clubs als speler :
Boler IF (Noorwegen)
Valerengen IF (Noorwegen)
KSK BEVEREN (1988)
Frigg Oslo FK (Noorwegen)
Valerengen IF (Noorwegen)
Boler IF (Noorwegen)
aantal wedstrijden (aantal goals) :
1987-1988 : 9 (3)
plaats in het elftal : linksmidden
competitiedebuut bij KSK Beveren : uit bij Club Luik (24-01-1988)
enige competitiegoals voor KSK Beveren : thuis tegen SV Waregem (28-02-1988)