05-01-1961
Belg.
Begon te voetballen bij Sint-Gillis-Dendermonde waar hij in 1978 door SK Beveren
werd weggehaald.
Startte het seizoen 1980-'81 op de Freethiel als stand-in voor Beverens numero
uno Jean-Marie Pfaff. Toen Jean-Marie echter in maart 1981 door de KBVB ten
onrechte voor vier maanden werd geschorst naar aanleiding van de beruchte
"affaire Thirion" mocht Dirk een tiental wedstrijden onder de Beverse lat postvatten.
Dirk begon uitstekend aan zijn "interim-job" met enkele uitstekende prestaties zoals
uit bij AA Gent (1-0, 1-3-1981) en thuis in de vriendschappelijke partij tegen het
Westduitse Borussia Mönchengladbach (3-1, 3-3-1981). Toch maakte Dirk ook
enkele jeugdzonden zoals in de uitwedstrijd tegen Lierse (2-2, 4-4-1981) en zodoende
gaf trainer Robert Goethals in de laatste twee wedstrijden de voorkeur aan Kris Fissers.
Om hem wat meer ervaring te laten opdoen werd Dirk na dat seizoen (1981) voor één jaar uitgeleend aan tweedeklasser Eendracht Aalst. Na dat ene jaar in de
tweede afdeling keerde Dirk terug naar de Freethiel en werd toen de doublure van
de 18-jarige Filip De Wilde die de plaats innam van de inmiddels naar Bayern
München getransfereerde Jean-Marie Pfaff.
Zo zat Dirk dus op de invallersbank toen SK Beveren op 11 juni 1983 in het
Heizelstadion voor de tweede maal de beker van België won na 3-1 winst tegen
Club Brugge en was hij ook bankzitter tijdens het volgende seizoen (1983-'84)
toen Sportkring zijn tweede landstitel binnenrijfde.
Filip De Wilde miste in vijf seizoenen als titularisdoelman op de Freethiel trouwens
slechts drie wedstrijden maar toch werd Dirk in één van die drie partijen de absolute
held bij KSK Beveren. Dirk speelde namelijk een grandioze partij thuis tegen hekkensluiter
Racing Jet (11-5-1985) met enkele schitterende reddingen en een gestopte
strafschop waardoor in de slotfase geel-blauw toch nog met ruime cijfers kon winnen (5-0).
Werd in 1987, na de transfer van De Wilde naar Anderlecht, op 26-jarige leeftijd
dan toch titularisdoelman op de Freethiel. Speelde meteen een uitstekend seizoen
1987-'88 en werd door de SKB-fans dan ook verkozen tot de meest verdienstelijkste
speler van het seizoen ("de Ghislain Cordeel-prijs"). Toonde toen niet alleen zijn
absolute klasse in de competitie maar ook in de Europacup. Zo keepte Dirk een
ronduit schitterende partij uit bij Bohemians Praag (1-10-1987) waardoor geel-blauw
de 2-0 voorsprong uit de heenmatch toch nog kon vrijwaren (1-0 verlies).
Dirk bevestigde tijdens het volgende seizoen (1988-'89) al dat goede en werd
toen opnieuw verkozen tot de meest verdienstelijkste Beveren-speler van het seizoen.
Zo was Dirk de absolute uitblinker in de uitwedstrijd bij Standard Luik (1-0, 20-8-1988)
en speelde hij een briljante partij uit bij Club Luik (1-0, 9-10-1988).
Dirk won met geel-blauw dat seizoen ook verrassend het indoortornooi, gespeeld
in de Gentse Expo-hallen (januari 1989) en daarin was Dirk zowel in de halve finale
(Kortrijk) als in de finale (Waregem) de onbetwistbare uitblinker bij geel-blauw.
Nam tijdens het volgende seizoen (1989-'90) met Sportkring een aardige start
(13 punten uit evenveel matchen) maar na een ronduit dramatische periode (1 op 24)
was geel-blauw toch op een degradatieplaats verzeild geraakt. De laatste wedstrijd
uit bij Cercle Brugge (12-5-1990) moest de beslissing brengen. Beveren won de
partij wel met 0-1 maar omdat concurrent Waregem een punt pakte in Lokeren (1-1)
was de degradatie van Sportkring toch een feit. Tot overmaat van ramp kreeg Dirk
in de slotfase van die partij ook nog de rode kaart onder de neus geduwd.
Dirk verliet na de degradatie (1990) de Freethiel en verhuisde naar Standard Luik
waar hij tweede doelman werd na de ongenaakbare Gilbert Bodart.
Uitstekende doelman en het zoveelste paradepaardje van de befaamde Beverse
keepersschool. Werd door de onvolprezen Vic Behiels op de Freethiel uitstekend
opgeleid om alzo in de voetsporen te kunnen treden van zijn illustere voorgangers.
Dirk was met zijn 81 kg voor 1m82 stevig gebouwd en straalde dan ook autoriteit
uit in zijn strafschopgebied. Bezat uitstekende reflexen en beschikte over een echte
winnaarsmentaliteit, die hij echter tijdens zijn laatste Freethielseizoen niet kon
overbrengen op de jonge spelersgroep.
Zijn transfer naar Standard werd hem door iedereen op de Freethiel gegund ook
omdat er op dat moment reeds een nieuw keeperstalent zijn neus aan het
venster kwam steken, met name Geert De Vlieger.
Dirk was tot zijn veertigste nog steeds actief bij tweedeklasser Bergen en zijn naam
werd in 1997 ook genoemd bij de omkoopaffaire rond Eendracht Aalst. Hij stapte
toen naar het bestuur van zijn toenmalige club (RWDM) met de melding dat hij
benaderd werd door ex-Beverenspeler en trainer Eddy Roelandt in opdracht van
Eendracht Aalst om deze laatste club een beetje te "helpen" in de strijd tegen de
degradatie.
Keepte uiteindelijk 300 partijen in de hoogste afdeling en bereikte met RWDM in 1994 de
halve finales van de Belgische beker, waarin Anderlecht te sterk bleek.
Speelde twee jaar later met datzelfde RWDM twee matchen in de UEFA-beker tegen het Turkse Besiktas.
clubs als speler :
Eendracht Sint-Gillis-Dendermonde
SK BEVEREN (1978-1981)
KSC Eendracht Aalst
SK BEVEREN (1982-1990)
Standard Luik
RWDM
RAEC Mons
FICHEBAK OUD-SPELERS