15-09-1985
Ivoriaan.
Zito (zijn voetbalnaam) kwam via de samenwerking met Jean-Marc Guillou
eind augustus 2004 vanuit Ivoorkust bij KSK Beveren terecht.
Het duurde echter tot na de winterstop vooraleer hij door toenmalig Beveren-
trainer Helleputte voor de leeuwen werd gegooid en dit in de uitwedstrijd
tegen Club Brugge (15-1-2005). Beveren miste voor die partij nogal wat
verdedigers, zoals Diabis (kuitbeenbreuk), Lardenoit (verrekking) en Eboué
die pas naar Arsenal was vertrokken en zo debuteerde Zito centraal in de
defensie maar ook hij kon de 3-1 nederlaag niet verhinderen. Kwam in dat seizoen
nog driemaal aan de aftrap w.o. de uitwedstrijd tegen Cercle Brugge (1-1, 2-4-2005)
waarin net na het laatste fluitsignaal Romaric zowaar bijna op de vuist ging met
zijn doelman Volders.
Kwam tijdens het volgende seizoen (2005-2006) onder de Franse coach Dufour
slechts sporadisch aan de aftrap maar toen begin maart 2006 hulpcoach De Bolle
de taak overnam van Dufour verdween Zito voor de rest van het seizoen niet
meer uit de ploeg. Zo kon hij meehelpen om de nakende degradatie alsnog af
te wenden en was er dus bij op de laatste speeldag toen geel-blauw in de
thuismatch tegen Moeskroen (5-5-2006) door een late goal van zijn landgenoot
Diallo in extremis het behoud kon verzekeren (1-0).
Kreeg in het volgende seizoen (2006-2007) onder trainer Walter Meeuws
geen vaste basisstek mede door o.a. de terugkeer van David Van Hoyweghen
naar het oude nest. Kwam alzo pas in één derde van de wedstrijden aan de
aftrap. Was er wel bij in de thuismatchen tegen Zulte-Waregem (1-10-2006)
en tegen AA Gent (11-11-2006) waarin Beveren telkens een 1-0 zege behaalde.
Het liep voor geel-blauw echter opnieuw verre van goed in de competitie
met als dieptepunt de 8-1 pandoering uit bij Anderlecht (6-5-2007) waarin
Zito met Van Hoyweghen het centrale verdedigingsduo vormde.
Op de laatste speeldag na de alles of niets wedstrijd uit bij Sint-Truiden (3-2, 19-5-2007)
was het verdict echter keihard : KSK Beveren degradeerde voor de vierde
maal naar de tweede afdeling. Zito was er op Staaien trouwens niet bij omwille
van een blessure.
Werd na dat seizoen (2007), samen met zijn landgenoten Ouattara en Gervinho,
naar Le Mans getransfereerd maar mocht van de Franse club op uitleenbasis
toch nog één seizoen op de Freethiel blijven voetballen.
Kreeg tijdens het volgende seizoen in die tweede klasse onder trainer Czerniatynski
dan toch zijn basisplaats in de Beverse defensie. Na een aarzelende start klom
Zito met geel-blauw toch gestaag naar de top van het klassement en aan de
winterstop behoorde KSK Beveren zelfs tot het kransje van titelkandidaten.
Maar vanaf maart 2008 kwam echter de klad in de ploeg en Zito behaalde
met geel-blauw in de laatste twaalf matchen amper zeven punten met als
resultaat een teleurstellende negende plaats.
Zito verliet na dat seizoen (2008) dan toch de Freethiel en werd toen door
Le Mans opnieuw uitgeleend, ditmaal aan de Franse derdeklasser Laval.
Met zijn 78 kg voor 1m75 was Zito bij geel-blauw een stevig gebouwde
voetballer. Kreeg van voetbalanalist Wim De Coninck na zijn uitstekende
partij thuis tegen landskampioen Club Brugge (2005) lovende kritieken en
werd toen bestempeld als een "ferme beer".
Zito was "natuurlijk" technisch onderlegd maar zijn snelheid was misschien
wel zijn sterkste punt want Zito voorbij lopen was schier een onmogelijke
opdracht.
Speelde gedurende die vier Freethielseizoenen onder zes verschillende
hoofdtrainers (Helleputte, Dufour, De Bolle, Meeuws, Czerniatynski en
Selleslags).
Nam met zijn land deel aan de Olympische Spelen van 2008 in Shanghai.
clubs als speler :
FC Toumodi (Ivoorkust)
KSK BEVEREN (2004-2008)
Stade Laval FC (Frankrijk)
Le Mans FC (Frankrijk)
Maccabi Petah Tikva (Israël)
Levadiakos (Griekenland)
Daring Club Motema Pembe (Congo)