22-02-1946
Belg.
Werd op Pinksterzondag 1969 door SK Beveren opgesteld als testspeler in een
vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen FC Limerick, een Ierse club die tweemaal
landskampioen werd (1960-1980). Geel-blauw won de partij met 2-0 maar toch
werd André pas één jaar later van bekerhouder Club Brugge naar SK Beveren getransfereerd.
Speelde met Sportkring in de zomer van 1970 de zogenaamde Rappan-beker,
een tornooi tussen verschillende Europese clubs verdeeld in een aantal poules.
SK Beveren speelde toen o.m. tegen het Zweedse Östers Vaxjo en het toen
nog Westduitse Werder Bremen.
Het bleek later een goede voorbereiding te zijn geweest voor de competitie
want geel-blauw beëindigde het seizoen op een knappe zevende plaats, toch
nog iets minder goed dan het vorige seizoen toen Sportkring op een vijfde
plaats eindigde en zich dus voor het eerst in de geschiedenis kon plaatsen
voor een Europa-cuptornooi (de beker der Jaarbeurssteden, de voorloper van
de UEFA-cup en de huidige Europa-league).
André miste in die competitie, onder trainer Ward Volckaert, slechts twee
wedstrijden en was dus toen een vaste waarde in de Beverse defensie.
Behaalde op de laatste wedstrijd uit de heenronde een prestigieuze
thuisoverwinning tegen Anderlecht (2-1). Het was de eerste keer sinds de
komst in de hoogste afdeling (1967) dat SK Beveren op de Freethiel de
Brusselse club kon overwinnen.
Scoorde zijn enige competitiedoelpunt in dienst van SK Beveren in de
spectaculaire thuispartij tegen Sint-Truiden (23ste speeldag). Door andere
doelpunten van Jean Janssens (2) en Hugo De Raeymaeker was Sportkring
die namiddag nipt de betere van de Limburgers (4-3).
André beleefde dus ook het allereerste Europacup-avontuur mee van SK
Beveren. In de eerste ronde werd vrij gemakkelijk het Oostenrijkse
Wiener SK opzij gezet na 0-2 winst in Wenen en 3-0 winst "thuis" op de Bosuil.
De Freethiel had toen immers nog geen lichtinstallatie en diende dus uit te
wijken voor zijn Europese matchen. André scoorde trouwens in die terugmatch
tegen de Oostenrijkers het tweede Beverse doelpunt.
De tweede tegenstander was van een ander kaliber nl. het Spaanse Valencia, toen
gecoacht door voetballegende Di Stefano. Doch het onwaarschijnlijke
gebeurde toch : door een goal van De Raeymaeker kon André met geel-blauw
zegevierend het stadion van Valencia verlaten (0-1) en in de terugwedstrijd
hield Sportkring de Spaanse club in bedwang, ditmaal op het Kiel (1-1).
Beveren zat dus in de 1/8 finales en trof daarin het Engelse Arsenal. Een
sterkere tegenstander kon geel-blauw toen nauwelijks treffen want de Londense
club won enkele maanden daarvoor nog diezelfde Europacup na finalewinst
tegen Anderlecht. Geel-blauw verloor in Londen dan ook met zware 4-0
cijfers maar kon in de terugmatch op het Kiel toch standhouden tegen
een eerder veredeld B-elftal van Arsenal (0-0).
Tijdens het volgende seizoen ervaarde André, samen met de gehele club, echter
de keerzijde van de medaille. André kwam zelf nauwelijks aan spelen toe door
allerlei blessures en SK Beveren zelf sprokkelde slechts 16 punten uit 30
partijen met een laatste plaats en de onvermijdelijke degradatie als gevolg.
André verliet na de degradatie de Freethiel en verhuisde naar derdeklasser
Oudenaarde.
Belandde dus als 24-jarige op de Freethiel en was bij aanvang van het
allereerste Europacup-avontuur van SK Beveren de enige in de Beverse
spelerskern die reeds ervaring kon voorleggen op dat niveau. Zo speelde André met
Club Brugge in de Beker der Jaarbeurssteden tegen het Portugese Sporting Lissabon (1967)
en in de beker der Bekerwinnaars was André met de Brugse topclub actief
tegen het Engelse West Bromwich Albion (1968).
Had beslist nog verschillende jaren voor de boeg in de eerste afdeling
maar zware blessures maakten abrupt een einde aan zijn voetballoopbaan
op het hoogste niveau.
clubs als speler :
WIK Eine
Club Brugge KV
SK BEVEREN (1970-1972)
KSV Oudenaarde