22-10-1971
Belg.
Werd in 1983 door SK Beveren overgenomen van SK Kallo.
Belandde in 1989, onder trainer Rik Pauwels, in de Beverse A-kern.
Kwam pas tijdens de terugronde van de competitie 1989-'90 voor het eerst aan
de aftrap en dit in de uitwedstrijd bij Sporting Charleroi (1-1, 24-3-1990).
De Nederlander Boskamp had ondertussen het trainersroer op de Freethiel
overgenomen maar geel-blauw bleef in de degradatiezone en zou uiteindelijk
ook naar de tweede afdeling zakken.
Hervé won één jaar later (1991) met Sportkring de titel in die tweede klasse
en alhoewel hij toen geen vaste basisplaats had scoorde hij toch drie competitiegoals.
Zo scoorde hij zowel thuis (24-11-1990) als uit (6-4-1991) tegen Racing Jet Waver
één doelpunt met telkens een zege als gevolg (2-0 en 1-3).
Scoorde zijn eerste goal in de hoogste afdeling op de laatste speeldag van
het seizoen 1991-’92 en dit in de uitmatch bij SV Waregem (1-2, 24-5-1992). Hervé
viel toen ruim een kwartier voor tijd in voor Gary Colling en scoorde luttele
minuten later het tweede Beverse doelpunt.
Door het uitvallen van de Congolese spits Essende in november 1992 kreeg
hij meer kansen in het eerste elftal. Scoorde dat seizoen 5 doelpunten w.o.
één uit bij Charleroi (0-3, 17-4-1993) en één in de Wase derby thuis tegen
Lokeren (9-5-1993), echter niet genoeg voor een nieuwe zege : 2-2. Geel-blauw
zou tenslotte op een fraaie achtste plaats eindigen op slechts een paar
punten van de Europese plaatsen.
Was tijdens de volgende competitie (1993-'94) in alle wedstrijden actief,
maar dan wel niet altijd als basisspeler. Werd na zijn twee doelpunten in
de thuiswedstrijd tegen Cercle Brugge (4-2, 2-10-1993) door een dagblad
verkozen tot "voetballer van de week".
Werd op het einde van het volgende seizoen (1994-'95) met zijn 9 goals
tweede op de clubtopschutterslijst en dit na Patrick Goots (14 goals).
Lukte toen tweemaal een dubbelslag. Zo scoorde hij twee doelpunten in de
thuiswedstrijd tegen Lommel (10-9-1994) waarmee hij zijn ploeg een 2-0
overwinning bezorgde en ook in de eindeseizoensmatch thuis tegen KV Mechelen (8-4-1995)
lukte Hervé twee goals met ditmaal een ruime 3-0 overwinning als gevolg.
Speelde met geel-blauw in de zomer van 1995 de Intertoto-cup en stond in
drie van de vier partijen aan de aftrap.
Kreeg van de nieuwe trainer Desaeyere bij de start van de competitie 1995-'96
dan toch een basisplaats maar dan wel als rechtsmidden omdat Desaeyere
het duo Goots-Udovic verkoos in de spits. Behaalde met Beveren in de eerste
zes partijen 9 punten en niets liet toen vermoeden dat Sportkring in de degradatieproblemen
zou geraken. Maar zo geschiedde het toch. Net voor de winterstop werd
Desaeyere bedankt voor bewezen diensten en vervangen door Davidovic
maar deze laatste werd op zijn beurt in maart 1996 opgevolgd door de
Nederlander Hulshoff. Voor de laatste zes wedstrijden verkoos Hulshoff tot
ieders verrassing om Hervé als libero uit te spelen. En het dient gezegd, Hervé
deed het verre van onaardig. Zo werd Antwerp met 4-0 kansloos naar
huis gestuurd (30-3-1996) en werd drie weken later een mooi punt
weggekaapt op het terrein van Standard (2-2, 20-4-1996). In de laatste twee
partijen liep het echter volledig mis ondanks Sportkring tweemaal op
voorsprong kwam. Vooral de tweede helft thuis tegen Cercle Brugge (5-5-1996)
was bijzonder pijnlijk. Daarin liet geel-blauw een 1-0 voorsprong
volledig verloren gaan tegen een ploeg die niets meer te winnen of te verliezen had (1-3).
De degradatie was meteen een feit maar Hervé ging niet mee naar de
tweede klasse en tekende een contract bij de kersverse eersteklasser Lokeren.
Zeer snelle aanvaller (1m78) , technisch behoorlijk en kon zowel met zijn linker
als met zijn rechter goed uit de voeten. Was echter bijzonder wisselvallig in
zijn prestaties. Kon zo een paar goede partijen na elkaar spelen om dan
nadien enkele zwakke prestaties op de mat te brengen. Kreeg daardoor op
de Freethiel zowat de stempel van eeuwige belofte.
Werd op de Freethiel, omwille van zijn haarkleur, steevast "de rosse" genoemd.
Veroverde tijdens het seizoen 1992-'93 een plaatsje in het nationale beloftenelftal.
Kon zich later bij Lokeren niet doorzetten en werd daar zelfs een tijdlang
als rechtsachter uitgespeeld.
Promoveerde in 2001 met Red Star Haasdonk naar de derde afdeling en klom drie jaar later
met Red Star Waasland naar de tweede klasse.
clubs als speler :
SK Kallo
SK BEVEREN (1983-1996)
Sporting Lokeren
SK Sint-Niklaas Excelsior
Sporting Lokeren (B-kern)
SK Sint-Niklaas Excelsior
KFC Red Star Haasdonk
KV Red Star Waasland
KFC Vigor Wuitens Hamme
KSV Temse
KFC Vrasene
KSK Kallo