Gele ditjes, blauwe datjes
door Rudy Beck
(30 augustus 2012)
* Situaties met mislukte transfers en een teveel aan spelers zoals we nu meemaken is van alle tijden. Een korte bloemlezing....
De eerste veelbelovende transfer die uiteindelijk op een sisser uitdraaide was die van de Poolse middenvelder ADAM NAWALKA. De 34-voudige A-international moest in 1985 de naar Westerlo vertrokken Heinz Schönberger vervangen. Nawalka kwam over van Wisla Krakau, maar zou uiteindelijk geen minuut spelen door een ernstige blessure. Tegenwoordig traint Nawalka de Poolse eersteklasser Gornik Zabrze.
Een seizoen later volgde zowaar dezelfde situatie, dit keer zelfs met twee spelers. GERMAN LEGUIA wordt in zijn vaderland Peru aanzien als één van de beste spelers allertijden. Hij speelde voor Beveren bij het Spaanse Elche en bij het Duitse Köln. Het Beverse bestuur was er van overtuigd dat Leguia een vrije speler was, maar dat was buiten de wil van zijn ex-club Köln gerekend. Zij vroegen in laatste instantie toch nog een aanzienlijk bedrag voor 'Cocoliche', waardoor de transfer in laatste instantie afsprong. Bij de Algerijn ABLA MANSOURI was er van een transfersom geen sprake. De speler van de Franse tweedeklasser Mulhouse werd binnengehaald op aanraden van een manager, maar bleek 'de verkeerde' te zijn. Sportkring wou immers Abla's broer Faouzi, veelvuldig Algerijns international, een contract geven.
Op het EK U-16 van 1990 haalde Polen verrassend brons. Het bleek reden genoeg te zijn om zeven spelers van het succesvolle elftal een kans te geven bij het Sportkring van toenmalig trainer Johan Boskamp en zijn ongelooflijke neus voor talent. Van de zes bleef er welgeteld één over aan het einde van het seizoen, Damian Kot. Die kostte de club bijna nog de titel in tweede omdat hij niet-speelgerechtigd bleek te zijn in één van zijn twee optredens. De andere zes: KRZESZOWIAK, de broers PODESCHWA, PRZALA, SAZONOWICZ en FICON. Geen van hen zou ooit hoger spelen dan bij Beveren.
In de zoektocht naar geld die ontstond eind jaren '90 tekende KSK Beveren een samenwerking met AKA (Apollonius Konijnenburg Agency). Dat leverde in het seizoen 1999-2000 een pak nieuwe transfers op in de zomermaanden. Van die nieuwkomers verlieten er al vier de Freethiel voor september. De Italiaan LUIGI RICCIO was overgenomen van Glasgow Rangers en zou nog jaren actief zijn in de Italiaanse eerste en tweede klasse. Tegenwoordig is hij hulptrainer bij FC Sion, de ploeg van zijn boezemvriend Gennaro Gattuso. De Engelsman PAUL TISDALE was een vaste waarde bij het Griekse Panionios, dat een seizoen voordien nog de kwartfinale van de UEFA-Cup betwistte. Tisdale traint nu de Engelse vierdeklasser Exeter City. Riccio en Tisdale speelden respectievelijk nog elk een wedstrijd tegen Aalst en Harelbeke, maar daar was bij de twee Ivoriaanse nieuwkomers AKASSOU en PATRICE TANO geen sprake van. Akassou was een gevestigde waarde in het Ivoriaanse nationale elftal, terwijl Tano een groot talent heette te zijn.
Het jaar nadien moest ene Nazmi Karatmanli de nieuwe reddende engel worden. De Turk pompte meteen zeven spelers in het elftal. De Bulgaar ZLATKO YANKOV van Genclerbirligi arriveerde nooit. De jonge Turken ACAR SONER en MEHMET ERDOCAN raakten nooit verder dan de beloften en van de vier A-kernspelers verlieten er drie de club toen Nazmi zelf spoorloos verdween: MEHMET GONULACAR, HIKMET CAPANOGLU en OSMAN COSKUN. Enkel doelman Volkan Kilimci bleef tot het einde van het seizoen. In datzelfde seizoen werden er zeven Zuid-Amerikanen in het Waasland gestald. De Brazilianen NORMANDO, AGINALDO en ALEX DA COSTA bleken niet geschikt voor het eerste klasse voetbal.
Voor het seizoen 2002-2003 leende Arsenal vier jonge Britten uit aan satellietclub Beveren. Slechts twee van hen zouden het seizoen afwerken, met name Graham Stack en John Halls. Liam Chilvers verliet de club bij de winterstop, terwijl STEVE SIDWELL nog voor de competitiestart terugkeerder naar Londen. De middenvelder paste niet in het plaatje van trainer Helleputte. Sidwell bouwde ondertussen een imposante loopbaan uit en belandde via Brighton, Reading, Chelsea en Aston Villa in 2011 bij Fulham.
In de voorbereiding van 2005-2006 arriveert de laatste Ivoriaanse lichting in Beveren, zijnde Gervinho, Erico en Cafu. Laatste twee zouden nooit in actie komen. ERICO blesseerde zich meteen en zou lang revalideren. CAFU (Kafoumba Coulibaly) daarentegen verdween reeds na een week en tekende een contract in Thaďland. Na een jaar belandde hij bij Bastia en tussen 2008 en 2012 speelde de rechtsback voor OGC Nice. Vorige week tekende hij een contract bij het Turkse Kasimpasa. Cafu is al jaren een vaste waarde in de Ivoriaanse selectie.
Midden augustus 2009 koos Johan Boskamp ervoor om naar eigen zeggen “jong en Belgisch talent” naar de Freethiel te lokken in de gedaante van KENN VAN LYSEBETH, een vrije speler van FCV Dender. De toen 18-jarige Van Lysebeth, die dubbel zo veel verdiende als de eigen jeugdspelers in de A-kern als Ceesay en Peersman bleek echter al gauw niet over de nodige kwaliteiten te beschikken. Hij speelde welgeteld één oefenmatch (op FC De Kempen), verruilde de A-kern voor de B-kern en belandde uiteindelijk zelfs bij de U-19.
RB