Er rest Waasland-Beveren nog slechts een waterkansje om na speeldag 30 in de top6 te eindigen, maar dat heeft misschien als voordeel dat het morgenavond onbevangen de Buffalo's in de ogen kan kijken. Nadat W-B afgelopen zondag in het zicht van de blessuretijd twee kostbare punten vergooide in Moeskroen, is het een must om 9 op 9 te pakken om nog kans te maken een ticket voor play-off I in de wacht te slepen en met Gent, Genk en Mechelen als tegenstanders (ploegen die zelf ook nog de nodige belangen op het spel hebben staan) lijkt dat een ijdel streven.
Eerlijk, maar ook een beetje onsportief ? Toen Yves Vanderhaeghe afgelopen zondag als uitgenodigde de studio's van Vier binnen stapte op een moment dat W-B in Moeskroen bloed, zweet en tranen liet in een poging 3 punten mee naar Beveren te nemen, vroeg Yves meteen aan de programmamakers wie van W-B er al kaarten had gepakt aangezien er 4 van onze jongns op scherp stonden. Goudeerlijk om dit toe te geven, maar ik had er geen idee van dat trainers (en nog een goeie ook) in dezelfde stijl denken als supporters, want die denkwijze overkwam mij eerder ook al en ik blijf het een onsportieve ingesteldheid vinden. Anderzijds getuigen dergelijke uitspraken van respect voor de bergen werk die dit seizoen in Beveren door bestuur, spelers en technische staf zijn verzet.
Het zou wel eens kunnen dat Gent een week te vroeg met de neus op de feiten is gedrukt, want na een ongelooflijke inhaalrace onder leiding van Yves Vanderhaeghe (tegenwoordig noemen ze dat een remontada) die werd ingezet vanaf plaats 14 en tussentijds tot een vierde positie in de stand heeft geleid, stokte de Gentse machine zondag jl. toen de Buffalo's in de eigen Ghelamco-Arena niet verder geraakten dan een 2-2 puntendeling met het bedreigde KV Mechelen. Zo zwak de eerste helft van Gent was, des te indrukwekkender hun tweede waarin een 0-2 achterstand werd opgehaald en zelfs een driepunter nog even in de lucht hing. Ik had liever gezien dat het een vlotte overwinning was geworden van Gent waardoor W-B een grotere kans had om de mannen van Vanderhaeghe te laten struikelen op de Freethiel, waarmee ik in geen geval de indruk wil wekken Mechelen dat knappe en broodnodige puntje te misgunnen.
De fantastische remonte van Gent werd ingezet in de Ghelamco-Arejna tegen Waasland-Beveren met op dat momment Yves Vanderhaeghe voor het eerst op de Gentse bank. Het werd een op het eerste zicht logische 2-0 voor de thuisploeg met 2 late goals van Kalu, maar deze evenwichtige partij had zeker punten opgeleverd voor W-B indien Seck 20 minuten voor tijd bij een 0-0 tussenstand, een reuzekans in en niet over het doel had gekopt. We maken een sprongetje van speeldag 10 naar speeldag 28 en stelle vast dat W-B, zelfs met winst tegen Gent, zijn lot niet meer in eigen handen krijgt om bij de top6 te eindigen, maar alleen al het bestaan van die theoretische mogelijkheid is een sprookjesverhaal na zoveel kommer en kwel om sportief het hoofd boven water te houden in de Jupiler Pro League de voorbije jaren. De match in Moeskroen liet de Beverse supporters zweven tussen hoop en wanhoop, maar het seizoen was er toch vooral eentje van zweven op de vleugels van sportive voldoening en af en toe ook eens in de ogen wrijven of hetgeen we zagen op de groene rechthoek, fixy dan wel realiteit was.
De dreun die W-B zondagavond in de 88ste minuut door Amallah van Moeskroen werd verkocht, voelde naar mijn gevoel minder zwaar aan door de 1-2 van Vanzo 25 minuten daarvoor. Dat iemand dit mocht overkomen die het voorbije anderhalf jaar door zoveel pech werd achtervolgd kan geen toeval zijn. Wat heeft die Vermant een geweldige feeling voor zulke momenten, want eerder en veel vroeger dan iedereen had verwacht, gunde hij ook al Joachim Van Damme zijn moment van het jaar op de Bosuil. Zou de volgende in het rijtje misschien Louis Verstraete heten ?
ALLES OF NIKS !