Waasland-Beveren zette 2018 in onder leiding van Sven Vermant en deed dat met een bijzonder knappe reeks ongeslagen wedstrijden die eind februari eindigde met een thuisnederlaag tegen Gent. Play-off II begon met een valse noot in Kortrijk, maar hieronder blikken we in deel 2 van de nieuwe rubriek "De Kleppe van Seppe" nog even terug op een geslaagde terugronde waarvan helaas het staartje (thuisnederlagen tegen Gent, Genk en de uitwedstrijd in Mechelen) een fatale 0 op 9 opleverde waardoor W-B alsnog op een teleurstellende twaalfde plaats finishte.
PVW
Sterk begin
Sven Vermant had een aantal weken de tijd om de spelers zijn visie door te geven. Dat dit niet zo'n slechte visie is, was al snel duidelijk. Bij zijn debuut wist Waasland-Beveren thuis makkelijk STVV opzij te zetten met 3-1. In die wedstrijd begon de thuisploeg verschroeiend. Na een kwartier spelen stond het al 2-0. De toon was gezet. De volgende wedstrijden werden gelijkgespeeld tegen toch niet de minste ploegen. Eerst was er het knappe gelijkspel in Anderlecht, daar werd het 2-2. Ook de week erna stond na 90 minuten voetballen dezelfde stand op het bord tegen Zulte Waregem. Maar één van de mooiste overwinningen dit seizoen kwam een week later. Op het veld van Royal Antwerp FC werd met 1-2 gewonnen. Antwerp kwam eerst nog op voorsprong maar met een doelpunt net voor en na de rust kwamen de 3 punten mee naar Beveren. Die wedstrijd was tevens de comeback van rasechte Beverenboy Joachim Van Damme. Hij kon na twee jaar schorsing opnieuw het veld betreden.
Met nadien nog twee gelijke spelen tegen Club Brugge en Moeskroen maakten Waasland-Beveren nog altijd aanspraak op een plaats in Play-off 1. Het zou een enorme spannende strijd worden met een lastig programma en vele ploegen die aanspraak maakten op die top 6 plaats.
Jammer maar helaas...
Een plaats in Play-off 1 betekende dat er moest gewonnen worden, liefst zoveel mogelijk. Te beginnen tegen KAA Gent. Het begon erg goed. Al na 18 minuten stond de Freethiel te springen, Thelin wist met een rake kopbal de thuisploeg op voorsprong te brengen. Maar dan, het ondenkbare gebeurde toch. In het absolute slot wisten de Gentenaars nog twee keer te scoren. Nul punten, het was nog niet verloren maar er moest gewonnen worden in die laatste twee wedstrijden.
Thuis tegen Racing Genk, jawel, uitgerekend Racing Genk. De club die Clement en Seck bij Beveren kwam halen. Het werd een lastige wedstrijd, een wedstrijd met veel stress en een enorme druk erop. Dat was duidelijk te merken in het spel. Weinig kansen en weinig druk naar voor, bij beide teams weliswaar. Maar opnieuw werden we verslagen in de laatste fase van de match. Colley doorprikte de ballon met daarin een plaats in de top 6.
Geen Play-off 1 dit jaar. Vind ik dat erg? In zekere zin wel als je weet hoe dicht we erbij waren. Had het anders uitgedraaid moesten ze ons in de winterstop met rust gelaten hebben? Een vraag die helaas onbeantwoord zal bijven. Dat we een fantastische ploeg hadden voor de winterstop is een feit, dat het goed draaide ook. Maar of we met Morioka, Seck en Clement wel in Play-off 1 zouden gezeten hebben zullen we nooit weten. En eigenlijk maakt dat helemaal niks uit. Vermant en het team hebben ons heel wat mooie wedstrijden gegeven en prachtig voetbal laten zien. In het heetst van de strijd werden er misschien wat foutjes gemaakt maar daar mag niet op afgestraft worden.
Het is een prachtig seizoen geweest en daarom nog één keer. MERCI BEVEREN !
DE KLEPPE VAN SEPPE.