In zijn wekelijkse bijdrage op donderdag komt Seppe Meul nog even terug op de wedstrijd van dinsdag in Moeskroen. Hij herbekijkt voor ons 2 discutabele fases die een impact op het eindresultaat konden hebben en waaruit we een belangrijke les kunne trekken : oordeel nooit te vlug en zeker niet als het over een scheidsrechter gaat.
Twee schwalbes, maar waren dat de juiste beslissingen?
Afgelopen dinsdag werkten onze Leeuwen de 4e speeldag van de Play-offs af op het veld van Moeskroen. Iedereen weet ondertussen dat we daar 1-1 gelijk hebben gespeeld. Al had de einduitslag van de wedstrijd er helemaal anders kunnen uitzien.
In minuut 74 was er de eerste eerder discutabele fase. Bij een aanval van Moeskroen krijgt Amallah ( die reeds met een gele kaart op zak liep ) de bal voor zich uit. Alleen op doel lopend gaat hij neer na ' contact ' met onze doelman Davy Roef. In eerste instantie zei ik meteen schwalbe, Amallah zoekt te veel het contact met Roef. Als je de fase dan opnieuw bekijkt begin ( ik althans ) wel te twijfelen. Als je heel goed kijkt kan je zien dat Amallah de bal eerst wegtikt en dan over de glijdende doelman valt. In dat geval zou je als scheidsrechter zeker een penalty kunnen fluiten. Dat had Moeskroen een kans gegeven op een doelpunt met een potentiële 2-1 als gevolg. Een heel ander resultaat voor ons dan wat het nu is. Bovendien kreeg Amallah hier opnieuw een gele kaart voor waardoor Moeskroen nog een kwartier met tien verder moest voetballen.
Een kwartier later is er opnieuw een fase waar twijfelachtig over gesproken en geoordeeld werd. Deze keer voor ons, Waasland-Beveren. De pas ingevallen Boljevic rukt op van aan de rechterflank. Bij het ingaan van de zestien wordt hij ' neergehaald ' door Godeau. Dat onze flankaanvaller gretig naar de grond ging is een feit, maar helemaal koosjer was het duel niet. Opnieuw moet je de fase meerdere keren bekijken om het goed te zien. Live zei ik meteen dat het wederom een schwalbe was, geen twijfel mogelijk. Bij het bekijken van de herhaling dacht ik al snel iets anders. Vanuit ander camerastandpunten is het duidelijk te zien dat er weldegelijk contact is tussen de twee. Of het genoeg is voor een penalty, daar kan je over discussiëren. Als je het aan mij vraagt na het bekijken van de herhaling zeg ik volmondig ja. Al is het niet voor de hand liggend om hier live een penalty voor te fluiten, net zoals de scheidsrechter twijfelde ik in eerste instantie ook. Maar ook hier was er dus een mogelijkheid op een andere einduitslag. Bij het eventueel toekennen van de strafschop zat er een ovrwinning in voor W-B.
Maar dit zijn natuurlijk vijgen na Pasen. De wedstrijd is gespeeld en daar is niks meer aan te doen. De penalty's zijn niet gefloten en zelfs moesten ze gegeven en gescoord zijn was het opnieuw een gelijkspel geweest, dus eigenlijk doet het er niet toe. Maar wie weet, wist één van de ploegen de penalty die ze dan zouden gekregen hebben niet te scoren waardoor er toch een winnaar was. Maar opnieuw, het is gespeeld en niks meer aan te doen. Toch vond ik de twee fases genoeg om een artikel over te schrijven omdat ze beiden zeer discutabel waren en de wedstrijden in een andere plooi hadden kunnen leggen.
Tot volgende week!
DE KLEPPE VAN SEPPE !