* Dubbel gevoel na Zulte-Waregem.
W-B pakte zaterdag in Waregem op de valreep zijn eerste puntje van het seizoen en het verkleinwoord "puntje" is hier een bewuste keuze. Het vertoon was inderdaad zeer klein om niet te spreken van ondermaats. Gelukkig voelde Davy Roef zich als sluitpost achter zijn gloednieuwe defensie als een vis in het water of de ultieme remonte van W-B had niet de minste slaagkans gehad.
De Beverse spelers vonden mekaar van geen kanten en de aansluitingstreffer van Boljevic in de 85ste minuut was slechts de tweede bal tussen de palen van de Waaslanders. Indien het de bedoeling was van Yannick Ferrera in de laatste oefenpot op de fandag tegen KV Mechelen met zijn opstelling de Waregemse scouts op het verkeerde been te zetten, is hij daarin niet geslaagd aangezien de eigen spelers, weliswaar verzopen in een vat vol goeie wil, maar verder geen idee hadden wat van hen werd verwacht. Het verstoppertje spelen tegen KV een week geleden (met Caufriez starten ipv Salquist, Jubitana als betere speler van de voorbereiding plots op de bank posteren en Schryvers laten beginnen ipv Threlkeld, het was te veel van het kwade. Dat de recentste nieuwkomers Forte en Abdullah nog even geduld moesten oefenen lijkt mij ten opzichte van de jongens die de hele voorbereiding hebben meegemaakt, aannemelijk. In het voordeel van Ferrera spreekt dan weer dat hij niet zoals Vermant wachtte om te wisselen tot het kalf verdronken was. Dat Ferrera daarbij geen rekening houdt met namen (een bleke Ampomah werd vervangen door Boljevic) is prima en hoopgevend, maar wat mij betreft had Aleksandar best aan de aftrap mogen verschijnen in plaats van de zaterdag tegenvallende Badibanga.
Het mag duidelijk zijn dat Yannick Ferrera liefst wat meer voetballend vermogen in de ploeg dropt en met gaste als Jubitana, Abdullah en Karlo Lulic heeft hij spelers achter de hand met de nodige technische bagage. Verder heeft de wedstrijd van zaterdag geleerd dat, hoe slecht het ook is, zeg nooit nooit, al geloof ik dat een waanzinnige comeback zoals die aan de Gaverbeek hoogstens één keer voor komt op een seizoen. Ons crediet is dus al vroeg op gebruikt, maar reken maar dat het een zeer waardevol puntje is gezien het programma wat volgt en laat ons eerlijk zijn, slechter doen dan in Waregem wordt moeilijk. Een dubbel gevoel overheerst dus na zaterdag, want het ongeloof toen Van Damme de 2-2 voorbij Bossut buffelde was hemels, maar de 89 voorgaande minuten lagen zwaar op de maag. Zou de Freethiel nu vrijdagavond met de komst van Standard al meteen voor de eerste keer gezellig vol lopen ? Ik zal er niet ver naast zitten en het mooie aan voetbal is nu eenmaal dat, hoe slecht het in het Regenboogstadion was, tegen de Rouches wordt het een totaal andere match, een wedstrijd waar voor Ferrera qua prestige een en ander op het spel staat. Het wordt een sspeciale bijzondere confrontatie voor de familie Ferrera, want op de andere bank zit vrijdagavond uitgerekend nonkel Emilio en het is een publiek geheim dat die op de nieuwjaarsdrink van de Ferrera's liever niet naast mekaar staan.
FREETHIELSPROKKELS.