* Tijd voor de mening van een websitebezoeker.
Altijd fijn wanneer websitebezoekers hun mening (in crisistijd zijn dat vaak verzuchtingen) met andere "lotgenoten" willen delen. Vandaag maken we daarom graag tijd voor Peter Catthoor om zijn frustraties te ventileren na de dramatische wedstrijd van afgelopen zondag in het Kehrwegstadion van Eupen.
PVW
VAN HET WESTELIJKE FRONT GEEN NIEUWS
Momenteel schommel ik tussen gevoelens van gelatenheid en boosheid. Dat het avontuur van onze club in eerste klasse ooit zou eindigen, wisten we allemaal. We zijn tenslotte de voorbije 6 seizoenen reeds enkele malen door het oog van de naald gekropen. En als Beverensupporter met meer dan 24 seizoenen op de teller, heb ik zelden anders geweten dan dat een bittere overlevingsstrijd op het hoogste niveau ons deel was.
Maar de manier waarop, en vooral de omstandigheden waarin, ons geel-blauwe schip nu zinkt, vind ik persoonlijk wraakroepend. Voor het eerst sinds het Ivoriaanse tijdperk stroomden miljoenen euro's aan transfergelden de Beverse clubkas binnen. En in tegenstelling tot 14 jaar geleden, belandde een aanzienlijk deel niet bij obscure constructies als de NV Goal. Dat met een deel van dit geld openstaande schulden werden aangezuiverd: alle begrip voor. Maar dat het overige deel werd verkwanseld aan een ongeziene reeks floptransfers, stuit mij – en vele andere supporters - zwaar tegen de borst.
Uiteraard kan een transfer al eens mislukken, dat is bij de zogenaamde topclubs soms schering en inslag. Helaas kan een kleine club als de onze zich dat veel minder permitteren. En toch is het afgelopen zomer gebeurd. Op Vukotic na bleek geen enkele aanwinst een meerwaarde te bieden. Abdullah en Keita zouden de metronomen op het middenveld worden, met Threlkeld werd een oerdegelijke Britse back gehaald, met Massop een verdediger met ervaring in de Eredivisie en Jubitana, Bizimana en Heymans golden als jonge talenten.
Maar dé klappers moesten dan nog komen. 300.000 euro voor Gamboa, wat heette een ongelooflijk talent uit Costa Rica te zijn. Een wissel op de toekomst, die we helaas - op de bekermatch tegen Mandel na - nog niet mochten aanschouwen. 400.000 euro voor Karlo Lulic, volgens onze scoutingscel een topper met nog betere voeten dan Morioka. Helaas zagen Ferrera noch zijn opvolger heil in deze Kroatische diamant.
700.000 euro, daar koop je al iets anders mee denk ik dan. Elvir Koljic, bijvoorbeeld. De spits die eind augustus op onze radar stond, maar waarvoor het bestuur niet dieper in de zakken wou tasten. Nee, want dat geld was al wel besteed aan twee bovengenoemde toppers. In plaats van Elvir Koljic
- die momenteel aan de lopende band scoort in Roemenië - kwam Apostolos Vellios. Die scoort helaas niet aan de lopende band. En dat zijn spitsbroeder Francesco Forte op een blauwe maandag mocht meespelen met Inter Milaan zegt helaas veel meer over het huidige niveau van de Serie A. Over spelers als Badibanga en Salquist ga ik beleefdheidshalve zelfs zwijgen.
Koppel dit rampzalige aankoopbeleid aan de reeds aanwezige "jonge talenten" als Louis Verstraete, Daam Foulin, Max Cauffriez en Jur Schyvers en je krijgt de dodelijke cocktail die we nu slurpen. Veel te weinig kwaliteit én te weinig ervaring!
Vooral dat laatste vind ik bijzonder frustrerend. De visie van de club, en dan vooral van voorzitter Dirk Huyck - alleen jonge spelers met doorverkoopwaarde - werkt niet in de Belgische eerste klasse! En al zeker niet in een loodzware degradatiestrijd. Want om de scoutingscel enigszins uit de wind te zetten: hun eerste kandidaat-transfers werden allen afgewimpeld wegens 'te oud'. Dat waren spelers van 26, 27 jaar. Bijzonder pijnlijk dan om te merken dat afgelopen zondag veteraan Louis Garcia - 37 lentes jong - eens te meer de patron van Eupen was. Ik voorspelde enkele jaren geleden al dat deze visie ooit als een boemerang in ons gezicht zou belanden. Na gisterenavond zijn de blauwe plekken daar niet meer te tellen...
Bovenop deze sportief rampzalige situatie hangt dan nog het immer dreigende zwaard van 'Operatie propere handen'. Yannick Ferrera zei dat dit niet leefde binnen de spelersgroep, maar sta me toe om daar weinig geloof aan te hechten. Waar KV Mechelen er blijkbaar in slaagt om de affaire als water van zich af te laten lopen, is in Beveren de hele club er van doordrongen. Je voelt de negatieve sfeer in alle geledingen. Met als kers op de taart: het manifeste gebrek aan communicatie vanuit de bestuurskamer! In tijden van zware crisis verwacht je leiderschap, visie en toekomstplannen. Niks van dat in de Klapperstraat. Alleen oorverdovende stilte. Supportersprotest? Geen reactie. De rode lantaarn? We zwijgen in alle talen. All quiet on the Western front.
Uiteraard heeft de schorsing van voorzitter Huyck hier heel veel mee te maken. Maar er zitten toch nog andere mensen in het bestuur, dacht ik. Jozef Van Remoortel? Gerry Smet? Walter Clippeleyr? Henny Van Gysel? Of moeten we de populistische praatjes dan toch geloven dat zij er enkel zitten om de hoop te vergroten en hun zakken te vullen? Het zou hen sieren als ze zelf die mythe de wereld uit hielpen. Liefst zo snel mogelijk.
FREETHIELSPROKKELS.