Het is 5 september. De transfermarkt is weer voor vier maanden dicht, de spelerskern is dus met andere woorden gevormd. Het was een woelige mercato met enkele ups, maar toch veel te veel downs. Er is met veel, mijn excuses voor de woordkeuze, kak gesmeten richting het bestuur. Grotendeels terechte kritiek maar ik had het oh zo graag anders gezien.
De feiten zijn zoals ze op tafel liggen. Toch zou ik zo graag mister positivo zijn, iemand die wel nog gelooft dat alles wel weer op z’n pootjes terecht komt, dat het bestuur juist en vooral in eer en geweten gehandeld heeft, dat we na een 1/18 nu wel resultaten zullen halen. Een aantal zaken zouden die vermoedens gedeeltelijk kunnen bevestigen. Er is een trainer aangesteld, Arnaud Mercier, en daar heb ik toch wel vertrouwen in. Hij deed in het verleden de toch kleine ploeg die Roeselare is knap voetballen en zette vele tegenstanders voor ondoorbreekbare tactische plannen. Daarnaast hebben we een middenvelder binnengehaald die een aantal jaren geleden nog gold als een zeer groot talent.
En toch, toch lukt het mij niet om 100% positief te zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik blijf ten volle achter de spelers staan, Beveren is mijn club en zal dat altijd blijven, wat er ook gebeurt. Maar iedereen die daarboven staat in rang is mijn vertrouwen volledig kwijt. De open brief die ze op hun website lieten verschijnen bevestigt dat nog maar eens. Een, hoe je het ook draait of keert, falend transferbeleid werd daar het begin van. De spelers die we hebben binnengehaald waren zo zegt men allemaal eerste keuze van de sportieve cel. Wie moet ik dan contacteren om die sportieve cel te spreken. Want iedereen ziet het, deze kern volstaat niet.
Daarnaast is er het gebrek aan verantwoordelijkheid en vooral het gebrek aan kwaliteiten om een club te leiden. Toegeven dat Louis Verstraete het grote doelwit was, dat mag. Maar dan de schuld afschuiven op derden, deels hebben ze gelijk, maar welke club heeft geen enkel plan B in haar gedachten? Ongeacht de tijd voor de deadline verstreek. Dat je geen box-to-box speler hebt gehaald is niet te wijten aan het feit dat AA Gent en Antwerp je een hak zette. Dat komt simpelweg doordat je als sportieve cel zelf geen enkele andere optie meer openhield. Geen enkele zichzelf respecterende zakenman wedt op éé paard tijdens lopende zaken.
Conclusie: ik kan het niet meer opbrengen volledig positief te zijn. Het is net dat jaartje teveel dat het weer eens niet loopt hoe het zou moeten. Het zijn vele druppels die er nu toch voor hebben gezorgd dat de emmer is overgelopen. Ongeacht mijn frustraties blijf ik echter wel volledig achter de ploeg staan. Achter de jongens op het veld, die hun truitje willen nat maken en willen strijden voor elke meter. Want dat heb ik weldegelijk gezien afgelopen weekend. Dat ze geen scorend vermogen in de ploeg hebben is niet rechtstreeks hun schuld. Daarom ook een oproep naar alle supporters, blijf de ploeg steunen. De spelers vechten voor wat ze waard zijn, en daar moeten wij volledig achterstaan, als één blok.
DE KLEPPE VAN SEPPE.