* Rust lijkt weergekeerd op de Freethiel.
Chaotisch, bewogen, woelig, er zijn wel meer van dergelijke omschrijvingen mogelijk over het gevoel in de bestuurskamer van Waasland-Beveren afgelopen week, maar het ziet er nu toch naar uit dat de rust op en rond het Stadionplein is teruggekeerd en dat staat zelfs volledig los van de mooie 0-2 die onze jongens vrijdag boekten op de Bosuil. Uitblinker was Tuur Dierkcx die voor de eerste goal tekende en de tweede amper een paar minuten later panklaar legde voor Milosevic zodat de ruststand ook de eindstand werd. Een nietszeggende overwinning met het oog op de verplaatsing naar STVV meteen na de interlandbreak op 14 september, maar toch ! Het kan toeval zijn, maar Tuur Dierickx die tegen Charleroi na geruime tijd afwezigheid een opgemerkt debuut maakte in de basis, deed dat bij zijn oude club gisteren nog eens in het vet over. Bij zijn aanstelling een week geleden als nieuwe coach van W-B, vertelde Arnault Mercier dat hij altijd wil winnen, zelfs oefenwedstrijden. Hij heeft dus niet lang gewacht om die afspraak na te komen. Natuurlijk geven dit soort resultaten niet de minste garantie op, hetzij goed spel in Sint-Truiden, hetzij een eerste driepunter, maar aan kleine dingen merkt men dat (laat het ons hopen) de betere dingen van vorig seizoen weer aan de oppervlakte verschijnen. Milosevic die, mede door aanslepende blessures, geen deuk in een pakje boter gestampt kreeg, maakte op de Bosuil een typisch Milo-doelpunt, maar ze tellen natuurlijk wel.
Een zwaluw maakt uiteraard de lente niet (bij het begin van de herfst zou die ook veel achterstand hebben en van dat woord hebben we onze buik vol), maar dit zouden wel eens de eerste signalen van een opleving kunnen zijn. En ergens logisch natuurlijk, want met Tshibola, Durmishaj, Jackers en laat ons hopen Kobayashi, heeft W-B zijn beste pijlen voor het laatst bewaard (voor de meeste redelijk wat te laat).
FREETHIELSPROKKELS.