De heenronde van het seizoen 2019-2020 is er één die we puntengewijs snel mogen vergeten. Met 7/42 promoveer je jezelf eigenlijk tot schande die nog steeds op het hoogste niveau voetbalt. Begrijp me niet verkeerd, we spelen goed voetbal maar net dat tikkeltje meer dan dat ontbreekt om ook punten te sprokkelen. Hoe was het doorheen de jaren, een overzicht:
In ons debuutjaar op het hoogste niveau speelden we, kijkend naar het huidige seizoen, een goede eerste seizoenshelft. Dirk Geeraerd werd nog in de heenronde ontslagen maar we haalden wel een solide 11 punten, ook dat is niet goed maar althans beter dan vandaag de dag.
Het seizoen daarna was er eentje als deze, waar we in de heenronde niet boven de 10 punten kwamen. De Boeck moest opstappen en Bob Peeters kwam in zijn plaats, die bracht ons uiteindelijk nog naar een 13e stek in het klassement. Dat is voor een club als de onze genoeg, maar niet meer dan dat.
2014-2015 is tot op dit moment het seizoen met het hoogst aantal punten in de heenronde. Van Geneugden stond de langste periode (van de heenronde) aan het roer maar ook hij werd de laan uitgestuurd, grotendeels wegens gebrek aan kwalitatief voetbal want met 14 punten deed hij het op zich nog niet zo slecht. Brepoels kwam dat jaar nog in de plaats maar bakte er ook zeer weinig van.
Stijn Vreven nam in 2015 over en dat seizoen verbrak hij ook meteen het record. 17 punten, inclusief overwinning Lokeren. Ja hoor dan heb je meer dan je pluimen verdiend om aan het roer te blijven bij Waasland-Beveren. Het jaar daarop, 2016-2017 werd hij alsnog ontslagen na tegenvallende resultaten. 14 punten maar een aantal grootschalige verliespartijen lagen aan de basis van zijn ontslag. Cedomir Janevski nam over maar meer dan het seizoen afmaken zat er niet in voor hem.
2017-2018 werd ons boerenjaar. Onder Clement deden we tot eind december mee voor een plek in Play-Off I. Met spelers als Morioka, Thelin, Anbang, Seck & Jans stond er een echte ploeg op het veld. Helaas, het vervolg van het verhaal kent u allemaal nog zeer goed. Aan een mooie 21 punten werd geen vervolg gebreid en een onzichtbare 12e plaats werd ons deel.
2018-2019 werd opnieuw een seizoen met veel ambitie en geloof. Fererra begon aan het roer maar al snel bleek dat hij van de ploeg geen geoliede machine kon maken. Toch deed hij het gezien de situatie niet slecht met 11 punten uit 15 wedstrijden. Maar we weten allemaal nog hoe pijnlijk de uitschakeling in de beker was en wat voor non-voetbal Fererra hanteerde. Een logisch ontslag met Custovic als nieuwe trainer tot gevolg.
Wat is nu het verdict. Een jaar later en weer een nieuwe trainer verder staan we met 7 punten uit 14 wedstrijden op de rand van onze slechtste heenronde ooit. Enkel een overwinning kan ons daar nog van redden. Heel eerlijk gezegd acht ik die kans vrij klein. Zowel door Kortrijk's sterke thuisreputatie als door het gebrek aan efficiëntie langs onze kant. Één ding hoop ik wel en dat is dat puur voor de statistieken Mercier het seizoen nog mag afwerken. Het zou anders al trainersontslag numero 11 worden, wat ons trainerskerkhof enkel groter zou maken. Ach ja, toch één statistiek waar we in uitblinken. Het lot van Waasland-Beveren, zeker?
DE KLEPPE VAN SEPPE.