* Lessen trekken uit wat Lokeren overkomt.
De duels tussen Lokeren en SK Beveren/Waasland-Beveren werden vaak door de 22 acteurs op de groene rechthoek en de vele toeschouwers in het stadion, op het scherp van de snee betwist. Het kostte de ordediensten veel overuren en de overheid en club centen, maar het was een wedstrijd die leefde bij de supporters die hun bussen met bestemming Daknam probleemloos vol kregen (vooral omwille van de combi-regeling natuurlijk) en dat is tegenwoordig voor andere wedstrijden stilaan een nachtmerrie voor de organisatoren. We hebben dus absoluut geen leedvermaak met wat onze buren thans overkomt en kunnen alleen maar hopen dat de met 2-1 gewonnen derby van december 2018 niet de laatste is geweest tussen de beide clubs. Nu waren er de voorbije dagen heel wat interviews te beluisteren op de radio met supporters van Lokeren en daarin zaten wat mij betreft veel herkenbare zaken waarom het mogelijk op Daknam de voorbije jaren, beetje bij beetje, fout is gelopen. "Jaar na jaar de betere spelers laten vertrekken en door mindere vervangen, dat heeft op den duur kwalijke gevolgen" hoorde ik een Lokerse fan zijn misprijzen klagen. Ik moest meteen denken aan de situatie bij Waasland-Beveren. Hoe goed spelers ook waren, niemand ontsnapte een keer aan een mindere wedstrijd, maar (en het is niet de bedoeling dat ik ze allemaal opsom) spelers zoals Langil, Moulin, Siebe Schryvers, Gano, Morioka, Boljevic en Ampomah, konden zonder daarom goed te spelen, met een flits een wedstrijd open breken of beslissen. Ik heb het dan niet eens over de minstens even belangrijke harde werkers zoals een Verstraete, Seck, Anbang enz. voetballers met deze kwaliteiten laten gaan is het lot van elke club, elk op zijn niveau, maar dit kan niet ongestraft blijven duren wanneer er jongens in de plaats komen met onmiskenbaar minder mogelijkheden. Afgeroomde soep is minder in trek en die ervaring verspreidt zich meestal als een lopend vuur. De huidige spelersgroep van Waasland-Beveren bevat maar weinig jongens meer waarvan de supporters zouden betreuren dat zij vertrekken en dat is even veelzeggend als onheilspellend.
En dan is er het onsmakelijke verhaal van Louis De Vries en zijn Chinese investeerders. Het kan niet genoeg worden herhaald dat het product voetbal op het hoogste Belgische niveau onmogelijk financieel in leven kan worden gehouden door de inkomgelden van de supporters en de bakker en slager om de hoek. Echter elke interesse van investeerders in de kiem smoren en als verdacht beschouwen, lijkt mij evenmin aangewezen. Nu het Corona-virus nog niet tot in Duitsland is geraakt zou ik zeggen, laat de investeerders maar komen ! Wijze lessen trekken uit de mindere ervaringen van de buren, we hoeven er ons niet voor te schamen.
.
FREETHIELSPROKKELS.