Via de website van KSKBeveren.be werd mij een prachtig artikel bezorgd over het overlijden van Dirk Maes en ik ben er van overtuigd dat de beheerders van deze website mij niet kwalijk zullen nemen hun werkstuk op deze website te publiceren. Voor de jongere bezoekers van onze website zal de naam Dirk Maes weinig of niks zeggen, maar voor de al wat oudere supporters van het toenmalige KSK Beveren waartie ik mij reken, doet deze naam zeker een belletje rinkelen. Alhoewel de fantastische club KSK Beveren het product is van vele al even fantastische mensen/medewerkers, brengen mijn persoonlijke gedachten bij het horen van deze clubnaam, mij altijd en automatisch bij 3 bestuurlijke clubiconen, nl. Marcel Van Goethem, Marcel Relaes en Dirk Maes. Drie bestuurders voor wie ik (en dat zal nooit verdwijnen), het grootste respect had en die elk op hun manier van grote waarde zijn geweest voor KSK Beveren. Uiteraard is het lijstje van personen die deze club mee hebben gemaakt tot wat ze geworden is bijzonder lang, maar ik heb het hier over het gedeelte KSK Beveren zoals ik persoonlijk het heb gekend. Met Dirk Maes nemen we afscheid van een bijzonder aimabel mens met wie ik geen uren, maar dagen aan de telefoon heb doorgebracht in mijn hoedanigheid als toenmalig voorzitter van de Supportersfederatie en Dirk als public relations van de club. Ontelbare keren had ik het genoegen Dirk te mogen interviewen op de befaamde sportavonden van de Supportersfederatie en dat was van begin tot het einde genieten. Dirk verstond de kunst om bij het stellen van een "nieuwsgierige" vraag, een antwoord te formuleren dat de interviewer ruimschoots de tijd gaf voor een toiletbezoek en als het nodig was ook een sigaretje op te steken en bij terugkomst was het slot van zijn betoog niet eens in zicht, maar ik had ook niks gemist. Natuurlijk mocht hij vanuit zijn bestuurlijke functie geen transfergeheimen onthullen, want tussen het publiek zaten toen wel vaker perslui, maar hij kon zo boeiend en stijlvol blijven vertellen dat verveling nooit aan de orde was. Integendeel, na een kwartier rond de pot draaien had ik nog steeds het gevoel dat het verlossende antwoord elk ogenblik zou volgen, maar niks daarvan ! Geweldig toch, klasse, stijl en vooral een ongeziene gedrevenheid voor zijn leeftijd wat er voor zorgde dat hij bijzonder aangeslagen was op zijn 70ste verplicht afscheid te moeten nemen van zijn bestuursfunctie omdat het nu eenmaal zo in de statuten van de club was opgenomen. Dirk, je was een vakman, zeg maar een "Grote Meneer" die onze club wanneer het nodig was (en moeilijke momenten zijn er heus ook voor het grootse KSK Beveren voldoende geweest), steeds met verve wist te verdedigen. Wat denk ik nog vaak met heimwee terug aan die onvergetelijke tijden waar jij, niet op het veld, maar er naast mee kleur gaf aan die geweldige club. Ik zou het niet beter kunnen verwoorden als in het hierna volgende artikel : geen van zijn opvolgers hoeft zich aangesproken te voelen en het lijkt even eenvoudig als lastig, maar je bent nooit echt vervangen geweest en misschien is daarvoor wel een simpele verklaring, want de kwaliteit waarmee 93 jaar geleden werd geproduceerd, is definitief verleden tijd. Rust in vrede "groot Clubman".
PVW
OP 23 MAART OVERLEED OP 93-JARIGE LEEFTIJD DIRK MAES. HIJ ZAL IN BEVEREN EEUWIG BEKEND BLIJVEN ALS DE CHARISMATISCHE PR-MAN VAN KSK BEVEREN, EEN FUNCTIE DIE HIJ MEER DAN 25 JAAR VERVULDE IN DE GLORIEPERIODE VAN DE CLUB.
Dirk werd geboren in 1927 in de Verenigde Staten, toen zijn vader Luc Maes er een tiental jaren werkte in Paterson, New Jersey. Na de recessie in 1929 keerde de familie terug naar België en stichtte Luc de Waasland Botermaatschappij in de Hendrik Consciencestraat.
Via zijn zonen kwam Dirk in de jaren zestig in contact met de turnkring DES en leerde daar Theo Bauwens kennen. Samen stichtten ze de Beverse afdeling van de Wase Atletiekclub. Dirk Maes was in die tijd ook actief bij wielerclub Wij Willen en later, opnieuw via zijn kinderen, stapte hij ook in de paardensport. Hij startte zelfs een eigen fokkerij.
Begin de jaren 70, toen zijn boterbedrijf ging samenwerken met het grote zuivelbedrijf INCO uit Kallo, werd hem gevraagd toe te treden tot het bestuur van SK Beveren. Hij deed dat met volle goesting en de job van PR-man was hem op het lijf geschreven.
In september 1997 nam hij ontslag als bestuurslid, noodgedwongen omdat in de statuten stond dat 70 jaar de maximumleeftijd was voor een effectief bestuurslid. Hij bleef nog een jaar langer de persverantwoordelijke van de club, maar in juni 1998 nam hij definitief afscheid van geel en blauw. Als er één man nooit volledig is vervangen op de Freethiel, dan was het wel Dirk Maes. En laat dat geen verwijt zijn aan zijn opvolgers, maar wel een ode aan de uitstraling en het charisma van Dirk.
Langs deze weg willen we ons medeleven betuigen aan de familie en vrienden.
IN MEMORIAM : DIRK MAES.