* Dure vogel mag geen criterium zijn om bij voorbaat af te haken.
In "De Kleppe van Seppe" ging hij gisteren op zoek naar een mogelijke coach voor Waasland-Beveren en het moet gezegd, het was een proper lijstje. Een excuus bij een van de mogelijke pistes was het prijskaartje waardoor Seppe al meteen de kans klein achtte dat het iets kon worden. De naam doet er niet toe (het ging over Felice Mazzu), maar dat is in deze onbelangrijk. Knap dat Seppe niet enkel aan het sportieve denkt, maar bereid is ook even in de huid te kruipen van onze financieel-directeur.
En toch ! De coach van een ploeg is niet zo maar de eerste de beste figuur binnen een club. Afgaande op de blijkbaar vlotte wijze waarop men bij W-B trainers aanstelt en al even kwistig de bons geeft, betwijfel ik of dit belang is doorgedrongen tot de bestuurskamer waarin deze beslissingen worden genomen, als ze al in de bestuurskamer geraken, want soms moet een telefoontje volstaan om betrokkene het nieuws van zijn ontslag te vernemen. Er bestaan veel clichés over het profiel van een goeie trainer, maar één daarvan is mij altijd bijgebleven. Een goeie coach (mag ik Philippe Clement er eentje vinden) maakt spelers beter. Hij slaagt er in van een modale voetballer een iets minder modale voetballer te maken. Van een ezel een koerspaard maken lijkt mij lastig, maar de optelsom van meerdere spelers uit wie net een tikkeltje meer wordt gehaald, kan wel voldoende zijn om het verschil te maken. Met andere woorden, een goeie coach betaalt zichzelf terug omdat hij de waarde van sommige spelers (niet allemaal natuurlijk) kan doen stijgen en zo is er sprake van een winwinsituatie. Durf dus eens investeren in een goeie coach en dat is misschien ook een excuus om hem daarna niet zo vlug de laan uit te sturen. Het zou ook een teken van ambitie zijn en laat dat nu uitgerekend het signaal zijn waarop de supporters van Waasland-Beveren al lang zitten te wachten.
FREETHIELSPROKKELS.