Valtteri Moren strandde in 2015 op de Freethiel, als nobele onbekende. In 5 seizoenen in het Waasland trok hij 83 keer het geel-blauwe shirt aan. Maar nu zit het erop. Zijn lustrum bij Waasland-Beveren kreeg geen vervolg. De club besliste zijn aflopend contract niet te verlengen. Valtteri, u was een rots in de branding. Waarvoor dank!
Ik neem jullie mee naar 30 juli 2015. Drie dagen eerder speelde W-B nog een knappe tweede helft op het veld van RSC Anderlecht. Het verloor weliswaar, maar wist de journalisten wel te bekoren met de vechtlust die het toonde. Het gevoel van teleurstelling maakte plaats voor verwarring na de aangekondigde transfer van Valtteri Moren. Want wie in godsnaam was deze Scandinaviër? Een Fins international, dat wisten we, meer niet. Dat op zich was veelbelovend maar verder hadden we het raden naar de kwaliteiten van deze nieuwe aanwinst.
Iets minder dan een maand later konden we Valtteri voor het eerst aan het werk zien. In de derbyzege op het veld van onze (nu niet meer in die hoedanigheid bestaande) buren verving hij na 83 minuten Milos Maric. Binnenkomen met een feest op Daknam, dat kan slechter denk ik.
Moren's parcours op de Freethiel was uiteindelijk een wisselend succes. Getergd door meerdere blessures, periodes van ziekte en onzekerheid over de wedstrijdfitheid doorliep hij zijn passage in het Waasland. Maar als hij op het veld stond, was hij een rots in de branding. Een secure verdediger, niet vies van een riskante tackle, altijd met oog op de bal en niet wijkend voor een stevige tegenstander. Dat is hoe ik, en vele anderen hem zullen herinneren. Hij is een absolute meerwaarde om in de basiself te hebben. Daarom deed het ondanks zijn blessuregevoeligheid toch pijn te zien dat zijn aflopend contract niet verlengd werd. Hij mag dan wel zo nu en dan eens uitvallen met een lichte blessure, zo'n type verdediger kan je altijd gebruiken. En, hij was de ideale doublure voor Vukotic en Caufriez. Bij momenten had ik Valtteri zelfs eerder in de basis gedropt dan éé van de twee bovengenoemde.
Nu keert hij terug naar HJK Helsinki, daar vindt hij een nieuwe uitdaging bij zijn oude werkgever. Hij verlaat daarmee West-Europa en keert zo terug naar het veilige Scandinavië. Want ondanks de grote verschillen in mentaliteit en cultuur ben ik ervan overtuigd dat Moren zich thuis voelde in het kleine Beveren.
Dat hij anders in het leven staat en door het leven gaat kon je goed zien bij de viering van zijn enige doelpunt voor geel-blauw. Op aangeven van Aleksandar Boljevic knikte de Fin op het veld van Standard de 0-1 binnen. Die wedstrijd zouden we trouwens met 0-2 winnen. En dan zou je denken, scoren op Sclessin, daar hoort toch een enorme vreugdedans bij. Niet voor Valtteri. Met een zacht loopje en een simpele high-five met Jens Cools was hij 'content'.
Valtteri, bedankt voor alle inzet, alle uitstekende tussenkomsten, tackles, alle begrip voor die vele minuten op de bank en alle toewijding die je de voorbije 5 jaar hebt getoond. Enorm veel succes bij HJK Helsinki. Moikka!
DE KLEPPE VAN SEPPE.