* Miguel Torrecilla had niet veel tijd nodig om te zien wat er ontbrak.
De voorbije weken en maanden (het was vorig seizoen niet anders) presenteerde Waasland-Beveren zich als een gewillig slachtoffer voor de plaatsen 15 en 16 en het mag een klein wonder heten dat het enkele keren miraculeus ontsnapte aan de degradatie. Het zou niet meer of minder zijn geweest dan de chroniek van een aangekondigde degradatie, want de ploeg werd eenzijdig en totaal onevenwichtig samengesteld met bijna voortdurend jonge Belgische spelers, maar dat is smeken om moeilijkheden. Dat er bij die jonge Belgische spelers jongens tussen zitten die mits een goeie omkadering en op termijn een waardige eersteklasser kunnen worden is best mogelijk, maar dat zal nooit gebeuren zonder hen te omringen met spelers voorzien van de nodige ervaring en uiteraard, die ervaring gaat liefst vergezeld van kwaliteit. Met Frey, Madjeck en Bertone en in iets mindere mate Sinani, kwam een kwartet dat grotendeels aan die voorwaarden voldeed. Opgelet : late we van de geciteerde nieuwe jongens geen wereldsterren maken, want ik meen dat alleen de Luxemburger Sinani bij zijn club van herkomst Dudelange op een basisplaats kon rekenen, maar dat is blijkbaar al voldoende om bij W-B de jarenlang sputterende motor aan de praat te krijgen. Een zwaluw maakt de lente niet en de prestatie tegen Genk vraagt om bevestiging tegen nu zaterdag Petegem en op 17 oktober tegen Oostende, maar we hebben in ieder geval dit weekend flinke signalen opgevangen van merkbare beterschap.
En kijk, door de inbreng van enkele spelers met leiderscapaciteiten, gingen onze eigen jonge gasten plots met meer vertrouwen voetballen. Jackers hield Dessers van de beslissende 0-2, Schoonbaert speelde, ondanks het feit dat hij Onuachu uit het oog verloor bij de 0-1, een heel sterke match en Heymans ging zowaar meevoetballen.
Miguel Torrecilla had wel degelijk snel door dat er wat room en balletjes mochten toegevoegd worden aan de consommé die hij bij zijn aankomst heeft aangetroffen. En wat moet het prettig zijn voor Nicky Hayen om met deze bijkomende toetjes te mogen werken. Laat het overigens duidelijk zijn dat de laatste nieuwkomers van een ongeveer dubbele waarde zijn dan onze spelers, maar dat heeft uiteraard alles te maken met de financiële mogelijkheden van de overnemers. Een excuus is dat echter niet, want er werd in het verleden te veel nadruk gelegd op de kwantiteit en te weinig op de kwaliteit.
Feit is wel dat er de komende uren wellicht nog een handvol jongens moeten vertrekken om een onwerkbare situatie op training te vermijden.
FREETHIELSPROKKELS.