Heb jij ook af en toe nog heimwee naar de kern van 2017-2018? Je weet wel, met de gouden driehoek Seck, Angban en Morioka. Of de dodelijke impulsen van Boljevic en Ampomah. En ja, zelfs de zaalvoetbalachtige manoeuvres van Floriano Vanzo. Dan denk ik, was Waasland-Beveren af en toe maar wat nostalgischer geweest.
De afgelopen transferperiodes heeft Waasland-Beveren meer mis dan raak geschoten. Zelden hoogvliegers, al te vaak losse flodders. Ik lijst even op: Denzel Jubitana, Karlo Lulic, Lamine Ndao, Paul Keita, Cherif Ndiaye, Apostolos Vellios, Rafine Abdullah, Oscar Threlkeld, Tobias Salquist, Xian Emmers, Aaron Tshibola, en ga zo maar door. 11 namen, in 4 transferperiodes. 11 namen, en dan heb ik ze nog niet eens allemaal gehad. Dat is veel, te veel. En het had niet zo moeten lopen. Maar een grotere open deur kan ik natuurlijk niet intrappen.
Maar even serieus. Voor al deze namen konden ze in de scoutingscel van Waasland-Beveren beter in het archief gedoken zijn dan alle genoemde voorbeelden binnen te halen. Op het middenveld had ik, en ongetwijfeld velen van jullie ook, rots in branding Ibrahima Seck graag zien terugkeren. Akkoord, hij is nog steeds een vaste waarde in de basiself van Francky Dury. Toch twijfel ik of Ibrahima aantrekken voor een financeële ramp had kunnen zorgen. Hij is tenslotte 31 jaar en dat betekent dat hij in waarde enkel zal zakken. Maar goed, dat hij financieel onhaalbaar is kan ik nog enigszins geloven. Dan gaan we iets dieper graven in het archief van geel-blauw. Zegt jullie de naam Ousseynou Cissé nog iets? Deze boomlange middenvelder was de voorloper van Ibrahima Seck en spendeerde slechts 6 maanden in Beveren. Toch liet hij op velen van ons een uitstekende indruk na, maar zijn huurcontract werd niet verlengd. Sinds de komst van Georges Mandjeck heb ik altijd een type Cissé of Seck gemist in de kern van W-B. Met Paul Keita deden we nog wel een poging, maar die transfer werd geen voltreffer. Waren we maar wat meer nostalgisch geweest.
Of die diepe spits. Een cruciale positie op het veld. En ook hier hebben we te veel probeersels zien komen en zien gaan. Ik noemde er al een aantal, denk aan Vellios en Ndiaye. Doe daar ook gerust Florian Durmishaj, Dylan De Belder, Livio Nabab en Nicolas Orye bij. Vooral de voorbije twee seizoenen was de nummer 9-positie één van onze grootste pijnpunten. Een scorende spits. En toch hadden we er hier niet zo lang geleden een aantal rondlopen. Renaud Emond terughalen? Dat wordt financieel onhaalbaar. Isaac Kiese Thelin terughalen? Dat lijkt al iets plausibeler. Maar de absolute voltreffer zou voor mij toch Zinho Gano geweest zijn. Zowel financieel als sportief. Ik ben het met u eens, Gano had ook zo zijn gebreken. Maar een zekerheid op doelpunt was hij, dat moet u kunnen toegeven. Sinds zijn vertrek op de Freethiel springt Gano ook van de ene club naar de andere. Momenteel is hij nog altijd eigendom van KRC Genk. Daar zit hij echter op een zijspoor, en zou hij dus voor een relatief prikje kunnen teruggehaald worden naar Beveren. Waren we maar wat meer nostalgisch geweest.
Ten slotte wil ik graag de links-en rechtsback-positie aanhalen en uitlichten. Ook op die plekken hebben we heel wat miskopen de Beverse velden zien oplopen. Bij de naam Milan Massop komen nog steeds haatgevoelens naar boven. Ook de pogingen om Jur Schryvers op rechtsachter te laten depanneren brengen geen goede herinneringen met zich mee. Al hadden we bij het aantrekken van mannen als Massop of Oscar Threlkeld ook voor gevestigde waarden en zekerheden kunnen kiezen. In het seizoen 2018-2019 waren onze verdedigende flanken een ramp. Op dat moment waren zowel Erdin Demir als Laurent Jans (beiden een leeuw tussen 2015 en 2018) net vertrokken. De transfer van Demir naar Zulte Waregem is tot op de dag van vandaag zeer bedenkelijk. Laurent Jans maakte dan weer een mooie transfer, maar die werd geen succes. Hadden we niet beter een poging gedaan om dat gouden duo terug te halen. Of hebben we dat gedaan, maar is hier nooit over gecommuniceerd? Hoe dan ook. Waren we maar wat meer nostalgisch geweest.
Wat wil ik hier nu aantonen? Niet dat ik een betere sportief directeur zou zijn dan de voormalige en heersende krachten op die post. Dat zeker niet. Wel dat men in het bestuur door oude bekenden terug te halen naar de Freethiel voor heel wat meer vertrouwen bij de supporters hadden kunnen zorgen. De voorbije twee jaar is er vaker kritiek geuit dan de afgelopen tien jaar samen. En het Beverse publiek is een kritisch publiek, dat is een feit. Maar vooral het laatste jaar hadden de supporters effectief vaker gelijk dan ongelijk. Gemiddeld ging de kritiek meer dan de helft van de keren over onze te zwakke kern en dramatische transferbeleid. Iets in mij zegt dat dat vermeden had kunnen worden door het terughalen van helden die reeds furore hebben gemaakt op de heilige mat in het Freethielstadion. Maar misschien ben ik al iets te veel nostalgisch geweest.
DE KLEPPE VAN SEPPE.