* Dat had veel weg van een schuldbekentenis.
Er zijn maar weinig trainers die na een verliespartij de moed hebben om de hand, al was het maar een klein beetje, in eigen boezem te steken. Philippe Clement is er zo één en met Nicky Hayen heeft hij een fijne kompaan. Tegen Antwerp koos Hayen er voor om topschutter Daan heymans op de bank te zetten en Albanese de rol van Serge Leuko te laten overnemen. Bedoeling met Albanese was om zijn snelheid te gebruiken en de ruimtes die er op basis van voorafgaand studiewerk zouden liggen bij Antwerp, te benutten. Het pakte anders uit en we zullen nooit weten of het kwam door een foute inschatting van de coach, dan wel een mindere wedstrijd van de uitvoerder. In de verklaring achteraf van Nicky Hayen kon ik alvast lezen dat hij zijn verantwoordelijkheid in deze keuze niet wou ontlopen en dat is knap. Over het niet spelen van Heymans tast ik nog steeds in het duister. Van Sinani werd gezegd dat hij het meest tot zijn recht zou komen op de 10 (positie van Heymans dus), maar dat heeft hij tegen Antwerp alleszins niet getoond. De Luxemburgse international zat enkele weken op de bank en lijkt even te worstelen met zijn vorm, maar een goeie Sinani kan zeker zijn plaatsje claimen in de ploeg. Jammer voor Daan die er in Gent bijna tweemaal voor zorgde dat het waarschijnlijk een spannende wedstrijd tot het slot was geweest. Pech hield hem vroeg in de match van de openingstreffer en met een kwartier te gaan liet hij nipt de aansluitingstreffer liggen. Als Heymans naar doel trapt is het er nooit ver naast en hij bezit de gave om het spel te verleggen en zich stijlvol uit een lastige situatie te voetballen. Deze gast heeft duidelijk progressie gemaakt, want ik herinner mij een paar maanden geleden te hebben geschreven dat wanneer Daan niet scoort, hij de ploeg weinig bijbrengt. Van die status heeft Heymans zich de voorbije weken ontdaan en hij is goed bezig een nieuwe aan te meten, nl. die van een gemis als hij ontbreekt.
En over die eventuele foute opstelling van Hayen tegen de Great Old hoorde ik een versie waar iets voor te zeggen valt : de 13 op 15 (het mag ook gerust 13 op 18 zijn, want Gent was minder slecht dan Antwerp), werd behaald vanuit een, daar gaan we alweer, een degelijke organisatie (3 keer de nul gehouden) en loerend op die paar counters via een scherpe Koita. Die mooie resultaten zijn misschien wel de aanzet geweest bij de coach om te denken dat zijn ploeg tot meer in staat is dan goed verdedigen en op de tegenaanval spelen. Een positief geïnspireerde tactiek van onze coach die achteraf bekeken iets te optimistisch was, maar zoals gisteren reeds gesteld, achteraf praten is altijd gemakkelijker. Dan toch maar opteren voor de andere aanpak en ik had van een kort interview met Dries Wuytens de indruk dat hij dat systeem meer zag zitten.
FREETHIELSPROKKELS.