Waar een wil is, is altijd een weg. Of toch bijna altijd.
Menig
supporter van Waasland-Beveren was teleurgesteld, kwaad, ontgoocheld, en ga zo maar door na de wedstrijd van dinsdagavond. Thuis tegen KV Mechelen verloor W-B in extremis een fel bevochten punt. Nu is puntenverlies iets waar je als supporter van de Leeuwen
rekening mee moet houden aan het begin van het seizoen. De gemiddelde supporter is het daarom gewoon, maar wennen doet het nooit. En oplossingen zijn dringender dan noodzakelijk dezer dagen.
Het
is een uitdaging om dezer dagen fanatiek aanhanger te zijn van Waasland-Beveren. Nu ja, dezer dagen, zeg maar de afgelopen 10 jaar. En natuurlijk is het niet vanzelfsprekend om in deze moordende voetbalindustrie enerzijds het hoofd boven water te kunnen houden,
en anderzijds zorgeloze seizoenen kunt draaien. Er spreken veel factoren in het voordeel van W-B wat betreft de gang van zaken, het beleid & zelfs transfer. Tot op zekere hoogte toch.
Maar
desondanks slaagt de club er niet in om een stabiele voetbalploeg in elkaar te kneden die zorgeloos meedraait op het hoogste niveau. Tot grote frustratie van menig supporter.
Meer
en meer stemmen gaan op om Nicky Hayen, coach van deze groep, de laan uit te sturen. Op basis van de behaalde punten, en enkele ongelukkige tactische beslissingen zou je eigenlijk moeten stellen dat dit de enige juiste oplossing is. En toch ben ik ervan overtuigd
dat het probleem hoger ligt. Niet rechtstreeks bij de trainer en zijn beslissingen. Die moet natuurlijk werken met de kern die hij ter beschikking heeft. Dat die kern te zwak is om zorgeloos mee te draaien op het hoogste niveau, daar bestaat geen twijfel
over. Maar dat al deze jongens stuk voor stuk talent hebben, daar ben ik dan ook weer van overtuigd. Echter ligt de balans niet juist naar mijn bescheiden mening. En die moet natuurlijk wel juist liggen om te worden wat iedereen al jaren wil bereiken. Een seizoen
zonder zorgen, met af en toe een uitschieter, en één waarin teleurstelling nooit de bovenhand neemt.
Natuurlijk
is dit niks nieuws, ik vind het warm water hiermee niet opnieuw uit. En ook een te jonge spelerskern is niet het enige probleem in onze reeds jarenlang durende crisis. Maar de gemiddelde supporter lijdt, al lang. Te lang. En onze laatste tegenstander bracht
mij op een idee. In het bestuur van de Kakkers is jaarlijks een zetel gereserveerd voor het supportersorgaan. Heel simpel samengevat betekent dat dat de supporters inspraak hebben in het reilen en zeilen van de club. Niet alleen vallen daarmee heel wat excuses
weg in de trend van: "er wordt niet naar ons geluisterd", "de supporter is enkel goed voor zijn geld & voor de rest blijven ze in de kou staan" & ga zo maar door. Ook is dit een groot voordeel voor de club in kwestie. Zij krijgen de kans om aan de vergadertafel
niet enkel de mening met de man of vrouw met het geld te horen, maar ook die van de man of vrouw met de eindeloze passie en liefde voor een club.Waarmee ik niet wil zeggen dat het huidige bestuur zonder passie voor de club aan de toekomst van W-B werkt. Wel
krijg je hierdoor gesprekken zonder business-minded visie en enkel oog voor het succes van de club. De cijfertjes zijn voor de mensen die er verstand van hebben. Maar luisteren kan nooit kwaad. En dat werkt in beide richtingen. Bij deze een nadrukkelijke oproep
om dit concept op z'n minst te overwegen. De rest volgt later. En tussendoor blijven wij supporters eindeloze passie tonen voor onze club, en dromen we allemaal samen van een rooskleurige toekomst.
DE KLEPPE VAN SEPPE.