* Welke ervaringen zijn we rijker na Moeskroen-Antwerp van maandagavond ?
Rijker in ieder geval alweer een extra laag grijs haar en tijdens de wedstrijd een hartslag die vele malen hoger was dan tijdens mijn wekelijkse joggingspartijtjes, om nog te zwijgen van een t-shirt die na de match aan vervanging toe was vanwege het overtollige angstzweet. En dan ging het nog maar over Moeskroen-Antwerp en niet OHL - W-B van komende zondagavond 18 uur. Maar W-B is sterk wanneer het zelf niet aan de bak moet en dus volgt er zondag in Leuven een wedstrijd van het allergrootste belang waarvoor dank aan The Great Old. Van een wedstrijd met twee gezichten gesproken op Le Canonnier ! De thuisploeg kreeg in de eerste helft geen poot aan de grond en Antwerp verzuimde in die fase de klus af te maken zodat met een 0-1 halverwege (in de 40ste minuut was er nog rood voor een speler van Antwerp), zowel de supporters van Antwerp als die van Waasland-Beveren de bui al een beetje voelden aankomen. Hoeft het nog geschetst dat een puntje voor Moeskroen voldoende was om het behoud te verzekeren ? Oef, de 0-2 kort na rust zorgde voor een geweldige nog opluchting, maar tijd om die per sms met een aantal vrienden te delen was er niet, want de aansluitingstreffer lag een minuutje later aan de overkant in het mandje. Moeskroen rook bloed en Antwerp zag sterretjes, maar als bij wonder viel de 1-3 toch weer aan de goeie kant als men supporter van Antwerp en W-B was. Nu kon en zou het niet meer verkeerd gaan, maar een onkennelijk Moeskroen ten opzichte van de eerste helft, bleef op zoek gaan naar een nieuwe aansluitingstreffer en werd daarvoor een vijfal minuten voor tijd beloond. Opgeteld met nog eens zoveel blessuretijd was dat ruim voldoende voor les Hurlus om het gouden puntje binnen te halen en er volgde een zelden geziene belegering op het doel van keeper De Wolf. Ja, Antwerp speelde op dat moment al een klein uur met een man minder, hoe een ploeg met zoveel ervaring en meer kwaliteit zo kan afzien, het is nog altijd een raadsel voor mij. Pompen of verzuipen, buigen of barsten, het water stond Antwerp niet tot aan de lippen, maar de meeste spelers hadden zelfs al een flinke slok binnen. Dat de ploeg van Vercauteren na het laatste fluitsignaal een ticket voor play-off I op zak had, dat drong pas later door via de nieuwsbulletins, maar dat W-B nog een derde en laatste kans krijgt om zondag in Leuven van een mislukt seizoen alsnog iets te maken, dat besef was er snel hoor.
We zijn dus wijzer geworden dat, als Moeskroen zondag verliest bij een ongetwijfeld getergd Club Brugge na die gevoelige nederlaag in Anderlecht en W-B zou zijn stunt van Oostende nog eens kunnen over doen aan Den Dreef, de barragematchen tegen Seraing er toch komen. Wie echter thuis tegen STVV en Kortrijk op een paar dagen tijd 8 goals incasseert, moet zich realiseren dat een ook al getergd OHl na hun wanprestatie bij Cercle, een revanche wel ziet zitten. Het puntje dat er heel even inzat zondagnamiddag tegen Kortrijk toen Frey zijn hattrick voltooide, zou uiteindelijk van niet zoveel waarde zijn geweest, tenzij Moeskroen uiteraard een puntendeling uit de brand sleept in Jan Breydel tegen Club. W-B weet dus perfect wat het te doen staat zondag in Leuven, maar of dat een voordeel is laat ik in het midden. En als het meest positieve scenario uit de bus zou komen, dan zijn we er uiteraard nog lang niet, want het zou pas een drama zijn indien W-B het onderspit moet delven in de dubbele confrontatie met Seraing.
En er is wat mij betreft nog een schaduwzijde aan de wedstrijd van gisteren : als Moeskroen een puntje had gepakt was het over geweest en hadden we tegen zondag al een stuk van het verwerkingsproces achter de rug. Want alhoewel voor velen de degradatie al een tijd een feit was, zal het zondagavond toch nog slikken worden als de beoogde driepunter uitblijft. Als ik gisteren zie hoe de eerste helft van een wedstrijd zo kan verschillen met de tweede, durf ik absoluut geen zinnige voorspelling voor zondag maken. Een doelpunt kan wonderen doen en de ene ploeg verlammmen, de andere ontvlammen, maar zoals Moeskroen de mannen van Antwerp naar de keel greep in de slotfase, dat was best indrukwekkend.
FREETHIELSPROKKELS.