Zeer lastig, maar met de match in KVO in het achterhoofd, niet onmogelijk. Zo kunnen we nog het best de inzet van de wedstrijd deze avond tussen OHL en Waasland-Beveren omschrijven. Verlies van Moeskroen in Jan Breydel en winst van W-B aan Den Dreef, het zou geen direct behoud opleveren, maar het afdwingen van een dubbele barragematch tegen het Seraing van Emilio Ferera en laat ons dat na het reguliere gedeelte van een zoveelste kwakkelseizoen, gerust een groot en onverhoopt succes noemen.
Voor OH Leuven staat er niet zoveel meer op het spel, maar we moeten hopen dat onze spelers dit niet als een argument van onderschatting zullen zien. De ploeg van Marc Brys mocht, ondanks het verlies in de dubbele confrontatie met Beerschot die de kampioen moest aanduiden, toch promoveren dankzij de juridische coronaworsteling van W-B met de Pro League. Al snel bleek dat de Leuvenaren een aanwinst waren voor onze eerste klasse en tot voor een paar weken kwam het zelfs in aanmerking voor play-off I. Met goeie voetballers als Mercier, Sowah en scoremachine Thomas Henry verbaasde het bij momenten vriend en vijand, maar de voorbije weken sputterde de Leuvense motor enigszins, uitgerekend op het ogenblik dat de posities voor de eindspurt moesten worden ingenomen. Als het in de vooravond wint tegen W-B en enkele andere resultaten meezitten, is deelname aan play-off II het hoogst haalbare, maar mogen we stiekem als supporters van Waasland-Beveren hopen dat Brys de voorbije weken de laatste druppel energie uit de Leuvense spelerskern heeft geknepen ? OHL speelde een prachtig seizoen voor zijn mogelijkheden (en die mogen vooral niet worden onderschat), maar omdat het lang op koers lag voor PO1, is het een zwaar seizoen geworden en mag de vraag worden gesteld of de spelers na een door corona geteisterd seizoen nog zin hebben in een extra staartje genaamd PO2.
Nu reeds dringt het besef door dat de, rust meegeteld, 105 minuten vanaf 18 uur vanavond, zullen aanvoelen als het vierdubbele, tenzij de wedstrijd uiteraard binnen de kortste keren in een beslissende plooi valt, voor wie dan ook. Voor mijn en veel andere supporters hun gezondheid moeten we dat hopen, maar de realiteit zal er waarschijnlijk anders over oordelen. Een slaappilletje voor een uur of 2 is wenselijk, maar geen middel zal omstreeks 18 uur straf genoeg zijn om zelfs maar het stadion van geeuwen te bereiken. Innerlijk hebben we ons al een tijdje neergelegd bij de degradatie die overigens zoals reeds vaker aangehaald niet per se uitsluitend negatieve gevolgen hoeft te hebben, maar wanneer men op de laatste speeldag en ondanks zoveel gemiste opportuniteiten om goeie zaken te doen in het klassement, toch nog kans maakt iets van het seizoen te maken, leeft die hoop weer onstuitbaar op. Het lijkt alsof we plots de halve finale van de Beker van België hebben bereikt en mits winst tegen OHL in dat geval daarna tegen Seraing de finale mogen spelen. In deze in meerdere opzichten onzekere tijden kan een beetje positieve fantasie geen kwaad.
De recente thuismatchen tegen STVV en Kortrijk boezemen angst in voor het vervolg in Leuven vanavond, maar de volwassen partij die onze ploeg speelde in Oostende biedt enig weerwerk en dat is geen toeval. W-B pakte dit seizoen al een punt of 15 op verplaatsing en dat is voor een rode lantaarn ver van slecht. Dat sterke wapen buitenshuis nog een keer boven halen zou fantastisch zijn, maar voetbal is en blijft een onvoorspelbaar spelletje en onder die noemer valt de wedstrijd van vandaag 18 uur zeker. Ik realiseer mij dezer dagen wel vaker dat de fusie in 2010 een ideale gelegenheid was geweest om het supporter zijn een andere wending te geven, maar omdat het elders koude beton van een tribune op de Freethiel veel warmer aanvoelt, de pintjes in het Themacafé nergens beter smaken, de vriendenkring zo groot en intens is en het stadion zoveel voetbalgeschiedenis ademt, lukt het mij maar niet die stap te zetten en als we straks weer echt naar de heilige Freethiel mogen zal dat gevoel alleen maar sterker worden.
BELANGRIJKSTE STAP ZETTEN NAAR BEHOUD.