VERGELIJKBARE ONTKNOPING MET EEN PAAR JAAR GELEDEN.
Waasland-Beveren is er op de laatste speeldag in geslaagd de rode lantaarn aan Moeskroen te slijten en een beter moment is uiteraard ondenkbaar. Mede door de ontwikkelingen in Jan Breydel waar Club Brugge zich pas in de slotminuten kon ontdoen van Moeskroen en omdat W-B in Leuven verzaakte de beslissende derde goal te maken die overigens meermaals in de lucht hing, bleef de ontknoping tot de laatste seconden een thriller van formaat (en 5 minuten blessuretijd zijn 300 ontzettend lange seconden). Ik moest gisteren in het slot van de wedstrijd in Leuven terugdenken aan de ontknoping van een aantal jaren geleden toen W-B thuis de voor het behoud noodzakelijke winst tegen Lokeren niet voor mekaar kreeg (het bleef 0-0), maar Mechelen in de slotminuten de wedstrijd in Brugge tegen Cercle helemaal omkeerde van 2-1 achter naar 2-3 winst. W-B bleef daardoor in eerste en Cercle was de pineut.
W-B was dit seizoen een ploeg waar geen touw aan vast te knopen valt en reken maar dat dit straks tijdens de dubbele confrontatie met Seraing, niet anders zal zijn. Hoe anders valt te verklaren dat twee op papier haalbare thuiswedstrijden tegen STVV en Kortrijk knullig worden verloren en 2 lastige uitmatchen bij ploegen die tot voor kort nog in aanmerking kwamen voor play-off I (Oostende en OHL), niet onverdiend werden gewonnen. We moeten dus hopen dat die wisselvalligheid op 1 en 8 mei wanneer de barragematchen tegen Seraing op het programma staan, niet voor een anticlimax zullen zorgen.
De wedstrijd tegen OHL was een copy van die in Oostende. De thuisploeg kon al vroeg op voorsprong hebben gestaan, maar het doelkader was Sowah niet gunstig gezind. En toen was er Louis Verstraete die bewees waarom hij al zo lang naar Beveren wou komen, want als men mag spelen kan men natuurlijk belangrijk zijn en scoren. Dat deed Louis zondagavond tweemaal, maar tussendoor en op een ongelooflijk slecht moment (meteen na rust) had gewezen Freethielboy Siebe Schrijvers wel voor een koude douche gezorgd met de 1-1. Leuk dat de boezemvrienden Jur Schryvers en Louis Verstraete daarna nog een pasklaar antwoord hadden, want al bij al kreeg Nordin Jackers nauwelijks werk op te knappen en vergat W-B zelf de klus voortijdig af te maken. Bijna was het door mij verwaarloosbaar puntje tegen Kortrijk nog van cruciaal belang geweest, want als het in Brugge 2-2 was gebleven, had dit alsnog van goudwaarde geweest.
De knappe en verdiende 1-2 overwinning tegen OHL is een eerste stap, maar we zijn er nog niet. Seraing is een goed voetballende ploeg die echter geen concurrentie was voor het ongenaakbare Union. Het verloor daarenboven de voorbije weken 2 sterkhouders met een zware blessure, maar wees gerust, Emilio Ferrera doktert wel een plannetje uit om W-B het vuur aan de schenen te leggen. Zijn ploeg zal met plezier de rol van underdog opnemen en dat gekoppeld aan de genoemde wisselvalligheid van W-B zou wel eens een verraderlijke cocktail kunnen opleveren. Indien de mannen van Hayen echter met dezelfde passie spelen als de laatste 4 wedstrijden waarvan er overigens 2 werden verloren, zie ik het toch goed komen. We zijn gisteren door het oog van de naald gekropen en daardoor is de opening naar het behoud wat ruimer geworden. Lees hierna het volledig wedstrijdverslag van Valy Van De Merlen, afkomstig van de officiële website van Waasland-Beveren.
Patrick Van Wesemael.
LEEUWEN GRIJPEN LAATSTE STROHALM NA WINST BIJ OHL
VALY VAN DE MERLEN
Onze Leeuwen hebben vandaag met 1-2 gewonnen op het veld van OH Leuven! Louis Verstraete bracht geel-blauw in de eerste helft op voorsprong. Vlak na rust bracht Siebe Schrijvers de Leuvenaars meteen op gelijke hoogte, maar Verstraete trok met zijn tweede van de middag onze ploeg helemaal over de streep. Door deze overwinning en het verlies van Moeskroen in Brugge springt Waasland-Beveren alsnog naar de 17de plaats in de rangschikking dat recht geeft op barrages.
Geen gezever, geen uitvluchten meer vandaag. Enkel met een overwinning kon Waasland-Beveren nog aanspraak maken op barragewedstrijden voor het behoud in 1A. Bovendien moest Club Brugge zijn sportieve plicht nog vervullen tegen Moeskroen.
Onze Leeuwen begonnen, logischerwijs, heel zenuwachtig aan de wedstrijd. OHL profiteerde bijna meteen via Kamal Sowah, maar de onderkant van de lat behoedde geel-blauw van een vroege achterstand. Vijf minuten later mocht de huurling van Leicester het opnieuw proberen, deze keer ging zijn schot over het doel van Nordin Jackers. Pas na 23 minuten spelen kwam de eerste dreiging van Waasland-Beveren. Aboubakary Koita zette zich door in de Leuvense zestien, al vallend duwde hij de bal in het zijnet. Een minuut later waren we er opnieuw via Daan Heymans. Zijn lobje belandde op het doel van Rafael Romo. We waren een half uur ver toen, een hoog spelende, Jur Schryvers zich voorbij Casper De Norre kon zetten. In het centrum zag hij zijn maatje Louis Verstraete staan. De Antwerp-huurling draaide knap rond zijn tegenstander heen en met zijn linker knalde hij de bal in de korte hoek binnen, 0-1! De druk van de thuisploeg ging na het doelpunt liggen waardoor onze Leeuwen met een voorsprong mochten gaan rusten.
Eerlijk? De tweede helft kon niet slechter beginnen! Siebe Schrijvers, net ingevallen, kapte in de Beverse zestien naar zijn rechter en plaatste de bal in de verste hoek binnen, 1-1 en alles terug te herdoen! Onze geel-blauwen reageerden via Michael Frey, maar Romo had een goede reflex op zijn volley. Ook op de rebound van Koita had de Venezolaan een antwoord klaar! Maar Leeuwen geven zich nooit zomaar gewonnen. Heymans zwierde de bal voor het Leuvense kot en vond Louis Verstraete aan de tweede paal. Met een kopbal in de korte hoek deed hij voor een tweede keer de netten trillen, 1-2!
Geel-blauw had voldoende mogelijkheden om in het daaropvolgende kwartier de score op te trekken, maar zowel Wuytens, Sinani als Brendan Schoonbaert vonden Romo op hun weg. Ook in de slotfase kende onder andere Joe Efford de nodige pech om het helemaal af te maken. Omdat het derde doelpunt niet viel, was het nog bibberen en beven in de slotfase, maar het bleef 1-2!
Een gekend Engels spreekwoord zegt: "It ain’t over till the fat lady sings". Onze Leeuwen hebben gestreden met een groot hart en toonden opnieuw aan dat je nooit met ze klaar bent. Er wachten nu nog twee finales tegen tweedeklasser Seraing. Tijdens het weekend van 1 mei trekken we richting Luik voor de heenwedstrijd. De terugmatch op de Freethiel wordt op 8 mei afgewerkt. Nog twee keer 90 minuten alles geven! Komaan Beveren!
Opstelling OH Leuven:
Rafael Romo, Pierre-Yves Ngawa, David Hubert, Thomas Henry, Xavier Mercier, Mousa Tamari, Kamal Sowah, Dylan Ouedraogo (77' Yanick Aguemon), Isaac Asante (77' Derrick Tshimanga), Casper De Norre en Kristiyan Malinov (46' Siebe Schrijvers)
Opstelling Waasland-Beveren:
Nordin Jackers, Leonardo Bertone, Danel Sinani, Dries Wuytens, Sivert Heltne Nilsen, Aboubakary Koita (70' Brendan Schoonbaert), Daan Heymans (83' Joe Efford), Amine Khammas, Louis Verstraete, Jur Schryvers (90' Jenthe Mertens) en Michael Frey
VERGELIJKBARE ONTKNOPING MET EEN PAAR JAAR GELEDEN.