* Het wordt nog wat op 1 en 8 mei.
Het is wat overdreven om te zeggen dat het mij heeft ontroerd, maar ik was wel aangenaam verrast door de talrijke reacties van de supporters van Waasland-Beveren na het vermijden van rechtstreekse degradatie het voorbije weekend. Er was het bezoek van de Ultra's aan het hotel waar de spelers op afzondering waren en ook bij aankomst van de spelersbus in Beveren na de gewonnen match in Leuven, stonden heel wat enthousiaste fans klaar om de spelers een warm onthaal te geven en naar verluidt, relatief coronaproef. Nicky Hayen heeft het naar mijn goesting dit seizoen te pas en te onpas gebruikt en daarom neem ik zijn woorden nu een keer over : deze club is nog lang niet dood en begraven. Technische staf, spelers en supporters zijn de voorbije paar jaar mee in het bad van verdachtmakingen gesleurd, terwijl uitgerekend zij de grootste slachtoffers waren. Het is vreselijk voor een supporter wanneer zijn club zo door het slijk wordt gehaald en van enige sportieve compensatie was er al die tijd evenmin sprake. Die frustraties zouden, opgeteld met de coronabeperkingen van het voorbije jaar en mits een goeie afloop van de barragematchen, wel eens kunnen leiden tot een vreugdeëxplosie die toevallig samenvalt met de heropening van de terrassen. In de media werd na de bevestigde degradatie van Moeskroen, gereageerd alsof het een opluchting was voor voetbalminnend België dat Les Hurlus "eindelijk" hun verdiende loon hadden gekregen. Eerlijk gezegd, ik voelde wel heel erg mee als ik meteen na de match een interview hoorde op televisie met Alessandro Ciranni die moeite had om met een krop in de keel zijn emoties te verbergen. Die technische staf en spelers hebben daar in ontzettend moeilijke omstandigheden moeten presteren en treffen niet de minste schuld van wat er zich boven hun hoofden afspeelt en toch worden ze door een vieze bril bekeken. Niet netjes als je het mij vraagt en anderzijds kan men zich de vraag stellen waar al die tijd de instanties zaten die komaf konden maken met die onfrisse praktijken waardoor het niet zo ver hoefde te komen. En over hypocritie gesproken : deze week stond de voetbalwereld een paar dagen op zijn kop na het dreigement om een Super Liga op te richten. Plots vonden de clubleiders van de betere clubs hier het nodig om zich verongelijkt te voelen, terwijl uitgerekend zij mee de bezielers zijn van een vergelijkbaar initiatief genaamd BeNe-League. Kwestie van lef hebben !
* Een paar interessante cijfertjes.
Er is de voorbije maanden wel vaker beweerd dat corona het thuisvoordeel beïnvloed, maar bij Waasland-Beveren zijn die cijfers best indrukwekkend. W-B won dit seizoen 8 keer en waarvan slechts 3 op de eigen Freethiel en omdat het er zo weinig zijn kunnen we die natuurlijk uit het hoofd onthouden : Oostende, Moeskroen en Eupen. Knap voor een ploeg die geruime tijd de bezitter was van de rode lantaarn, zijn dan weer de 5 uitoverwinningen : Kortrijk, Mechelen, Charleroi, Oostende en Leuven. Ook bij de gescoorde en geïncasseerde doelpunten wordt die vreemde trend bevestigd. Van de 70 tegendoelpunten (en daar heeft corona niks mee te maken) werden er liefst 40 op de Freethiel geïncasseerd. En ook het scoren lukte iets beter op verplaatsing dan in Beveren : 21 gemaakte goals op de Freethiel en 23 buitenshuis. We doen er dus goed aan op 1 mei in Seraing de basis te leggen voor het behoud, want op de Freethiel lijkt dit seizoen niks zeker.
FREETHIELSPROKKELS.