Geen nieuws, goed nieuws? Of last van recidivisme?
De voorbereiding op het seizoen 2021-2022 is op gang getrapt voor Waasland-Beveren. Een seizoen dat het in 1B zal aanvatten, én waarin open communicatie uiterst essentieel wordt om het vertrouwen van de supporter terug te winnen. Dat daar nu het schoentje wringt kan twee dingen betekenen.
Enerzijds kan geen nieuws, goed nieuws betekenen. Dat zou willen zeggen dat er intern hard gewerkt wordt aan de toekomst van de club. Dat er dag in dag uit stappen worden gezet richting een succesvolle toekomst. Een zorgeloos, doch ambitieus seizoen 1B. Dat er gebouwd wordt aan een ploeg die strijdvaardig voor de dag zal komen om de sportieve eer van Waasland-Beveren te verdedigen, én te herstellen. Want ook dat moet worden aangepakt. Tot nader order mochten we nog geen witte konijnen verwelkomen die voor een stevige kwaliteitsinjectie in de kern zouden zorgen. Nogmaals, de transferperiode start pas op 1 juli, dat is wanneer ik dit schrijf nog exact 15 dagen wachten. Maar ook dan kan je twee scenario's blijven. Ofwel wacht het bestuur tot de officiële opening van de markt om dan al het voorbereidende werk af te werken. Of W-B vervalt weer in oude gewoontes en neemt het een afwachtende houding aan om dan met plan B, C & D aan te draven.
Ik hoop in ieder geval dat het bestuur geduldig wacht tot de transferperiode officieel start om dan als een dolle al het voorbereidende werk binnen te koppen. Daar zijn twee redenen voor: enerzijds is dat omdat meerdere 1A-ploegen reeds heel wat transfers hebben afgerond. Dan denk ik aan een AA Gent, hoewel zij sinds vorig seizoen een slecht voorbeeld rond de tactiek om vroeg en veel transfers te doen. Maar daarnaast heb je ook ploegen als Zulte Waregem, KV Mechelen en Sporting Charleroi. Afgezien van die laatste, en dan heb ik het vooral over het voorbije seizoen, zijn dat tot ploegen die weten waar ze mee bezig zijn door gericht en efficiënt in te kopen.
Anderzijds hoop je toch altijd dat Waasland-Beveren heeft geleerd uit z'n fouten en niet meer tot het einde van de transferperiode wacht om met échte transfers op te draven. Afgelopen seizoen werd dat opnieuw pijnlijk duidelijk. Waar we de openingswedstrijd nog glansrijk wonnen, viel dat kaartenhuisje de volgende wedstrijden helemaal uit elkaar. Tot het duidelijk werd dat de kern van toen niet zou slagen in haar opzet om het behoud te verzekeren. En wat er toen gebeurde, weten we allemaal. Mannen als Bertone, Mandjeck, Sinani, en Frey streken neer op de Freethiel. Mij zal dan altijd de referentiematch tegen Racing Genk bijblijven, niet héél veel later zetten we die knappe reeks neer. Maar, eerlijk is eerlijk. Ook die spelers slaagden niet meer in hun opzet, namelijk Waasland-Beveren in eerste klasse houden. Was dat ook zo geweest als deze namen er vanaf het begin bij waren? Dat zullen we nooit weten, maar mijn inziens is de vraag stellen ze beantwoorden.
Maar ook los van transfers blijft het akelig stil op de Freethiel. Waar je andere clubs met aftershows van trainingen, kennismakingen met nieuwe spelers, podcasts en throwbacks naar het afgelopen seizoen ziet uitpakken op sociale media, blijft het op de kanalen van Waasland-Beveren wederom akelig stil. Akkoord, transfers mochten we nog niet ontvangen, en het afgelopen seizoen was er niet meteen één om glansrijk op terug te kijken. Toch kan het absoluut beter dan wat we nu mochten lezen. Afgezien van de posts over nieuwe gezichten in de technische en medische staf, en ook een nieuwe directeur, blijft het stil in Bevers sociale media land. En dat is jammer, want ook hier kan je de harten van de W-B-supporter winnen, of terugwinnen.
En dat in het achterhoofd houdend, duwt me in een richting waar ik eigenlijk niet wil zijn. Het maakt me pessimistisch, en zorgt dat ik twijfel aan de knowhow van het bestuur. Onterecht, want deze mensen zullen ongetwijfeld hard werken aan een mooie toekomst voor de club. Onterecht, omdat men allicht urenlang videobeelden van transfertargets aan het bekijken is met het oog op komend seizoen. En onterecht omdat ik weet dat ze het beste met de club voor hebben. Maar het feit dat ik opnieuw in behoudende vorm, en met woorden als allicht, hopelijk, en pessimistisch spreek, zint mij geenszins.
Op het einde van de rit wil ik positief blijven. En hoewel dat niet altijd even haalbaar is, laat ik mij niet van de wijs brengen. Het bestuur heeft na een eerste testjaar krediet. Niet héél veel, en bij anderen misschien nog minder. Maar het is er. Nu is het aan datzelfde bestuur om dat geduld te belonen met hoopgevende transfers, een efficiënt beleid, en succesvolle resultaten. C'mon Leeuwen!
DE KLEPPE VAN SEPPE.