Met de komst van de nieuwe clubleiding, nu bijna een jaar geleden, is Waasland-Beveren niet meer de club die uitsluitend de kaart van jonge en Belgische talenten trekt. Viel dat binnen de verwachtingen? Wat mij betreft wel. Nieuwe bazen, nieuwe wetten. Dat is nu eenmaal hoe het gaat. Moeten we rouwig zijn om de nieuwe visie van de club? Daar bestaat discussie over als je het mij vraagt.
Voor mij is het simpel. Je kan de verandering qua (transfer)beleid opvatten op twee manieren. Ofwel denk je nostalgisch terug naar de jaren van Emond, Schrijvers, Gano, Caufriez, en ga zo maar door. Ofwel zie je het als volgt: we hebben dan wel de visie jong en Belgisch verloren, maar hebben gewonnen aan kwaliteit en ervaring.
Laat mij beginnen bij redenering één. Akkoord, de visie 'jong en Belgisch' die heeft ons mooie momenten opgebracht. Ik denk spontaan aan de overwinning op het veld van Sporting Lokeren waar Emond ons richting drie punten kopt, of de thuiswinst tegen RSC Anderlecht waar Vanzo ons met een vliegende kopbal verzekert van het behoud. Daarnaast klinkt die visie ook erg goed. Het bekt goed, én het zorgt voor sympathie vanuit de voetbalwereld, diezelfde wereld waar jeugd nog zelden een kans krijgt om door te breken op het hoogste niveau. Ook ik stond aan die kant van de rivier. Maar toch heb ik altijd met de vraag geworsteld: moet een club als Waasland-Beveren, die jaar in jaar uit vecht voor het behoud, het risico nemen om tien jeugdige spelers aan te trekken waarvan er doorgaans twee à drie succesvol blijken per mercato?
Mijn inziens, een belangrijk vraagstuk. Om de simpele reden dat Waasland-Beveren niet meteen de status noch de middelen heeft om zo'n risico's te nemen.
Middelen, in die zin dat het niet de absolute top van de Belgische jeugd uit nationale en internationale reeksen betreft. Het was niet Ignace Van den Brempt die wel kaas had gegeten van een transfer naar Waasland-Beveren, maar wel Brendan Schoonbaert. Waasland-Beveren kon niet aankloppen bij Anderlecht om pakweg Francis Amuzu naar de Freethiel te lokken, maar trok richting de U21 van PSV om Matthias Verreth te contracteren. En dat is absoluut geen schande, deze jongens zijn stuk voor stuk talentvol, maar spelers uit het beloftenelftal of de U19 van onze Rode Duivels hebben simpelweg geen zin in een uitleenbeurt, laat staan een definitieve transfer naar Beveren.
Daarnaast begrijp ook de financiële kant van de visie die we jarenlang nastreefden. Je koopt jonge talenten aan om ze na twee à drie jaar met winst te kunnen doorverkopen aan een (sub)topper in België. Een goed plan, als die jongens ook weten te presteren binnen de speelstijl van de club. En dan kom je al snel terug bij de vraag of dat wel zo is. Is een speler als Verreth, die in de jeugd van PSV altijd op de helft van de tegenstander heeft gevoetbald, klaar om degradatievoetbal te spelen waar je in elke minuut van de wedstrijd 100% gefocust moet zijn?
Kortom, jong en Belgisch is een mooie visie als je jaarlijks 4 à 5 succesvolle transfers kan afronden, die weldegelijk het kaliber hebben om een ploeg op sleeptouw te nemen, en punten te winnen. Alles dat zich onder die grens bevindt, is nu eenmaal onvoldoende.
En dan is er nog de vraag of we de visie jong en Belgisch verliezen, of aan kwaliteit en ervaring winnen. Een interessant vraagstuk in die zin, en dan val ik opnieuw in herhaling, je in de positie van Waasland-Beveren nu eenmaal ervaring nodig hebt om wedstrijden over de streep te trekken. We hebben in het verleden te vaak een 2-0 voorsprong weggegeven door klungelige acties, jeugdig enthousiasme en paniek. Er zijn in het verleden te vaak punten verloren bij een 2-0 achterstand waar niemand nog geloofde in een ommekeer. En er zijn te weinig jonge spelers gepasseerd die het in zich hadden de supporters van hun clubliefde te overtuigen en zo vertrouwen op te bouwen bij de achterban. Stuk voor stuk essentiële factoren in de weg naar succes.
Daarnaast heb je met een aantrekken van een gevestigde waarde op het hoogste niveau een bepaalde zekerheid over diens niveau. Je weet van een speler als Lepoint dat die zal strijden voor elke bal en elke meter. Je weet van een type Deschacht dat ie nog liever stopt met voetballen dan op te geven bij een 3-0 achterstand. En je weet van een type Bossut dat ie met al zijn ervaring een (jonge) verdediging juist zal coachen op moeilijke momenten. Zo'n zaken liggen nu eenmaal vast.
Wil ik daarmee zeggen dat jeugd nooit nog een kans moet krijgen op de Freethiel, of op eender welke grond op het hoogste niveau? Absoluut niet. De jeugd is nog altijd de toekomst, de jeugd heeft het meeste potentieel, en de jeugd zorgt ervoor dat voetbal blijft bestaan. Wel ben ik ervan overtuigd een kern van jonge talenten gecombineerd moeten worden met mannen met bakken ervaring. En dat ontbrak de afgelopen jaren net te vaak in Beveren.
Ben ik daarom rouwig om een wijziging in het DNA van de club? Ja en neen. Ja, omdat ik geloof in het feit dat Belgische jeugd nog steeds een plaats heeft op de Freethiel. Neen, omdat we omwille van de degradatie en de overname verplicht werden een andere weg in te slaan. En dat die weg ons richting ervaren spelers leidt, dat is oké. Maar laat ons die jonge, Belgische spelers toch maar niet uit het oog verliezen.
DE KLEPPE VAN SEPPE.