Woensdag 21 maart 1979 om 20.00 u.
Beker der bekerwinnaars, 1/4 finales terugwedstrijd
SK BEVEREN 1 - 0 INTER MILAAN
GEELBLAUW VELT REUS IN SLOTFASE.
Bob Srevens heeft drie minuten voor tijd SK Beveren naar de halve finales van de beker der bekerwinnaars getrapt en bewijst daarmee zijn uitstekend vormpeil van de laatste weken waarin hij telkens de netten deed trillen en het sprookje van SK Beveren, ja dat blijft dus duren.
Zoals verwacht gingen de Waaslanders in een ziedend stadion er van meet af aan tegenaan maar reeds na vijf minuten was het duidelijk dat Inter niet naar de Freethiel was gekomen om zijn reputatie te laten deuken en zelf een vroeg doelpunt naspeurde. Nadat Marc Baecke na acht minuten het zijnet verschroeide met een harde knal deed de Beverse linksachter tien minuten later elkeen beven toen hij prompt de bal in de voeten van Muraro speelde. De Italiaan schoot de geboden kans echter met zijn linker voorlangs. Beveren antwoordde met een afstandsschot van Hofkens, evenwel zonder succes. Het tempo bleef hoog maar naarmate de eerste helft vorderde werd duidelijk dat Inter de betere partij werd, op technisch gebied althans. Toch had Beveren op voorsprong kunnen komen als de Zwitserse ref Daina een duidelijke fout van Baresi op Janssens met een elfmeter had bestraft. Kort daarna ontsnapte geelblauw aan een doelpunt toen opnieuw Muraro Pfaff bedreigde, ditmaal met een kopbal maar het Italiaanse feestje ging niet door. Net voor de pauze kreeg Beveren echter de beste kans maar kapitein Janssens wou alsnog Albert bedienen in plaats van zelf naar doel te trappen, weg kans en ruststand 0-0 dus.
Na de rust trad Bert Cluytens in het volle licht der schijnwerpers. Bert is een Witte Duivel van het zuiverste karaat wat hij bewees tussen de 51ste en de 53ste minuut. Toen liep hij zowat de gehele Inter-defensie op een hoopje maar zowel Schonberger als Janssens mikten te hoog. We moeten er wel bij zeggen dat net daarvoor Paul Vangenechten zich op een slippertje liet betrappen maar opnieuw Muraro kon er niet van profiteren maar al bij al greep Beveren nu Inter Milaan gretig naar de keel en daar hadden de thuissupporters lang op gewacht.
Beveren was weer groots en tussen de sneeuwbuien door beukte en wroette het waardoor er slag om slinger zoveel bruikbare vrije trappen voor het rapen lagen dat de kwafilicatie zomaar voor het grijpen lag. Zaak is zelfs dat de ref strafschop moet fluiten wanneer Canusi een kwartier voor tijd Albert onderuit haalt en de verhaaltjes achteraf waren niet nuttig om Beveren te sussen. Geelblauw verdiende die wenkende doelkans en kreeg ook loon naar werken toen Hofkens en Baecke een dwarrelende aanval in elkaar tikten en Stevens zijn linker tegen de bal plofte : 1-0. Een doelpunt van goudwaarde en daarna volgde een dolle en lange nacht in Beveren.
De ploegen :
SK Beveren :
Pfaff, Jaspers, Vangenechten, Buyl, Baecke, Hofkens, Schonberger,
Cluytens, Janssens, Stevens en Albert.
Inter Milaan :
Bordon, Baresi, Fontolan, Bini, Canusi, Oriali (83' Chierico), Marino,
Scanziani (62' Fedele), Beccalossi, Muraro en Altobelli.
Doelpunt :
87' Stevens 1-0
gele kaarten :
Baresi en Oriali
Scheidsrechter :
Daina (Zwitser)
Toeschouwers :
20000
BOB STEVENS :"IK VOELDE WAAR DE PASS VAN WIM GING KOMEN."
Een van de drukst omringde spelers, naast de verbluffende Hofkens, was uiteraard doelpuntenmaker Bob Stevens. We troffen de Mechelaar erg gelukkig maar ook vrij kalm aan, helemaal niet buiten zichzelf. Zijn verhaal was dan ook bondig. "Toen Wim op links doorging met Bini aan zijn zijde voelde ik instinctief wat er zou gebeuren. Ik ken zijn befaamde schijnbeweging en die kwam er ook. De bal passeerde doelman Bordon aan de eerste paal en ik zette er blindelings mijn linker tegen. Ik zag niets maar voelde heel wat. Het is nog maar mijn tweede doelpunt in Europees verband maar wel een superbelangrijke", aldus nog een gelukkige Bob Stevens.
GDV