De positie van vurige coach Stijn Vreven lag stevig onder vuur na de 6-1 blamage tegen Racing Genk van de week daarvoor. Er moesten dringend punten gesprokkeld worden, tegen de recordkampioen ging dat allesbehalve een makkie worden maar er zat niks anders op dan vol voor die drie punten te gaan.
De wedstrijd
De boodschap was duidelijk aangekomen bij de troepen van Vreven. WB begon ontzettend aanvallend aan de partij. Na zes minuten wist Schrijvers de 100% kans die Gano hem oplegde niet te verzilveren. Hij probeerde het te mooi met een stiftje maar die strandde een meter naast het doel van Proto.
Na nog enkele veelbelovende aanvallen maar teleurstellende afwerkingen nam RSCA het over van de thuisploeg. In minuut twaalf was het een dealtje voor de kooi van Henkinet: drie keer voor een euro. Sylla kon net niet bij een strakke voorzet van Praet, Djuricic pikte op en plaatste de bal op de voeten van de Beverse doelman en tot slot verdween Acheampong’s rebound naast het doel.
Op het halfuur stond de Freethiel opeens in vuur en vlam. Maar dan niet in positieve zin. Vanuit de tribune zag de tackle van Maric er 100% zuiver uit. De verbazing was dan ook aanwezig toen scheidsrechter Lardot een rechtstreeks rood karton tevoorschijn toverde. Een scheldtirade van Vreven richting de arbiter zou hem even later zuur opbreken, hij werd naar de tribune gestuurd. Het was duidelijk, iedereen aan de Beverse kant was vanaf dat moment helemaal opgefokt. Sidenote: bij het bekijken van de beelden was de rode kaart meer dan terecht.
In de tweede helft liet WB de kopjes allesbehalve hangen na de toen nog onterechte rode kaart en een trainer in de tribune. Kans na kans werd echter de das omgedaan door de Leeuwen en het zag ernaar uit dat een snelle counter van de bezoekers de wedstrijd ging beslissen, want ja dat zou niet de eerste keer zijn.
Maar dan, minuut 86. Dennis Praet gaat het sprintduel met Livio Nabab aan de achterlijn aan. Logischerwijs verloor hij dat van snelheidstrein Nabab dus was foutief afstoppen het enige dat er nog opzat voor de Gouden Schoen. Een duidelijke duwfout met zijn twee armen werd de aanleiding voor zijn tweede gele kaart. 10 tegen 10 dus en ergens voelde je dat er een doelpunt in de lucht ging. Of altans de hoop was meer dan aanwezig bij mij en zowat de hele Freethiel. Assistenkoning Moulin krulde de bal mooi voor doel waar Vanzo nog geen meter van doel volledig werd vrijgelaten. Hij kon al duikend de bal binnenkoppen en deze keer stond de Freethiel wel in de positieve zin in vuur en vlam. Iedereen schreeuwde het uit van vreugde. Het lachen met Anderlecht en het vieren van de winst kon beginnen. Wat een avond!
Nog een leuk weetje: Vanzo had, net voordat de vrije trap genomen, gezegd werd tegen Proto dat hij zou scoren. Een mooie belofte die hij voortreffelijk heeft nageleefd.
