Dinsdag werd de transfer van Adama Ardile Traoré officieel bekendgemaakt. Deze 21-jarige verdediger is een product van het Ivoriaanse FC Abidjan City, en stond lange tijd hoog op het verlanglijstje van ons bestuur. In deze gerenommeerde jeugdacademie loopt voor de fans van geel-blauw nog heel wat bekend volk rond. Heeft deze samenwerking een diepere betekenis?
Marco Né, u allen ongetwijfeld nog wel bekend, heeft deze leuke transfer, als voorzitter van de Ivoriaanse club, mee in goede banen geleid. Hij stond in nauw contact met ons bestuur en zal uiteindelijk de onderhandelingen ook mee gevoerd hebben. Marco Né was één van de vele Ivoriaanse talenten die in de periode 2003-2008 neerstreek op de Freethiel. Samen met zijn bondgenoten uit Ivoorkust maakte hij lange tijd het mooie weer op de Belgische voetbalvelden, tot de samenwerking plots ten einde liep. Nu, zo'n 13 jaar nadat de laatste Ivoriaanse speler Beveren achter zich liet, strijkt er weer een talent uit het West-Afrikaans land neer in het Waasland.
En zonder verpinken durf ik stellen dat ik niet de enige supporter ben die hoopt op een langdurige samenwerking met Marco Né en de zijnen. Hoe je het draait of keert, KSK Beveren was dankzij de vloed aan Ivorianen een graag geziene club. Het voetbal was lang niet altijd even geslepen. Er kropen meermaals fouten door de mazen van het net, jeugdig enthousiasme werd vaak niet beloond, en de aanvallende weelde zorgde effectief vaak voor problemen achterin. Maar daar tegenover stond dan weer wel dat je met de kern van toen altijd leuk en attractief voetbal zag. Dat je waar kreeg voor je geld met minstens &eacuyeén dribbel waarvan je weken later nog zou spreken. En dat de gunfactor bij deze jongens zo ontiegelijk hoog lag.
Nog niet zo lang geleden was de leuze van onze club 'Verenigd in Traditie'. Nu, een aantal jaren later, en met de eerste tekenen van een voor de supporter veelbetekenende samenwerking, zien we daar voor het eerst écht bewijzen van. En met een volledig vernieuwd bestuur weliswaar. Los van alles ben ik me zeker bewust van het feit dat Waasland-Beveren met één Ivoriaanse verdediger de slechte naam die het vandaag de dag nog altijd heeft, niet weg kan vegen. Wel is het een stap in de goede richting. Een stap die ons hopelijk het voetbalplezier zal teruggeven. Een gevoel dat de laatste jaren toch te vaak zoek was. Maar wel een essentieel gevoel in het uitbouwen van een trouwe aanhang. En daar trek ik mij vandaag de dag aan op. Het bestuur is weldegelijk bezig met het verleden. Het heeft weldegelijk oog voor de geschiedenis en de oude tradities. En het maakt werk van een toekomst waar de supporter zich maar wat graag achter schaart.
Opdat Waasland-Beveren stilaan teruggrijpt naar haar historie, met en los van de fusie. Opdat de club inziet dat traditie weldegelijk van belang is, en supportersharten sneller kan doen slaan met dergelijke transfers en samenwerkingen. Het mag dan wel, dit jaar althans, in 1B te doen zijn, ik kijk nu al uit naar komend seizoen, en zelfs naar de verdere toekomst. Samen kunnen we er iets moois van maken. Nu moeten we er alleen nog voor zorgen dat kunnen, zullen wordt. En dat doen we allemaal samen.
DE KLEPPE VAN SEPPE.