* Dikke pluim voor onze CEO.
We hadden wel eens opgevangen dat onze CEO Antoine Gobin Nederlands aan het leren was, maar in eerste instantie had ik dit geïnterpreteerd als, goed proberen te scoren bij de supporters door een paar woordjes Nederlands te gebruiken, maar dat was blijkbaar een onderschatting van de ambitie van onze CEO. In een dubbelinterview op Youtube samen met sportief directeur Roger Stilz, doet Gobin een meer dan lovenswaardige poging om zich uit te drukken in het Nederlands. Er zijn er die hier veel langer vertoeven en een puntje mogen zuigen aan het niveau dat Antoine nu reeds haalt. Hier past maar een woord voor, respect ! Zullen we het tevens interpreteren als bewijs van de ernst en de duur van het project waar hij voor staat in naam van de Bolt Football Holdings ?
* Wat hebben we onthouden van het openingsweekend in de JPL ?
Het meest indruk, maar minstens evenveel deugd, heeft de 0-1 van Michaël Frey tijdens Mechelen - Antwerp van zondagnamiddag, gemaakt. De manier waarop was zo herkenbaar : alles geven en daarbij kunnen rekenen op het onmisbare tikkeltje meeval dat hij telkens zelf ook weer afdwingt. Maar Michaël zal na de match ook wel een déjà vue hebben gehad, want net zoals dat hem bij W-B vaker overkwam, was zijn doelpunt niet eens voldoende voor een punt. De stijl van Frey is niet de meest bekoorlijke, maar ik ken weinig spelers die zo nuttig zijn voor hun ploeg dan Michaël en wat gunnen we hem een geweldig seizoen met de Great Old. Tof ook dat Louis Verstraete aan de aftrap van deze streekderby verscheen.
Een andere match die toch wel iets los maakte in mijn voetbalbeleving was Kortrijk-Seraing. Niet de wedstrijd waar men bij de start van de JPL naar uitkijkt, maar wel een partij met een dubbel gevoel als supporter van Waasland-Beveren. In Kortrijk behaalde W-B tijdens het openingsweekend een o zo hoopgevende 1-3 overwinning wat een onvergetelijk klassementsplaatje opleverde, maar het bleef helaas bij die ene speeldag. Meer zelfs, de 34ste en laatste speeldag moest W-B nog vol aan de bak om een driepunter te oogsten aan Den Dreef en tegelijkertijd hopen dat Club Brugge zijn sportieve plichten zou vervullen tegen Moeskroen. Aan die voorwaarden werd bijzonder nipt vervuld en toen kwam de tegenstander van Kortrijk zaterdagavond in het vizier. De dubbele confrontatie met Seraing leverde een bittere ontgoocheling op. De 1-1 in Seraing was als uitgangspositie niet eens zo slecht, maar de 2-5 thuisnederlaag was een even grote schande als drama dat bij mij alleszins nog een tijdje zal blijven hangen. Het mag duidelijk zijn waarom een modale match als Kortrijk - Seraing mijn voetbalgevoel zaterdag in de vooravond beroerde.
FREETHIELSPROKKELS.