StatisticsCounter Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

Top 40 Fichebak oud-spelers SK Beveren

dekleppevanseppe.jpg DE KLEPPE VAN SEPPE.

Jezelf de beste ploeg van de reeks noemen en dan zo spelen, dat doet pijn

"Waasland-Beveren is de beste ploeg in 1B", dixit Aleksandar Vukotic. Zijn aandeel in de afgelopen wedstrijd tegen Westerlo was zeer klein, en toch doet die uitspraak na 90 minuten pijn. Niet zozeer vanwege het resultaat, wel vanwege de schaamtelijke vertoning die de supporters te zien kregen. Overschat de kern zichzelf, of wordt er van alles ingefluisterd vanuit het bestuur?


Het is een vraag die ik mij de afgelopen dagen vaak heb gesteld. Daarbovenop vraag vraag ik mij ook af waarop de man met deze woorden, Vukotic met name, zich baseert? Is het de wedstrijd tegen Lommel? Of die tegen Moeskroen? Laat ons hopen. Want als die conclusie komt na de verloren wedstrijden tegen Deinze en, nog pijnlijker FCV Dender, dan zitten we écht met een probleem.

Laat ons ervan uitgaan dat Vukotic zich baseerde op de gewonnen wedstrijden tegen Lommel en Moeskroen. Akkoord, 6 punten uit op dat moment 3 wedstrijden, da's lang niet zo slecht. De overwinningen in Limburg en Henegouwen waren verdiend. Mààr. Er vallen best veel kanttekeningen te maken bij die driepunters. Op verplaatsing bij Lommel kom je tegenover een ploeg te staan die een aantal dagen eerder zijn hoofdcoach had verloren. Alle tactieken, alle basisploegen, alle automatismen konden naar de prullenbak worden gegooid. Nieuwe coach, nieuwe wetten. Op een paar dagen van de competitiestart, kwam dat alles behalve als geroepen. Dat je in Limburg tot twee keer toe op achterstand komt, is eigenlijk al een schande. Maar, we sloegen er alsnog in de wedstrijd af te ronden. Maar van een leien dakje ging dat niet. Tegen 10 had W-B het nog knap lastig om dat beslissende doelpunt te maken. Geen sprake van een walk-over, geen sprake van overtuigend voetbal of zichtbare automatismen. De overwinning was binnen en daarmee was ook meteen alles gezegd.

De overwinning bij Moeskroen dan. Bij Les Hurlus slagen we erin al relatief snel een comfortabele voorsprong bij elkaar te voelen. Maar ook hier is dat niet helemaal onze eigen verdienste. Had Moeskroen wat meer geluk gehad, dan kon het ook net zo goed 2-0 in plaats van 0-2 gestaan hebben. Maar de goal(s) viel aan -de voor ons-juiste kant, en de wedstrijd kwam meteen in een beslissende plooi te liggen. We speelden de wedstrijd wel volwassen uit. Maar dat was tegen een levenloos Moeskroen. Een ploeg zonder vertrouwen, zonder automatismen en mét heel wat defensieve flaters. Neen, ook hier werd zand in de ogen van de spelers, de staf, het bestuur en de supporters gestrooid.

Twee overwinningen die zorgden voor een vertekend beeld. Dat werd duidelijk tegen Deinze, en nog pijnlijker duidelijk tegen Westerlo. Tegen Deinze konden we nog spreken van een accident de parcour. Een ongelukkige avond waar niks mee zat. De wedstrijd tegen Westerlo is dan weer een heel ander verhaal. Eerst en vooral geef je die twee doelpunten kinderlijk weg. Maar daarnaast ben je er, zeker in de eerste helft, nauwelijks in geslaagd uitgespeelde kansen bij elkaar te voetballen. Net na rust had er zeker een balletje in gekund, en zonder die gemiste penalty hadden we misschien een heel andere wedstrijd. Maar dat zijn vijgen na Pasen, en de feiten bewijzen iets anders. Een pijnlijke nederlaag, en een slecht voorgevoel over wat de toekomst zal brengen bij de supporters.

Het grootste probleem zit 'm in het feit dat we nog tijdens de transfermercato overtuigend wonnen van Moeskroen. Als het bestuur voor die wedstrijd nog wilde plannen had qua transfers, dan borg het die snel op na de 0-4 overwinning.

En daardoor staan we waar we staan. Met een kern die te zwak is voor ploegen met een duidelijk plan, met dodelijk efficiëntie in zich, en met de kracht om een wedstrijd dood te maken als de tegenstander nog een paar stuiptrekkingen als laatste teken van leven geeft. Maar, tegelijkertijd zitten we als supporter ook met een kern die in staat is punten te halen in een wedstrijd waar vanaf het begin alles meezit. Die erin slaagt een tegenstander uit te tellen, of in het slot af te maken na een moeilijke wedstrijd waarin het het overwicht heeft.

Maar helaas is dat onvoldoende om dit seizoen mee te doen voor de knikkers. En dat is geen ramp, maar het is wel jammer. Want kwalitatief gezien is de tegenstand in deze reeks niet meer wat het een aantal jaren geleden nog was. En daarom is het nu dé kans om meteen weer die stap richting 1A te zetten. Wordt dat een onhaalbaar doel? Dat wil ik nog niet per se uitspreken. Maar dat er anders gevoetbald zal moeten worden, dat staat vast.

Seppe Meul.