De reacties bij zowel de fans van W-B als de spelers zelf na de zeer ontgoochelende match tegen Westerlo, waren overduidelijk en hebben voor een golf van vertwijfeling gezorgd. De goeie wil bij de spelers wordt niet in twijfel getrokken, wel de positie van bepaalde spelers en vooral de onmacht die de ploeg bij momenten uitstraalt (tweede helft thuis tegen Deinze en de eerste vorig weekend tegen Westerlo). Wie van deze kern waarin toch een stuk ervaring schuilt, staat op om de ploeg bij de hand te nemen in die moeilijke momenten ? Gasten als een Louis Verstraete en Kevin Hoggas die in het verleden hebben bewezen daartoe in staat te zijn, lijken nog zoekende naar hun betere vorm of wie weet positie en zo komen we bij coach Marc Schneider terecht. Hij lijkt mij een rustige man, misschien wel iets te rustig, want het is moeilijk te begrijpen dat een ploeg die de eerste plaats voor het grijpen heeft zoals afgelopen zondag, een dergelijk makke eerste helft aflevert. Gezien het palmares van Schneider kan een gebrek aan ervaring niet als excuus worden aangewend, eerder onwetendheid over het soort voetbal dat in 1B wordt gespeeld. Nog te vaak wordt dit argument weggelachen en afgedaan als, dat kan worden gecompenseerd door meer kwaliteit, maar de vereiste kwaliteit in eerste en die in tweede klasse lijkt niet dezelfde te zijn.
De wedstrijd in en tegen Molenbeek "kan" in die optiek enigszins richtinggevend zijn. Mits een goed resultaat en graag met dito vertoon, gaan we er van uit dat toeval niet bestaat (meermaals een deftig resultaat op verplaatsing is dan geen toeval meer) en moeten we de oorzaak zoeken bij een soort thuiscomplex, want zo zwart-wit is de toestand ondertussen wel geworden. We gaan tegen RWDM dus op zoek naar meer regelmatigheid en minder wisselvalligheid en alhoewel er een zekere logica zit in onze uit- en thuiswedstrijden, we zouden heel graag zien dat er op zijn minst evenveel punten thuis als buitenshuis worden gepakt, want daarmee doet men aan klantenbinding.
RWDM is net als Waasland-Beveren in het bootje van de wisselvalligheid gestapt. Het begon vrij fluks aan het seizoen, maar kreeg vorig weekend flink op zijn donder van het verrassende Lierse Kempenzonen en het is dus opletten geblazen voor een ploeg die de week voordien een pak slaag heeft gekregen. De ploeg van coach Vincent Euvrard bevat een aantal spelers die een wedstrijd mee kunnen bepalen en de nodige ervaring hebben in 1B (Npati, Medi Terki, beiden ex-Lokeren, Joeri Dequevy en Nicolas Rommens (deze laatste ex-Westerlo). Rommens staat bekend om zijn uitstekende en harde trap.
Het Lisp, de Freethiel en het Edmond Machtenstadion, het zijn zo van die stadions die nostalgie uitademen en waar je moet geweest zijn als voetballiefhebber. Jammer dat zij, de ene al wat langer dan de andere, het hoogste niveau hebben moeten lossen, maar het zou mooi zijn dat op termijn deze clubs weer hun verloren plaats kunnen herwinnen. Daarvoor heeft dit trio nog een pak werk aan de winkel, maar elke overwinning "kan" een steentje zijn die de realisatie van het verhoopte bouwwerk dichterbij brengt. Dit lijken misschien holle woorden na de smakeloze vertoning van zondagavond tegen Westerlo, maar een seizoen kan onmogelijk verloren zijn na 4 wedstrijden en een 6 op 12. Het is wel de hoogste tijd dat technische staf en spelers ontwaken en beseffen dat het seizoen reeds begonnen is en de nederlagen tegen Deinze, Dender en Westerlo geen nachtmerrie, maar realiteit zijn. Benieuwd wie de geblesseerde Vukotic zal vervangen en of Maderner terugkeert in de ploeg na zijn vervanging aan de rust tegen Westerlo. Hopelijk kan ook Jenthe Mertens snel zijn wederoptrede maken, want dat klikte wel met Kablan. Winnen is weer aansluiting krijgen bovenin, verliezen eigenlijk geen optie.
MATCH DIE RICHTINGGEVEND "KAN" ZIJN.