Waasland-Beveren gaat ondertussen bijna 4 maanden als 1B-club door het leven. Er zijn reeds woelige wateren doorzwommen, en mirakels geschied. Haal de clichés maar boven van dat avontuur met hoogtes en laagtes, ze kloppen namelijk allemaal. Maar hoe moet het nu verder?
Pakweg 1/3e van de competitie is gepasseerd. De club staat in de bovenste helft van het klassement. En dat doet vermoeden dat de zaken goed gaan. Dat doet vermoeden dat er geen vuiltje aan de lucht hangt, en men allemaal al spreekt over rechtstreekse of onrechtstreekse promotie naar de hoogste klasse. Sta mij toe dat te nuanceren. De club heeft namelijk nog maar enkele weken een spelsysteem ontwikkelt dat punten oplevert én waar de supporters vrede mee kunnen nemen. Staat het op punt? Neen, maar we komen van ver en zijn op de goede weg. Het vertrouwen in de ploeg vanuit de verschillende supporterskernen stond op wankelen, zelfs toen W-B alleen 2e stond in het klassement. En het stormde zelfs binnenskamers. Waasland-Beveren heeft namelijk sinds kort afscheid genomen van de oudste nog resterende getrouwe bestuursleden na de Amerikaanse overname. Niet te vergeten dat sportief manager Roger Stilz onlangs nog de benen heeft genomen naar een avontuur dichter bij huis.
Het spelsysteem van de eerste weken. Neen, daar kon niemand tevreden over zijn. Ook de spelers niet. Oké er werd gevlijd gewonnen van Lommel op de openingsspeeldag. En niet veel later ook van Moeskroen en RWDM. Dat zorgde er dan wel voor dat je mooi meedeed bovenaan het klassement. Maar tegen teams die net iets meer fungeren als een geoliede machine ging de club grandioos de boot in. Niet zozeer in pijnlijke scores, wel in slecht voetbal, en een volledige blootstelling aan radeloosheid tegenover een ploeg die wel met een duidelijk plan voor de dag komt. Dat heeft ervoor gezorgd dat de trainer ging teruggrijpen naar een defensiever systeem. Dat bracht meteen het gewenste effect met een clean sheet op het veld van Deinze. De club die W-B nog in het seizoensbegin volledig lam wist te leggen. En een week later werd er ook gewonnen van een Lommel dat geen antwoord had op de spelsystemen en rake wissels van de coach en van de spelers. Ingrijpen en hand in eigen boezem steken werpt dus zijn vruchten af. Het is velen niet gegeven. Daarom is het respect voor deze keuzes eens zo groot.
En dan natuurlijk niet vergeten dat het lichtelijk heeft gestormd op de Freethiel de afgelopen dagen. Niet zozeer omdat Dirk Huyck en Olivier Swolfs hun laatste aandelen hebben verkocht aan de Amerikaanse Holding. Maar wel omdat sportief manager Roger Stilz onverwacht zijn afscheid aankondigde en de deur pardoes achter zich toe trok. Opeens zat de club zonder sportief manager. Iemand die niet alleen belangrijk is tijdens de tranfermercato's maar ook doorheen het seizoen. De supporter kreeg al snel het gevoel dat de club opnieuw sportief zou moeten gaan opbouwen. Nog maar eens. Of dat met de vervanger van Stilz ook zo zal zijn, laat ik in het midden. Maar voorlopig zijn het onzekere tijden.
Onzekere, maar toch hoopgevende tijden. Hoopgevend omdat er gewerkt wordt op de Freethiel. Hard gewerkt, zichtbaar hard gewerkt zelfs. En dat is iets wat de laatste jaren ontbrak. Niet dat harde werk, maar de zichtbaarheid ervan. Als supporter wist je de laatste jaren zelden waaraan of waaraf. En als er toch gesproken werd, waren het lege woorden. Nu is het anders. Door correcte communicatie, een professionele huisstijl, een online strategie, en een meeslepende goesting in de toekomst.
De Amerikaanse Football Holding heeft de leeuw die de supporter is opnieuw hongerig gekregen. Daarin is ze in 3 maanden 1B in geslaagd. En zolang de honger er is, en er met tijd en stond ploegen opgegeten worden op de Freethiel of op verplaatsing, is de leeuw gelukkig. En ondertussen wordt er naarstig gewerkt aan een (nog) betere toekomst.
DE KLEPPE VAN SEPPE.