Vorig weekend boekte Waasland-Beveren in Virton zijn vierde uitzege van het seizoen en dat zijn cijfers waarmee men thuis kan komen, want de overige 3 verplaatsingen leverden nog eens 2 gelijke spelen op en slechts één nederlaag op het veld van Lierse Kempenzonen. Dit alles staat in schril contrast met de 4 thuisnederlagen en slechts 2 overwinningen en deze laatste 2 kwamen dan nog tot stand in de absolute slotfase van de wedstrijd. Het kan toch niet anders of de spelers nemen deze onthutsende statistiek mee telkens wanneer zij op het veld stappen. Dan zou een resultaat halverwege zoals vorig weekend in Virton (0-3) flink kunnen helpen om aan die beschamende thuisreputatie eindelijk iets te doen. Sinterklaas heeft alvast voldoende verzoeken ontvangen om voor een pakket thuiswedstrijden te zorgen waar de supporters zich in deze kille en donkere dagen kunnen aan opwarmen en ik kijk met belangstelling uit naar zijn gulheid.
Wisselvalligheid troef : na de pijnlijke uitschuiver op de Freethiel tegen Moeskroen, volgde een overtuigende 0-3 in het Yvan Georgesstadion van Virton. Het kan vriezen, het kan dooien en dus op zichzelf geen probleem, maar als dit regelmaat wordt en niet de uitzondering, zit men met een serieus probleem. Ook al laat de kwaliteit van de uitwedstrijden soms te wensen over, de resultaten geven de fans telkens weer hoop, maar op de uitzonderingen thuis tegen Virton en Lommel na, krijgt die hoop iedere keer opnieuw een flinke knauw en is het steeds weer van nul herbeginnen. Wat maakt dat die fantastische Freethiel zo vervloekt is, want vorig seizoen was het niet anders. Dat het in de kopjes van de spelers kruipt kan slechts gedeeltelijk kloppen, want de spelersgroep van vorig seizoen en die van het huidige, heeft toch een redelijke metamorfose ondergaan. Ik heb een idee :
laten we stoppen daarover te zeuren en er iets aan doen. RWDM is alvast een tegenstander die laat voetballen omdat het dat zelf ook graag wil. Die positieve ingesteldheid hebben de Brusselaars al meerdere punten gekost o.a. vorig weekend nog toen het in de 88ste minuut op een 2-0 voorsprong stond tegen Deinze, maar na het laatste fluitsignaal moest afdruipen met een teleurstellende 2-2. Voor de tweede plaats van W-B zijn dit soort gelijke spelen (en ze zijn er week na week) een godsgeschenk, maar de grote winnaar is natuurlijk telkens weer Westerlo.
Wellicht recupereert Marc Schneider ten opzichte van de match in Virton spelers als Verstraete, Maderner en Edmundsson en sowieso de geschorste Kablan waardoor het zinloos is te gokken op een opstelling, want het lijkt mij weinig zinvol veel te sleutelen aan een elftal dat met 0-3 buitenshuis is gaan winnen. En eigenlijk maakt het ons niet uit wie voor de derde overwinning thuis zorgt, als die er maar komt. Toch opletten voor de snelle Molenbeekse flanken, want zij kunnen een gesel zijn voor elke defensie wanneer ze de kans krijgen hun duivels te ontbinden.
KEIHARD WERKEN AAN THUISCOMPLEX.