Het interessante aan een naderend competitieslot is dat elk weekend de ontknoping dichterbij komt of kan vallen. Komend weekend is er al zo een, want wie zijn lot niet meer in eigen handen heeft moet rekenen op een of meerdere misstappen van de concurrentie en zeker ook op het vervullen van hun sportieve plichten door ploegen die geen belangen meer hebben. Zondagnamiddag om 16 uur trekt Molenbeek naar Le Canonnier en als het die klip goed weet te omzeilen, lacht de tweede plaats hun weer wat vriendelijker toe, terwijl bij W-B in dat geval 2 uur later de moed iets dieper in de schoenen is gezakt en dat is niet het beste gesterrente om aan een wedstrijd te beginnen.
Het voorbije weekend was er een om snel te vergeten voor W-B. Zelf leverde het een zeer matige tot slechte partij af op het veld van Westerlo en een dag later moest het toezien hoe een Brussels spookdoelpunt RWDM lanceerde vanuit een bijna geslagen positie minder dan 10 minuten voor tijd, naar een onwaarschijnlijke 3-1 overwinning en dat was een gevoelige dreun voor de supporters die de wedstrijd aan het volgen waren. Ondanks de mysterieuze wijze waarop RWDM langszij kwam tegen Lierse Kempenzonen, blijft gelden dat als men zelf doet wat men moet doen, is er niks aan de hand. En het was mij het weekje wel, want begin deze week gebeurde waar het grootste gedeelte van de Beverse aanhang al een tijd zat op te wachten. Op zeer uitzonderlijke gevallen na, is het ontslag van een coach meestal het gevolg van sportieve resultaten die onder de verwachtingen blijven, maar bij Marc Schneider waren de frustraties nog net iets dieper geworteld. Geen regelmaat en evenmin kwalitatief voetbal op het niveau zoals dat van een ploeg met een ambitie en uitstekend budget mag worden verwacht. De Bolt Football Holdings kan tot nu toe terugblikken op heel wat supportersvriendelijke realisaties, maar knopen doorhakken als het om de trainer gaat (en op menselijk vlak kunnen we daar zelfs begrip voor opbrengen), dat ligt vrij moeilijk, maar met Marc Schneider was het helaas een must, al was het maar om de ploeg competitief aan de start te brengen in 1B volgend seizoen.
Met de aanstelling van Jordi Condom als T1 tot het einde van het seizoen, heeft W-B voor de meest voordehandliggende oplosssing gekozen. Een man die van vele markten thuis is en vooral vertrouwd is met de Belgische. Hij mag in geen geval worden afgerekend op het al dan niet behalen van de tweede plaats, want zijn opdracht moet ruimer worden gezien. Nu nog vice-kampioen worden zou geweldig meegenomen zijn, maar als dat niet lukt moeten we hopen dat Condom een strijdvaardige kern kan samenstellen met het oog op volgend seizoen.
W-B speelde dit seizoen weinig matchen die op ons netvlies gebrand zullen blijven, maar de thuiswedstrijd tegen Virton blijft gegarandeerd nog een poos hangen. Een vroege 0-3 achterstand leverde in het absolute wedstrijdslot alsnog een driepunter op. Ondanks de goeie afloop zitten we op een vergelijkbaar scenario zeker niet te wachten. Drie punten zijn een must, al was het maar om dit seizoen niet helemaal zien af te glijden tot een compleet verloren jaar. Benieuwd of Condom weer beroep zal doen op jongens die volledig uit beeld waren geraakt onder Schneider waaronder Kevin Hoggas die voor zo ver sprake kan zijn van het seizoen een beetje kleur geven, daarin tijdens de eerste seizoenshelft wel een aandeel had.
Er moet toch al een klein wonder gebeuren indien tegenstander Virton de rode lantaarn nog kwijt geraakt aan Lommel. De ploeg kende op een gegeven moment een kleine opleving, maar tot een wederopstanding is het nooit gekomen. Het enige waarop het nog mag hopen is dat het wel vaker voorkomt dat wanneer een ploeg veroordeeld lijkt, tevens de druk van de ketel verdwijnt en het plots gaat lopen, maar we krijgen de indruk dat de Luxemburgers er zelf niet het grootste geloof meer in hebben.
BEZORGT RWDM W-B EEN LEVENSLIJN ?