De grote leegte die De Freethiel heet
De Freethiel. Thuisbasis van Waasland-Beveren en ooit het walhalla van binnen-en buitenlandse successen. Zoveel jaren later lijkt daar nog slechts weinig van over te schieten. Sinds het boerenjaar in 2017 blijven de tribunes leeg, de ambities laag en de sportieve successen uit. Is het leven in Beveren écht zo somber, of beelden we ons dat allemaal maar in?
2017. Het jaar waarin Waasland-Beveren een gooi deed richting 'seizoensrevelatie' van de competitie. Het jaar waarin Philippe Clement aan het roer stond en waar vriend en vijand met schrik afzakte naar de Freethiel. Sinds zijn -bij supporters nog altijd niet verteerde vertrek- in januari schiet er van dat Beveren, die ambience, en die beleving niks meer over. Na 2 masterclass Houdini goocheltrucs waarmee W-B in de hoogste klasse wist te blijven, was het in 2021 toch raak. Sinds de degradatie, de Amerikaanse overname in datzelfde seizoen, en toch voor een stuk de coronapandemie, is Beveren en specifieker De Freethiel getransformeerd van een gevaar voor menig concurrent naar één grote leegte. Of dat is toch de indruk die je krijgt bij het luisteren naar de modale supporter. Wanneer je leest wat ze te vertellen hebben, hoort welke wonden de club hen heeft bezorgd. Wonden die niet meer te helen lijken. Maar is dat ook echt zo?
De degradatie bleek de druppel, of toch niet?
In het seizoen 2020-2021 wist de club zich niet te verzekeren van het behoud. Ondanks de strohalm hoop op de laatste speeldag in Leuven. FC Seraing duwde ons het kerkhof dat 1B is in na een gelijkspel en een pijnlijke thuisnederlaag. Het ondenkbare gebeurde, maar had alsnog perfect vermeden kunnen worden. Houdini was aanwezig, maar was zijn hoed vergeten. Geen goocheltrucs, geen mirakels. De grote schuldige? Trainer Nicky Hayen, die na het seizoen de laan uitgestuurd werd. Maar dat liet volgens het grote merendeel van de supporters te lang op zich wachten. Wie was daar dan weer schuldig aan? Het bestuur. Correctie, het -sinds de Amerikaanse overname- vernieuwde bestuur.
De Bolt Holding probeert sinds de aankomst in Beveren stappen te zetten. Wat mij betreft slagen ze daar ook in. De accommodatie wordt geprofessionaliseerd, de communicatie is erop vooruit gegaan, de beleving in het stadion is verbeterd, en de aanpak oogt daadkrachtig en met visie. Niemand kan hen het falen in die zaken betichten. Maar toch kan de Holding op weinig bijval rekenen.
Zonder poten blijft geen enkele tafel rechtstaan
De bovengenoemde stappen die de club heeft gezet, momenteel zet, en aan het zetten is, verdwijnen echter in het niets omwille van de essentie van een voetbalclub. Voldoen aan de essentie van voetbal lijkt in Beveren zo moeilijk. Ondanks het grootste budget, de sterkste kern, en zonder vals bescheiden te zijn, 1 van de betere supporterskernen van de competitie. Momenteel bevindt Waasland-Beveren zich op de 3e plaats. Leider Westerlo is met een voorsprong van 13 punten gaan vliegen. En pijnlijk genoeg, lijkt ook de 2e plaats -die recht geeft op een promotie finale tegen de 17e uit de hoogste klasse- niet meer voor dit jaar. RWDM heeft zichzelf een voorsprong van 5 punten bij elkaar gevoetbald. 5 punten die in evenveel wedstrijd op papier nog overbrugd kunnen worden. Met nog 15 punten te verdelen, is het kalf nog niet verdronken. En toch gelooft nauwelijks iemand er nog in.
Wat is die essentie dan? Resultaten, en als het even mag, met goed voetbal. Daarvoor komt een mens naar de tribune. Daardoor blijf je achteraf hangen in het themacafé. Daardoor praat je vol lof over jouw favoriete club tegen collega's. Maar als die uitblijven, blijft de stormloop richting de Freethiel uit. Dan geraak je na 2 jaar nog altijd niet af van die slechte reputatie in de media. Worden alle stappen die je wel degelijk de voorbije dagen, weken en maanden hebt gezet, niet opgemerkt. Want het draait om resultaten.
De content op sociale media is mooi, een verademing tegenover de voorbije jaren. De passie bij CEO Antoine Gobin, en zijn wilskracht om voor lokale verankering te zorgen, is adembenemend. De professionalisering die club binnen staf en bestuur aan het doorvoeren is, verdient lof. Maar het verdwijnt in het niets door de vele teleurstellende vrijdag-, zaterdag-of zondagavonden. Die zorgen ervoor dat de leeuw niet meer brult. En zonder zal het nog lang stil zijn op de Freethiel. En stilte zorgt voor leegtes. Leegtes die gevuld zouden moeten worden met prachtige herinneringen opgedaan op de tribunes van de Freethiel. Maar het is leeg. De Freethiel is leeg.
DE KLEPPE VAN SEPPE.