Ik ben niet het type dat de handdoek snel in de ring gooit. Hier en daar schop ik dan wel tegen schenen, maar de moed of hoop écht opgeven zit er zelden bij. Met deze keer als uitzondering. De reden? Hoofdcoach Condom die de promotiedroom nog niet wil opbergen. Maar helaas, meneer Condom. Die eventuele promotie hebben we al uit onze handen laten glippen toen we pijnlijk verloren van Moeskroen.
Het is voorbij voor dit seizoen. Waasland-Beveren zal, behoudens een waar mirakel, geen promotiefinale spelen tegen de 17e uit de Jupiler Pro League. Is dat zonde? Gezien het team, absoluut. Gezien de supporters, nog veel meer. Met dit team speel je op papier gewoon mee voor de titel. Echter was die droom al snel verloren, dus werden de pijlen op de 2e plaats gericht. En eerlijk gezegd, was dat voor mij al een ware teleurstelling. Aan het einde van het vorige seizoen geloofde ik sterk in een snelle terugkeer. Er kwamen goede transfers, er werden een aantal spelers bedankt voor bewezen diensten, en Waasland-Beveren begon met een schone lei. Na de late winner van Maderner op de openingsspeeldag nam ik al meteen de woorden kampioenengeluk in de mond. 2-3 winnen na een zwakke wedstrijd, je moet het maar doen. Maar het geluk volgde niet, en de goede resultaten bleven uit. Het was alsof al het geluk van het seizoen in die ene wedstrijd zat. Er werden wel wedstrijden gewonnen, maar dat kwam meestal na een gelijkspel of een verliespartij. En dan kan je nooit een reeks neerzetten. Laat staan de aansluiting behouden met de top van het klassement.
KVC Westerlo was al snel gaan vliegen. Een spijtige zaak, want intrinsiek is de Beverse kern beter. De winter was in aantocht en Beveren versterkte zich fors. Grote namen zakten af naar de Freethiel en begonnen met een splijtende overwinning op het veld van Virton. Een week later werd er gewonnen van de leider en het geloof in promotie leek terug te komen. Kon het nog? Ja het kon toen nog. Maar net op dat moment werd er verloren van Moeskroen. Toen de 5e in de stand. Van de hemel ga je net zo snel terug naar de hel. Op papier kon alles nog, maar de hoop begon week na week te slinken. Tot afgelopen weekend. Wat een makkelijke overwinning zou gaan worden, is uitgedraaid op een sisser van jewelste. Een 3-3 en een 1-1 gelijkspel later tegen respectievelijk SK Deinze en Lommel SK, hebben een kruis gemaakt over de promotiedroom van de club.
Nog langer loze woorden richting de supporters werpen is niet meer nodig, laat staan dat het zinnig is. De modale fan is nu vooral gefrustreerd. Het zullen de échte supporters zijn die er desondanks toch weer gaan staan, op de tribunes. Dansend en springend, om de ploeg naar voor te stuwen. Volgende speeldag, die daarna, volgend seizoen, en dat erna. Nu is het tijd om met een stevige brok realisme in de spiegel te kijken. Wat moet er beter, wat zullen we behouden. Opdat we voor 1 keer een ambitie kunnen waarmaken. Opdat volgend jaar de promotiestrijd écht mag losbarsten.
DE KLEPPE VAN SEPPE.