Het was alweer een tijdje geleden, dat winnen. 17 april 2022 om precies te zijn. De laatste wedstrijd van het seizoen thuis tegen Moeskroen werd gewonnen met 2-0. Net zoals geel-blauw dat gisteren deed op het veld van Lommel SK. De leider in de stand. Een deugddoende zege.
De wedstrijd begon meteen aan een verschroeiend tempo. Of dat was toch hoe de commentator de beginfase omschreef. Als supporter voor geel-blauw die aan zijn televisietoestel gekluisterd zat, leek het alsof het wéér zo'n wedstrijd ging worden. Traag starten, met hoge maar inefficiënte druk waardoor er veel ruimte vrijkomt en de tegenstander daar maar wat graag van profiteert. Ik voelde de bui al hangen. Maar de leider in de stand, Lommel SK, bleek zondagavond geen fantastische afwerker te zijn. In de 1e 9 minuten werden er al 2 kansen de nek omgewrongen. Stevige waarschuwingen, of een teken van een mindere dag bij de Limburgers. Wat de waarheid ging worden, lag toen nog ergens in het midden.
Gaandeweg kwam SKB iets beter in de wedstrijd. De sterkhouder van de voorbije weken Thierno Barry stond aan het kanon maar zag zijn schot afgeblokt worden. Geel-blauw wist echter geen vuist te maken of de druk aan te houden. Net op het moment dat Lommel begon in te zakken. Zo'n momenten moet je als 'titelfavoriet' nemen. Of daar op z'n minst alles voor geven. Maar net zoals de voorbije weken leek de aanvalslust maar zeer beperkt. Na een aantal minuten van middenveld voetbal was het opnieuw Lommel dat dreigend was. Alweer Anello met een poging, maar Beau Reus stond telkens pal.
Net voor halftime zag SK Beveren dat het tijd was om het gaspedaal nog eens in te trappen. Zowel Maderner, Bateau als Vukotic waren gevaarlijk voor doel maar konden de bal niet in het mandje leggen. Even later kon Barry dat wel. De flankaanvaller kreeg de bal via een afgeblokt schot van Hoggas. In eerste instantie leek hij de bal nog 1 keer in de box te brengen. Tot hij op het laatste nippertje besloot verrassend op doel te schieten. De juiste keuze zo bleek. Met een heerlijk gekruld schot verschalkte hij de doelman. 0-1. Meteen ook de ruststand.
Na de pauze rook SKB bloed. Ze wilden die voorsprong meteen verdubbelen maar Maderner zag zijn schot in het zijnet verdwijnen. Geel-blauw vertraagde het tempo en dat was dan weer naar de zin van Lommel dat de druk ging opvoeren. Zowel Belghali als Chadli zagen hun schot verdwijnen in de armen van Reus die een sterke wedstrijd keepte. Tussendoor kon Barry nog de absolute matchwinnaar worden maar zijn 1-op-1 met de Lommelse doelman werd er 1 om snel te vergeten.
De extra tijd begon te naderen en dan weet je wat er kan gebeuren. De voorbije weken gaf SKB 2 keer een voorsprong weg in de laatste seconden. Maar niet het afgelopen weekend. Vlak voor tijd schoot Everton Luiz, die voor het eerst aan de aftrap stond, de bal heerlijk in de rechterbovenhoek. 0-2, wedstrijd gespeeld.
Dankzij deze overwinning duikt SK Beveren de top 6 binnen. Voor het eerst dit seizoen. Met 5/12 kunnen we absoluut niet tevreden zijn, en dus mag er de volgende wedstrijd gedacht worden aan winnen. Al weet ik niet of onze coach Wim De Decker daar ook zo over denkt. Die zei namelijk voor de wedstrijd in Lommel dat hij zichtbaar verbeteringen zag. Dat de verdiende punten nog uitbleven, maar die niet de prioriteit hebben. De Decker benadrukte het belang van de kwaliteit van het spel.
In eerste instantie leek dit een politiek correct antwoord om iedereen tevreden te houden. Om de druk weg te nemen en gewoon verder te spelen en te werken hoe dat tot nu toe gedaan werd. Al was deze overwinning nog geen schoolvoorbeeld van hoe onze club zou moeten voetballen. Laat staan dat je na een 2/9 niet gewoon keihard moet spelen voor die 3 punten. Daags na die uitspraak kan ik het al beter plaatsen. Een trainer die goed voetbal vooropstelt, zal uiteindelijk ook de beoogde punten en doelen halen.
Het geduld van de SKB-supporter zal dus nog even op de proef gesteld worden. Wachten op die eerste overwinning kan nu stoppen. Op naar het volgende doel.
Zo voelt dat dus, winnen.