In deze reeks wordt telkens een oud-speler van Waasland-of SK Beveren onder de loep genomen. Deze week: Olivier Myny.
Op 1 juli 2015 streek met Olivier Myny een snelle, polyvalente, dribbel vaardige, maar vooral onbekende West-Vlaming neer. Komende van Roeselare was deze flankaanvaller voor de Belgische eerste klasse een nobele onbekende. Potentieel had hij. Dat viel te lezen in de verschillende kranten. Meer wist de modale supporter van SKB niet. Dus ook niet wat hij/zij/x mocht verwachten.
Bij zijn debuut, op het veld van RSC Anderlecht met Stijn Vreven als coach, maakte hij net als de hele ploeg indruk op de kijker. Aan de aftrap stond een snedig Beveren, met een Olivier Myny die zin had zich te bewijzen. Iemand die zichtbaar enthousiast aan het seizoen wilde beginnen. Iemand die zich wilde tonen op het hoogste niveau. Niet altijd feilloos in zijn acties, jeugdig enthousiasme brak bij momenten door in minder accurate passes of looplijnen. Maar altijd bedrijvig en met de neus naar doel. Hij sloot zijn debuut af met een assist en een gele kaart na 48 minuten. Zijn truitje nat maken voor de club. Dat zat er al meteen in.
Ook de wedstrijden die volgden, en eigenlijk elke wedstrijd die Myny voor Waasland-Beveren speelde, deed hij met dezelfde ingesteldheid. Een prachtige mentaliteit. Die van een topsporter die wilde slagen op het hoogste niveau. In totaal zou hij 92 wedstrijden spelen voor geel-blauw. Daarin scoorde hij 9 keer en gaf hij ook 7 assists. Geen gigantisch succesvolle cijfers, maar de Beveren-supporter heeft geen enkele keer gejakkerd op deze man. En of dat iets zegt over die mentaliteit.
Na zijn avontuur in het Waasland trok de West-Vlaming naar het Vlaams-Brabantse Leuven. Een waar succes kunnen we die keuze moeilijk noemen. Nochtans, in 43 wedstrijden scoorde hij 1 keer en gaf hij 8 assists. Echter wisselde Myny 90 minuten af met niet-selecties, of wedstrijden waarin hij niet of nauwelijks van de bank kwam. Zowel in de -toen nog- Proximus League als in de Jupiler Pro League.
Na 3 seizoenen zat zijn tijd bij OH Leuven erop. Maar toen moest hij nog beginnen aan het meest donkere jaar uit zijn nog altijd prille carrière. Olivier Myny tekende bij Royal Excelsior Moeskroen in 2021. In het seizoen dat daarop volgde zou de club kopje onder gaan. Gebukt onder twijfels of de lonen wel uitbetaald zouden worden, stress over de toekomst en weinig speelminuten verging het Myny alles behalve goed in Moeskroen. Hij kwam nog wel 25 keer aan spelen toe en gaf daarin 3 assists. Van een succes kon men daar nauwelijks spreken.
Zoals gezegd ging de club failliet en moest de West-Vlaming op zoek naar een nieuwe club. Uiteindelijk vond hij die in promovendus FCV Dender. Met hen probeert hij dit jaar in de Challenger Pro League te overleven om zo zijn carrière te herlanceren. In de eerste 2 wedstrijden kon hij al 1 assist afleveren. Benieuwd hoe hij het er dit jaar vanaf zal brengen en of hij écht een 2e leven in zijn carrière kan blazen. Ik gun het hem in ieder geval van harte.
DE KLEPPE VAN SEPPE.